Alle inzendingen over zeggen OR horen OR leven

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wat wil ik zeggen... jou geen druk opleggen... waarom laat je mij zwijgen steeds als ik iets wil zeggen wat wil ik zeggen... mezelf blootleggen... mijn gedachten...steeds weer laten wachten Wat wil ik horen... zonder jouw gedachten te storen jij stilzwijgend.... wat wil ik zeggen... jezelf blootleggen...…

Goed hoor, antwoord ik op je vraag hoe het met me gaat Als ik naar waarheid zeggen zou dat ’t leven me tegenstaat, dat alles stuk ging sinds toen – open wonde in mijn ziel Liever lieg ik dan te praten over wat niet te helen viel…

Ik wil het je zeggen Ik wil het je vragen Maar wat als jij het niet wilt horen? Ik wil het je zeggen Ik wil het je vragen Maar zou dat niet onze vriendschap verstoren?…

niet dat ik iets zie of hoor, ik kan niets zeggen toon geen emotie…

De dingen zwijgen zij horen bij een ander en zeggen mij niets…

maar op dat moment ben ik kwaad en ongelukkig ze wil niet horen wat ik zeg wat ik niet had moeten zeggen…

Soms doe ik stoerder dan ik me voel, zeg ik woorden die ik anders bedoel, speel ik dus eigenlijk toneel Waarheid zeggen is té emotioneel, want wie wil je pijnen horen of je stil verdriet? Men hoort liever dat je van het leven geniet…

problemen te dragen men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt ach op de momenten dat je vrede hebt met het leven dat je leven moet gaat het eigenlijk best wel goed...…

ik had gevoelens die ik aan jou wou geven maar je was te druk bezig met je eigen leven ik wou je het zeggen al die tijd maar door die chickies werd je weer verleid ik ben ze zat al jaren zitten die gevoelens in mijn hart ik hoef niet te horen ik ben jou trouw het enige wat ik wou zeggen is: DAT IK VAN JE HOU!…

Lang en blond van nature maar gekleurd nu bruin Over het plein met allure als een echte mannequin Lippen rood -jij kijkt haar na- Boezem groot -jij valt voor haar- Benen lang -haar achterna- Zij lacht je uit -onnozelaar- Ik kijk naar jou en denk aldaar Gelukkig maar, want jij hoort bij mij en niet bij haar.…

die donkere klank ik hoor het nog het zuigt zich vast en herhaalt zich herhaalt zich je riep nogmaals een paar passen liep ik richting jou een paar passen verwijderd van voorbij golven overspoelen heldere gedachten je zoog levendig leven brak reeds gebroken weerstand verdreef waan ik hoor het nog ik hoor het ik hoor ik…

De man was moeilijk te verstaan de woorden kwamen niet vloeiend moeilijke woorden liet hij gaan aan zijn gezicht zag je hem groeien. Zijn gehoor was bijna verdwenen soms hoorde hij nog een flard, hij wil soms wat geluid willen lenen maar hij krijgt alleen zijn part. Als ik hem op het bankje zie zitten ziet hij er niet alleen of eenzaam uit…

ijsbloemen in de zomer geen warmte te ontdekken in hun blikken wijl ze klagen dat het heet is ze groeperen te samen draaien ruggen toe en op die ruggen groeien ijzige bloemen in de zomer de vrouw huivert haar wacht de kilte van het doodzwijgen zij zijn het zij was het niet ze is het niet van goed fatsoen…

Want met slaan om mijn oren, ga ik echt niet beter horen, ben ik liever traag dan vlug, o jee, daar komt het al, het is alweer terug!…

Tot ik haar hoorde en begreep dat je ook stilte kan horen.…

je keert je meer en meer naar binnen zegt hij stiller dan de stilte die je onderdak geeft rondom jezelf ik kijk hem bevreemd aan bemerkt hij het lawaai dan niet de wind alom en hoe ik alles hoor vallen het blaadje, bedekt met bedrog de rotsblokken op mijn naam, de assen van de zolder waarvan ik het beeld verdrongen heb dit…

Ik hoor je al gaan de trap op anders zit ik hier nog hoor ik je…

Niemand die mijn schreeuw der eenzaamheid hoort Van het vlot afspringen om te verdrinken In de zee der liefde Waar jouw ogen mij vol liefde vervullen Hoor mij het lied der wanhoop zingen Om verzwolgen te worden door de golven der eenzaamheid En mijn gelukzaligheid te vinden in jouw ogen.…

Het oor waarmee wij horen, getuigt van grote wijsheid, genialiteit. Toch heeft het onze hersens nodig, voor begrip en onderscheid. Een ingebouwde filter, laat woorden binnen, of juist niet, soms bewust, soms automatisch. Stel jezelf open, of juist niet. Het kan beslissen over dood of over leven.…

in een aangetast luisteren hoor ik fluisterende stemmen in het voorbij gaan spreken in wanorde en waarheid van herhaling en doodse dingen wat met mij oud zal worden en het verleden zal bedekken zo ons zwijgen, zo ons zeggen. niets werd ons beloofd, alleen het leven dat wij kozen kan ons nemen of verlaten……

Onvermijdelijk is het zeggen ze om die zielen in leven te laten om die zielen het leven te geven, want als je ze laat leven dan zouden ze er toch maar voor gaan vechten, krijg je oorlog.…

Alles kan ik Doen en zeggen Zijn en willen Kom woord en daad tekort Het klopt Zo samen, zo dichtbij: Een hart met acht kamers Waar leven lieflijk stroomt Wanneer klopt in een andere kamer er nog een hartje bij?…

Als onrecht zijn eigen leven leidt en je kunt je verhaal niet meer kwijt wat valt er dan nog te zeggen of jouw waarheid uit te leggen Het oordeel is meestal al geveld en tientallen malen rond verteld je besluit nu om te zwijgen bang dat ze je zullen krijgen Het vechten heb je opgegeven wat is er nog waard aan je leven uitgeput hoor je…

Ik kan en wil niet leven, zonder jou. Wie zijn wij mensen eigenlijk? Mensen zijn zoals dieren zijn. Samen zijn we héél anders. Samen zijn wij één.…

Ik sprak tegen jou maar je kon me niet horen Ik zocht naar jou maar ik zag je niet Ik voelde me dood, koud en leeg, hier van binnen Soms zag ik het nut van het leven niet meer Totdat jij kwam, jij gaf mij liefde , vertrouwen en ruimte Nu kan ik zeggen: met jou leef…

Je stem en ziel kan horen Dat je bij me blijft, misschien? Ik hou zoveel van je. Dat kan ik niet in woorden zeggen Neem mijn hand in de jouwe Voel me, dat weet je wat ik uit wil leggen. Ik neem je zoals je bent. Zoals je me zei dat je zou zijn. Je hardheid en openheid Mijn leven zou zonder jou nooit meer hetzelfde zijn.…

Je schrijft me ongewenst over wat ik niet wil zeggen maar jij wel horen wilt. Je geeft steeds minder ruimte voor mijn eigen wereld en wat ik daarin voel. Je hebt denk ik geen idee hoe het nu toch wel voelt begluurt en zonder vrij zijn. Je maakt mij het leven zuur waar is dat aan te danken of geeft het jou plezier?…

Ik probeerde je het te zeggen, maar je wilde het niet weten deze keer ben je anders en vastbesloten te gaan Je moet me zeggen dat je terug komt bij mij Je moet me zeggen dat je terug komt bij mij Ik wacht terwijl tot de dagen voorbijgaan Ik verlang dat de nachten voorbijgaan Ik hoor de klop op mijn deur die nooit komt Ik hoor de telefoon…