Alle inzendingen over ziekenhuis OR ziekte OR droef

Hallo schone slaapster wat zie ik je graag hoe was het in het nergens ik weet het: domme vraag je sliep als een roosje plaatje van kwetsbaarheid dat zal ik je niet vertellen dat vind je maar gekkigheid ik moet nu stoppen geloof dat ik een dwingend stemmetje hoor stiekem vind ik dat niet erg daar zijn moeders voor…

Piepende machines Lange slangen Knikkende hoofden Schuddende doktershoofden Mensenlichaam net een lijk Alsof hij onder al de stress bezwijkt Gaat hij verder of is dit het eind?…

Categorie: ziekte & liefde…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Laatst in het ziekenhuis Weer zo geschrokken Ik zag jouw gezicht Bij een ander in die kamer Mijn hart ging fel tekeer Jij was werkelijk daar En had me lamgeslagen Gemokerd met een hamer Daarna ging het wel weer En lag zij daar Mijn schoonmoeder Getroffen door die ziekte Met die grote K Zelfde gezicht en zelfde handen Wellicht in korte…

Hoe hij zelf een dodelijke ziekte kreeg. Hij moest daarom elke dag naar het ziekenhuis. Chemo na chemo, het ging niet over. Vanzelf werd hij zo ziek dat hij bijna stierf. Hij zei tegen mij: maak me trots kleinzoon. Die dag daarna stierf hij. Ik dacht: Hoe kan die wereld verder leven nu mijn opa dood is.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het begint met de gedachten Aan die af en toe kleine klachten Waarvan je denkt dat ze vanzelf wel weer over zullen gaan Na een paar bezoekjes en een paar onderzoekjes in het ziekenhuis Blijkt dat die klachten toch niet zomaar weg zouden gaan Dan heb je ineens een ziekte Je begint te beseffen dat het erger is dan je dacht Dan verlies je ineens…

Er valt geen bijzaak te maken van het stinkende ongemak dat mijn lichaam geworden is door de remix met pilletjes die betere versies van mij uitproberen Met een mond vol latijn laat de dokter iedereen even in de gevarenzone van mijn zweet en gassen met ingehouden adem sprakeloos kijken in de koude bek tussen mijn benen Daar lig ik dan…

koortsachtige warmte omgedraaide maag koude rillingen de wereld vaag geen pillen nodig het gevoel is fijn liefde is de ziekte jij het medicijn…

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die zich met diademen van sterren verlicht, rijzen tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie aan gene zijde van onze horizon. De taal verenigt, de arbeid verbroedert, en onze zonden en makkes…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

De kamer ruikt naar lysol of iets dergelijks dat men gebruikt om te ontsmetten. Wat verdorde bossen bloemen sieren de kamer op. Mijn buurman doet er het zwijgen toe. Maar goed ook, want zelf ben ik al te moe om een gesprek te beginnen. De zaalarts doet zijn ronde, zijn witte jas keurig gesteven. Een stethoscoop interessant om zijn nek gehangen…

De nachten, die waren lang. ´s Avonds zag je de witte muren, grijs en dan donker worden. En hier en daar brandde een groen lampje. Of soms rood. En aan de overkant, op een andere afdeling, daar waarde de dood ook rond, de hele nacht, met zijn zeis en cape. In het lange donker keek ik uren naar de deur die nooit open ging. Ik keek…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

glimmende gezichten in een karakter vol schoonheid, geschoeid met landen die allen de kleuren dragen van een uitgebeende beschaving ‘k zag ook snelle tekens die geprent de tijdcapsule lanceerden die in mijn lens werden gespot door heelmeesters met bleke handen en wangen als ovenwanten toch een hoera voor dit angstsyndroom welke de kwetsbare…

Weinig bevallen; droge gevolgen van vruchteloos spel op de Drentse matras. Binnen het Meppeler Diaconessenhuis komt volgend jaar dus geen kraam meer te pas.…

‘Wat moet u nu met potlood en papier?’ We gaan nu slapen, morgen mag u schrijven.’ Er komen dikke tranen bovendrijven Het zit me al een hele tijd tot hier ‘Kom op, u moet straks zelf weer kunnen douchen.’ Ik voel me een zak zand, zacht uitgedrukt Is zij nou van de ondersteek gerukt? Wat zit ze mij toch vreselijk te pushen Het is een hijgend…

het schelle schaduwloze licht in de lange hal van het ziekenhuis tekent de behandeling op haar gezicht geroezemoes een mensenrij zit te wachten op de taxi voor de rit naar huis dichtbij elkander rondom de koffiemachine het gebabbel: blij om straks weer in het eigen bed te kunnen slapen terwijl de verpleegkundige in…