Alle inzendingen over zelf dokken

Ik verdrink, ik dook er in en zink. Ik zweef over rivieren en zie de mensen ondergaan. Ik loop over het water en wie heeft dit nou niet gedaan? Ik kijk over de meren en zee wil niet langer blijven staan. Ik verdrink, ik dook er in en zink…

Ik ben als de boot die moe van al dat roesten in de dokken vaart.…

mijn horloge sprong van me af als een vis en dook in het water.…

als gevallen dook hij op een ieder perplex met zijn bestaan het was oorlog toen hij viel maar nu kan hij het leven weer aan…

Hij was niet van het juiste merk Die nieuwe broek van mij Want toen IK van het podium dook Sprong iedereen opzij.…

In Oostenrijk is men geschrokken van het Hollandse "samenhokken" : gekooid als gekken in keldervertrekken als men maar nergens voor hoeft te dokken ...…

Zijn hoofdkussen was het laatste dat zo heerlijk naar hem rook Ik hield het stevig vast als ik 's avonds mijn bed in dook…

Gedachten Kleuren doken op Vogels stoven op…

ik zag je kleuren in koraal langs metershoge riffen groen ging over in topaal dat donkerde in kliffen ik dook en voelde kartels langs de rots je gaf niets bloot in stof vond ik je trots een school van meer dan duizend vissen die dansten op muziek alleen wij het publiek ik joeg ze achterna en dook de afgrond in voelde hoe je me…

Vervolgens dook ik terug in mijn bed met rillingen geen verspillingen vandaag geen drukte voor de maag. ... Nu niet misschien morgen maar alleen als ik daar zin in heb.…

ik speelde wind op strand dook verfrissend langs je huid je hand verjoeg wat korrels zand in dat gebaar was ik ook daar waaide koelend langs de warme plaatsen daar waar ik na zand jou zacht mocht raken je dook met mij in zee ik kuifde golven hoger dan tevoren in mijn schuim werd jij opnieuw geboren ik speelde wind en vond…

Zij voelde zich daar Een vis in het water Zij dook alleen In de foute poel Troebel water. Zijn diepe ogen Een vergeetput Onbereikbaar Werd het licht Dit was haar slot.…

Mijn leven: een boot meeuwen schuimende golven ruime sop tijd voor iets Jij dook op uit het niets maar wél aan boord geen land mee te bezeilen ... Toen werd ik door jou gekust.…

verschenen dook de maan hoewel geen wolken de lijsterbes onaangeroerd boog takken strak geen levend wezen dat de stilte brak geen leger hart dan dat die nacht was zij de wolf…

verloren ziel alleen gelaten niet in staat om te praten dook en viel op haar gelaat droogt tranen met een oude doek blijft maar staren de geest is zoek…

Hij toefde een ogenblik in dit aards leen, Beet in een vrucht, en dook weer in het duister.…

Hij was in het bezit van vreemde krachten, De man die door het leven ging als 'Q', Hij irriteerde, pestte continu, En dook steeds op als je het niet verwachtte. Zo kwam hij ook naar Limburg voor een klus, Niet met een sterrenschip, maar met de bus.…

Wij lieten deze wereld achter Met zijn regen en zonneschijn Wij doken samen onder water Om voor eeuwig alleen te zijn En in die grootse oceaan Besloot je mij te laten gaan Het was adembenemend…

Mijn sterkste haan wil vurig in de politiek Razend wil hij een nieuw hoenderbeleid Nee niet trekvogel en viezigheid Maken hem behoorlijk ziek De reden ligt in Veermans gokken Waarvoor hij nu moet dokken…

je passeerde in glijvlucht op donkere orgelmuziek viel met bazuingeschal als een steen uit de lucht dook met klauwen gestrekt op de nek van de prooi nog dwarrelen veren het lied van de dood rond die plek…

Maar als ze je met gratis diensten lokken mag je er strakjes des te meer voor dokken.…

Ik sprong van de rand van het bad en vond het zoete water Ik dook van lage planken soms wat bang dan weer vol vertrouwen En toen nam ik de hoogste duik: het water bleek een glasplaat…

ik heb hun vleugels zien branden van de randen aan de ondergaande zon in een rood oranje flikkering draaiden zij in vrijwel slow synchroon doken door de kou van wit en donkerblauw onder luide protesten naar hun stille nesten…

ik heb hun vleugels zien branden van de randen aan de ondergaande zon in een rood oranje flikkering draaiden zij in vrijwel slow synchroon doken door de kou van wit en donkerblauw onder luide protesten naar hun stille nesten…

Hij zegt: 'Bij fraude ben ik niet betrokken; het is normaal, dat wij met met euro's dokken.'…

Hij was mijn favoriet Hij knuffelde en troostte bij verdriet En als ik in mijn bed dook, ging hij mee Met allebei, maar Bert toch wel het meest Ben ik echt jaren lang naar bed geweest…

Nu hoort hij dinsdag tot zijn groot verdriet Dat hij van iedereen het meest moet dokken. De ‘Rede’ heeft hij naar zich toe vertaald: De broekriem is maar weer eens aangehaald.…

mijn lieve kleine piranha jij dook diep in de zee altijd in de diepe zee je brak mijn kluisters open naar vrijheid je schonk ze aan de zon je hield me nooit tegen in mijn liefde voor de regen die op mijn dromen viel…

jij dook als een nimf op uit zee schiep nieuwe kleuren in het breken van water en licht zag in je gezicht de lach van eeuwige schoonheid wist dat ik dit aardse bestaan zou verlaten om in de golven van je haar voor altijd onder te gaan…

Een bijdehante bij dook snel naar onder, want daar zag hij een vrouw en dacht toen: hé… ik vlieg eens in dat fraai decolleté; een raat vol implantaat is best bijzonder! En deze drieste daad kreeg als bekroning een pot pikante siliconenhoning.…