Alle inzendingen over zich vervelen

Wat te doen Verveling slaat toe Muren op me af geel, zwart en groen Stilte alom Niemand om mij heen Helemaal alleen saaiheid slaat stom Red mij van eentonigheid Breek door, breek vrij Verlos mij van mijn eenzaamheid Word wakker uit dit lusteloze bestaan Sta op, beweeg, ga Leef Hee, kom aan…

Oogloos en eenzaam, voor Samson de krachtige was de verveling de ergste straf En na de dood van zijn blindengeleidehond kwamen de muren al snel op hem af…

Nooit meer verveling. Nooit een saaie dag. Altijd avontuur. En in slaap vallen met een lach.…

Nooit meer elkaar vervelen en ach ik zou jokken, als ik vertelde dat er nooit een vervelend woord viel. Maar mijn lieverd, mijn maatje mijn alles, de kinderen en ik, we zullen je zo missen Altijd weer……

Dit is het vervelende Van elke gevangenis Dat er niets te bereiken - En naar alles verlangen is; Behalve de roe! - En dat er bij niets-doen Nimmer geduld is, En elk er van eigen leegte Vervuld is - Tot stikkens toe!…

Zonen beweren dat vaders vervelend doen niet moeilijk - wel makkelijk Om er "Beiden" wat aan te doen.…

wat is verveling meer dan in gepeins verzonken zijn het is een wachten op iets dat spoedig zal komen bijvoorbeeld de trein die door onbekend oponthoud wellicht wat later aankomt doch soms is oponthoud een onontbeerlijk moment van overpeinzing zoals ik in het begin van dit gedicht al schreef…

kwam de klad omdat zij geen naam hadden en een heel kort leven veel later heeft iemand mij iets over licht en schaduw uitgelegd dat ik het beste in contrast met beiden kan spelen zonder mij te vervelen…

Is 't verleden vervelend geweest, richt je dan op het heden, dan heb je aan de toekomst HET MEEST!…

Ik weet nog heel lang in 't verleden ging ik prat op mijn edele delen maar nu ben ik getrouwd en daar ging het fout nu lig ik me 's nachts te vervelen…

En denk dat ik iedereen er mee verveel. En kan alleen maar dromen, Dat ik daar toch alleen uit kan komen.....…

Tot de tanden bewapend, zit ik verscholen op mijn hoede te wachten variërend van een krant, mijn slof, een vliegenmepper en een weekmagazine, dat alles voor die vervelende vlieg, maar dood gaat ie!…

Ik zat me gister stierlijk te vervelen, Dus riep ik al m’n vrienden bij elkaar, En smeedde snode plannen - wie, wat, waar? -, Verlangend naar gewaagde taferelen. Die avond bij me thuis schonk ik de port, En speelden we een potje Ganzenbord.…

ik zit hier aan de waterkant me echt niet te vervelen mijn lange rok kreukt in het gras maar dat kan mij niet schelen waar geen geluid meer wordt gehoord wat kan er mooier wezen dan daar te zijn en ongestoord een heerlijk boek te lezen…

Wil je heel je leven Lopen in het warme licht Samen met je vriendje Als in een mooi gedicht Je nooit meer echt vervelen Verliefd zijn ieder jaar Grijs met mij gaan worden Haar na haar…

Zogauw de oefening kunst gaat baren kennen zij Engels, Heidegger, Hegel en Kant Daarom vervelen zij hun bezoek al jaren met de Kunst en Kultuur van Triviant…

Gaat je ego je vervelen, Dan kun je je alter ego laten strelen.…

ik had een rode bal zij kleurde mijn heelal daagde uit tot spelen want stil liggen was vervelen moest rollen en ik hollen om bij haar te zijn zij was mijn fenomeen wij speelden en met haar was ik nooit meer alleen…

Ik denk aan lui die uit verveling vissen, of doelloos gamen in hun vrije tijd, aan influencersonbenulligheid, of dames met hun kapselergernissen. Aan Alberts legeschappentegenslag: een filosoof heeft nooit een vrije dag.…

(met dank aan C.Buddingh') wat is verveling meer dan een ogenblik jezelf zijn een pas op de plaats maken als moment van bezinning het bestaan kan immers niet altijd in sneltreinvaart gaan er is niets mis met 'quality time' een uurtje lezen of mediteren met de ogen stijf dichtgeknepen...…

nooit vervelend, altijd lol, wat is het prachtig, zo'n doos met lieve kittens vol!! over een paar weken gaan ze verhuizen helaas.... het was een geweldige tijd. Gelukkig krijgen ze allemaal een hele goede baas!!!…

alles op een rij behalve mijn gedachten verveel mij dus niet alles wat je zei kon echt wel even wachten maar dat zei je niet alles wat ik vind heb jij ook al gevonden maar dat vind ik niet alles voor je kind dus ook de open wonden? dat heelt het toch niet…

Ik heb, puur uit verveling, mezelf een blanco vel voor de neus genomen. Daar heb ik, om literair te mogen heten, een bestaand gedicht over geschreven. Ze leest toch nooit en zo mag ik me nu poëet noemen.…

winterdag, verlaat ik mij op de dromenmaker die ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘ langs versteende gletsjers, om uiteindelijk op het gladde ijs en door het doolhof van mijmeringen te dwalen, scheer ik langs de diepe dalen van goede bedoelingen die aan mijn moed voorafgingen, verstomd in eeuwig zwijgen van een stille wereld en in de verveling…

We hebben uit de media vernomen en kennen uiteraard dus allemaal dat vreselijk vervelende verhaal: Ruud Lubbers heeft nu zelf ontslag genomen Los van het trieste lijkt het op een klucht: de vluchtelingenbaas is zelf gevlucht!…

Het is raar, druk, en me toch vervelen Buiten zon, in mijn hoofd pijpestelen Ben je kwijt, maar ik zou je ook niet willen delen Gooide je weg, maar kan je niet missen Dat is eigenlijk wel raar. Dat is eigenlijk wél waar.…

Hij heeft om de verveling te verdrijven Nu tijd om leuke limericks te schrijven.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

Vervelend om pas na een week te weten Of er coronavrij is gedineerd. Al vallen toetjes bij mij in de smaak, Ik pas voor zulke toetjes-van-de-zaak.…

Hij tekende het menselijk tekort en liet je gniffelen om eenzaamheid Verveling, jaloezie en ijdelheid Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord Als hij vilein politici geschetst had Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…