Alle inzendingen over zee OR maan

Maan door de wolken Spotlicht op de zee Still Ineens met een noodgang Op mij af Tadaaa Dank u maan De maan bedankt mij…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht. Denk ik aan dit grote wonder. De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

De zee een kostbaar bezit, de maan schijnt rimpelend door de golven begroeten mij schelpen in mijn zakken het liefst neem ik de zee de zee van iedereen - is nu juist het probleem.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

kladden licht dansten op de zee de maan volmondig liep met ons mee was het niet een prachtidee een beetje tortelen aan de rode zee…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

‘t Strand wordt weer zand, en de zee weer water. Langs vloedlijn slentert man alleen naar later, keurt onderweg gevonden schelp of schat. Loom wacht ik op het opgaan van de maan. ’t Wordt donker nu, op zee verschijnen lichtjes, de vissers varen uit voor avondvangst.…

[Haiku] Eindeloze nacht boven een zee vol zeilen waarin maanlicht bolt.…

zag je stappen in het zand je spoorde vrijheid maar een springtijvloed nam toch de overhand je wist de volle maan in het ruisen van de golven keek je naar de nachtelijke wolken en liet je langzaam gaan heb je stappen niet gewist zij waren mij zo dierbaar miste ze in het ochtendlicht net als je ogen en de lach op je gezicht…

in je blik zie ik het groenblauw van de zee weet dat wat je ogen dromen mij gaat overkomen nog zijn de golven koud de branding woest ik eb nog in aflandigheid daar waar jij vloedt maar in het springtij van de volle maan zullen wij voor altijd samen gaan…

In de slapende zee was een golf te zien Een golf maar vlak voordat het zo genoemd of voor een bruinvis die de kop opstak kon worden aangezien was het niet meer de golf Het was ondergedoken aldus de man in de veerboot die in een kromme lijn van het land op het eiland aan schommelde Het was dag en de man in de boot zag de maan als de glimp…

maan en sterren spiegelen op de golven heimelijk dein ik met ze mee in wiegend licht verzonken ben ik vol maan en zee…

in een zee van tijd zijn wij verloren gegaan tot einde in het bestaan in een zee van spijt zijn wij onder gegaan draaien onze rug in de richting van de maan in een zee van hoop zet ik mijn ziel te koop…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

In het land van Ché - de oude man en de zee. Hij leest Hemingway . . .…

Fijne avond lieve Maan en hoop dat je dat je nog heel lang licht mag geven in mijn bestaan.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de…

regelmatig bij haar stil luistert hij aandachtig naar hoe ze schuimbekt en sist hoe ze aanvalt en zich terugtrekt hij spreekt met haar en zij verstaat hem want hij is de man van de zee die woont onder zijn huid…

De eentonige klok van de zee. De eentonige klok van de zee. Zijn gedachten worden hard, en duidelijk. De man met de blauwe voeten ligt in de ruimte van zijn kamer. En lijkt voor het eerst op zichzelf. ------------------------------------ uit: 'Gesloten gedichten', 1964.…

Niet in een glas water Maar op volle zee Bedenk ik mij later Het is geen storm Maar een orkaan Razend over de golven Het licht van de maan Donkere wolken Ik word voortgestuwd Het is niet op zee Deze storm die nooit luwt Maar in mijn hoofd…