Alle inzendingen over ziel OR werkelijkheid OR helder

Mijn ziel is zwart. Alles is grauw Ik kan niet zeggen dat ik nog van je houw. Je maakte mijn leven en mijn ziel. Eerst was alles helder. En nou alles grouw Hoe kan ik ooit nog eerlijk zeggen dat ik echt van je hou.…

Dan zal werkelijk alles opgelost worden en helder blijken te zijn. Wordt vervolgd.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Woorden als oorden waar gevoelens huizen in lege omhulsels van welsprekendheid Dichterlijk wonen wil toch niet zeggen dat de liefde daardoor dieper wordt want zeggen rode rozen en heldere maneschijn werkelijk meer dan: 'k wil voor altijd bij je zijn…

In je ogen zie ik het verlangen Je mond lacht Je ziel smacht Heb vertrouwen in je kracht Blijf helder en verwacht Niet dat wat je hoopt Maar dat wat je altijd zocht…

ik wilde woorden schrijven tekens van de taal eenvoudig als gras lichte woorden hebben hun eigen leven zijn uit de ziel ontsnapt sober en sereen ingetogen kleuren op het schrijverspalet lagen strijken fragiel penselen op wit papier schitterend transparant jij pakte het schildersmes zei dat eenvoudig als gras onhaalbaar maar…

Lichtende vonken in een duistere nacht, maken de hemel helder door haar sterrenkracht. Lichtende vonken in een duister hart, verlichten de ziel als een hemelpracht.…

In woorden kon ik de situatie schetsen, in zinnen is het gebeurde geformuleerd, in tekst is de waarheid helder, verbaal heb ik mij verweerd. Vertrouwen beschaamd, iets kostbaars van me afgenomen, het maakt me niet meer uit, als ze anders geloven, God weet de werkelijkheid, en wat niemand van me af kan nemen, is mijn waardigheid.…

Wat ik altijd voor onmogelijk hield is gebeurd ik ben met veel pijn en moeite uit het woordenlabyrint ontsnapt in deze werkelijkheid kijk ik verwonderd rond ervaar en hoef niet te benoemen ben gedicht en open wat allemaal wel zo kan zijn maar zonder de woorden zijn de stilte en de eenzaamheid een heldere spiegel die nog meer pijn…

na zijn goede bedoelingen loopt hij op de klippen van zijn zwijgen met weinig meer dan kreupele woorden trekt hij diep de polders in nooit was de helderheid van de duisternis in zijn verscheurde ziel zo nabij…

Zoals het is: zo, zo wil het gezegd zijn. U begrijpt: dat het niet anders is. Dat zou een ondraaglijke schande zijn die bovendien elke noodzaak ontbeert. We laden onze zinnen, leggen aan. gaan in mogelijk genot ten onder. Op afstand, zo is beschikt, zullen wij onze karige daden beschouwen, erom lachen, misschien huilen, nooit aangesproken…

Dat we de heldere hemel zijn. Dat we wolken kunnen zien. Mensen die werkelijk beseffen, dat ze wolken en hemel zijn, kunnen bewust kiezen. Ervaren liefde. Worden vrij.…

kracht straalde uit de blik in je ogen warm zonlicht gecomprimeerd tot smaragd intensiteit en helderheid een intieme kijk op het diepst van je ziel ultieme transparantie waar ik voor viel…

Ik heb God oneindig veel lief zoals ik ook houd van de mensen om me heen dat zijn de gevoelens waarop ik voortbouw zolang als het doel van mijn hart en ziel samen nog steeds helder tot me scheen.…

Hij is belastinginspecteur en haalt z'n hart op aan een vrouw van lichte zeden. 't Gerucht wordt echter niet door hem bestreden, dat hij d'r met gemeenschapsgeld betaalt. Hij zegt: 'Bij fraude ben ik niet betrokken; het is normaal, dat wij met met euro's dokken.'…

Ik wou dat ik een lamp had in het trappenhuis van mijn ziel. Elke trede een tijdelijke verblijfplaats om even op verhaal te komen. Ik houd van de regelmaat van het opgaan en neerkomen ervan. Met berekening kunnen we de willekeur van ontwrichting temperen, terwijl mijn dakloosheid gewaarborgd blijft.…

het was één lange nacht van opgaan in elkaar die ons zuiver licht bracht het vloeibaar worden een helder weldadig stralen bereikte alle cellen in het lichaam trok vuur uit alle botten weg naar waar het nodig was om te zweven naar de top je warme gloed reist mee in mijn oneindigheid geeft nog elke handeling zin…

eenzaam staar ik in de verte waar de sluier van de mist langzaam verdwijnt alsof hij wist dat ik hier sta te zoeken naar een beetje helderheid voor mijn sombere gedachten en zegt: nu is het tijd om je hoofd te laten rusten even stil te blijven staan en je gedachten stilletjes even weg zien gaan roerloos staar ik in de diepte langzaam komt…

helder niet meer dat is geweest hoewel de elementen schreeuwen huilen laat ze even voel de leegte in mij voel de leegte helder als nooit tevoren helder verloren…

wit de wapperende vlag uit de kapot geschoten muur wit de woedende knokkels van de gebalde vuist wit de gevangen geesten in een web van rokerige mist wit is het gelaat dat in de ijle verte staart wit het roerloze doek dat leeg op beelden in pigmenten wacht wit is de razende storm die jakkert over een verloren land wit en helder…

lichtende sterren als zachte zonnestralen hemelse sferen…

kijk genietend hemelhoog zie vastigheid luchtig vluchtig vervliegen lazuren windstreken aquarelleren nieuwe wolken…

In het helderste licht in die prachtdroom zag ik jou nog altijd aankomen, naar me toe treden slechts met één enkel gevoel overeenkomstig met één enkele reden: vrede!…

zien én helder voelen...…

buiten donker, frisse winterkou in deze nacht zo helder dat 'k me op de juiste huid gevlijd, mijn adem in die van jou verglijdt alleen jouw stem nog geldt, en dan het dromen, wegzinken in het onbegrensde veld.…

ik heb een mens liefgehad een mens met fouten en gebreken die toen ik lief had van geen betekenis leken maar met de jaren groter bleken dan toen ik liefde dacht…

het was goed dat de zon scheen dat alles was gezegd wat nodig bleek, gedaan dat de narcissen op de tafel geurden, rond hun witte kroon een mooie dag, oprecht en zuiver in mijn huiver school de kilte van de dood al was het nog zo duidelijk de liefde voor dit kleine dier gebood me sterk te zijn haar zachte vacht nog warm onder mijn…

Glashelder zijn je idee en mening je opvatting, redenering Je doorziet wat goed en fout blijkt Wat verder reikt dan bodem of kurk van 't glas Wat de drank of vloeistof was.…