Alle inzendingen over zelfmoord OR afscheid nemen

Zelfmoord gepleegd, rust was wat ik zoek. Weg uit deze hel, het leven is een vloek. De pillen zijn genomen, de brief is geschreven. Ik voel dat het nadert, het einde van mijn leven. Al het gevoel, stroomt langzaam weg uit mij. De kettingen vallen af, steeds meer voel ik me vrij. Straks is al deze aardse misere en eeuwige pijn voorbij.…

Ik wil niet dood hoor mensen, ben het leven echt niet zat, al heb ook ik van die momenten, dan heb ik 't helemaal gehad. Maar ik zal mezelf niks aandoen, hou teveel van 't leven hier, want ondanks alle rotgevoelens, heb ook ik wel eens plezier. Echt, ik laat mezelf wel leven, hoewel het soms wel anders lijkt, weet dan dat ik leven wil…

Gevoelloos gestorven, gewillig gedood, haar zon was verdwenen, haar licht was verdoofd. Eenzaam verdwenen, vermoord door de tijd, haar blijdschap verdreven door de dood die haar leidt. Eenzaam gestorven, gewillig vermoord, en niemand die haar angstschreeuw hoort...…

eenzame gedachten spoken door zijn hoofd hij zou er tegen moeten vechten maar als je niet meer in jezelf gelooft wat zijn dan je rechten? zijn gedachten leiden een ander leven gebasseerd op angst en verdriet hij zou zo zijn leven willen geven want loskomen van zijn angsten kan hij niet Zijn ziel zoekend naar een greintje rust maar de spoken…

Je nam je leven in een klap sloeg de hand aan jezelf zij die achterbleven zitten met een map vol vragen. Je nam je leven in je eigen hand niemand die nu begrijpt waarom het was te zwaar dus geen koude dagen meer. Je nam je leven, had er recht op vond je zelf en in dit geval stond jijzelf voorop je koos voor een keer voor jezelf…

gemeende bloem deelt zijn verscheiden geworpen door een kleine hand geroepen om zijn plaats te nemen die hij weggaf zonder denken aan wat haar te wachten staat nu zij alleen is moet zij geven zonder nemen haar opgelegd door het harde leven verwelkt haar bloem in eeuwigheid…

Toen scheidde ons het Leven. Thans scheidt ons de Dood. Gij rust. Ik word gedreven. Langs wroeging, vreugde en nood.…

Schaduwen op de wanden Vormen panische jig-saw patronen Veroorzaakt door de Irritant witte T.L.-agressie Ik schiet en het sneeuwt dun glas. In vakken gevangen vaal licht Projecteert zich nu boven mij, De witte buitenlantaarnagressie Hult de kamer in valse realiteit. Ik schiet en het ratelt scherven. Zwevende schaduwen storen nog steeds…

Als kleuter van een jaar of vier denk je spontaan ik mis iets hier al mijn vriendjes hebben een pa maar ik heb er geen dat is raar Dan ga je naar de kleuterschool en ziet er al die vaders staan je denkt waar is die van mij hij is met mij nooit mee gegaan ondertussen ben ik 9 jaar en voetbal elke week had ik maar een vader die even naar…

deze roos leg ik neer op jou als teken dat ik afscheid neem graniet schept geen afstand en ik stap verder samen met jou…

Hart Hoe vaak nemen we niet afscheid in het leven Maar hoe weinig afscheid van het leven Het definitieve van het zien van het voelen Dat voelt als hard aan Als zo pijnlijk Zo verdrietig Maar de dood doodt niet het gevoel Het gevoel van houden van Dat gevoel mag blijven In je herinnering Een innige In je hart…

Ik snak naar begrip en wetenschap, gevoelsmatig neem ik afscheid, neem 'sapiens' met korrels zout, nietig, niet verdrietig. Ik rust in vrede.…

kille woorden op een koude dag een bleek, wit gezicht starend in het niets het einde was nabij de dood alles is nu voorbij niets lijkt nog te leven tranen oneindig veel betraande gezichten mensen op weg naar een kille, open plek een plaats om afscheid te nemen afscheid van een mens…

ligt nog bij ons Echter je geest gaat op reis Naar heerlijke serene oorden We nemen afscheid van jouw leven...…

Een keer in de veertien dagen neem ik afscheid van mijn vader. Een lange man op het perron geduldig wachtend bij het raam daarachter ik. Van afscheid nemen hou ik niet en van wachten nog veel minder maar door het glas raken mij zijn vermoeide ogen.…

Stiekem hopend dat je wakker zou worden Nooit meer zal ik je weer zien Afscheid nemen bestaat dus wel…

horen die ik wil zeggen die nooit tegen mij worden gezegd Ik voel een groeiend gemis voor iets waarvan ik voel waarvan ik steeds zekerder weet dat ik het niet heb gehad Ik wil een zachtjes houden van een geruststelling een liefde net zo fysiek als het romantiek was Een liefde die overloopt van zeggen, en alsjeblieft en voelen, en nemen…

Afstand Het verschil tussen "afstand en afscheid" nemen van mensen die een negatieve invloed op je hebben is: De mate van vrijheid die je daarmee voor jezelf creëert, die nodig is.…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer. Ik ben met vlinders bijen bloemen, gras en kiezels aan de slag, terwijl ik zomaar loop te zoemen…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

, een plek waar dromen dromen blijven Ik neem geen afscheid, ik kom je daar wel tegen, ik zal je hart stilletjes omhelzen en daar je liefde beleven De weg loopt verder voor ons uit...…

Fluisterend is de schaduw een lied van woorden en momenten die je zocht toen je stem alleen maar in stilte sprak en ik afscheid wilde nemen met de woorden die ik nooit zou kunnen zingen.…

een nieuw jaar is hoe vrolijk ook ook afscheid nemen van van alles wat je achterlaat maar niet vergeten kan een nieuw jaar is hoe druk dan ook ook stilte in je hoofd om alles wat je niet volbracht maar wel in hebt geloofd…

Wij nemen altoos afscheid van al wat dierbaar is en schikken ons met spijt in het gemeen gemis leven in herinnering aan alles wat ik zag sterven in de hunkering als mens van alledag.…

Als afscheid nemen geen pijn zou doen Zouden we vaker water bij de wijn doen Wanneer er water bij de wijn wordt geschonken Worden we ook wat minder snel dronken…

Geen afscheid wil ik nemen Maar heb geen keus Geen gedag te willen zeggen Maar ik kan niet anders Niet meer omkijken Maar mijn blik wordt getrokken En ik moet me losrukken Heb geen keus Maar die wordt voor me gemaakt Dag, dag, Ik moet, maar wil niet Dag!…

de vogel groet mij niet bij het naderend afscheid hoezeer hij in de zomer aan mijn hagen hecht vertrekt hij plotseling omdat het zuiden trekt anders dan vorig jaar zoek ik nu onder struiken om zo de plek te vinden waar het sterven ligt om als een vogel te verdwijnen ik groet je niet bij het afscheid nemen ik laat het hechten niet…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

het uur van afscheid nemen doet pijn waar het geliefden van ons wegrukt en de tranen vloeien van hartenpijn toch gaat men er zelden onder gebukt als de erfenis groot is en niet klein…