Alle inzendingen over ziel OR zingen

dein ik solo mee op ijle tegentonen volg de lage echo’s terug naar het koor grijp het trage stokje van de oude dirigent loop ik over water in een soepel ritme van kabbelende stemmen murmelende fluistermonden tot ik eindelijk meezing met de muziek in stemmen nog net op tijd voor het slotakkoord…

Met jouw mooie ogen keek jij dit beessie aan ik zou om jou een lol te doen nog harder zingen gaan. En als jij dan je hand uit stak en kriebelde in mijn nek dat zou ik heerlijk vinden en voelde mij te gek.…

Als ik een liedje zingen wil en ik ook de woorden ken dan kan ik dat het beste als ik dronken ben. Ik kan de diepe bassen en de hoge c daar heb ik na wat jajem heel geen moeite mee. Maar als ik nog steeds droog sta en ik drink dan geen fluit dan komt er geen geluid bij mij mijn strotje uit.…

Ik ben vermagerd wat een wonderlijk gevoel en ik loop zo licht ik zou wel willen dansen maar ik kan niet dus ik zing…

daar waar ik aard raken jouw woorden zij sporen ondergronds waar zinnen langzaam rijpen tot de mooiste zetels in afgestorven bodem…

hoe zuiver was je lentelied teder van toon en vastberaden in de liefde zoals mijn vroege vogel zong je stokte tegen zomertijd alsof de schoonheid van je lief je al je adem nam te kwetsbaar over zo veel liefde later met diepe klank, doorleefd de pieken en het dal het late bloeien in de herfst voorbij het verre schamen maar winter kwam…

al licht de gedachtenstroom in volle gang dan komt het bloed ontwaken moeten en willen opstaan soms moet je soms wil je darmen en geest vragen aandacht drijven het lijf overeind rechtop de dag is begonnen al voordat jij begon alles staat klaar jij moet het doen kiezen tussen moeten en willen doe de dag vandaag en zing…

waar glimlachen rond ogen zweeft vullen ze de avond met een lied, aaneen gezongen levend, zoals vaardigheid het weten biedt een wereldklank gebracht uit warme kelen, kwelend rond wat handen onderschrijven met geduld niet slechts dat wat vrolijk klinkt maar de toon van hoe je hartstocht drinkt als liefde onze harten kruist in alles huist…

Luisteren naar het levenslied woorden galmen met verdriet bloed zweet en tranen nemen je mee door emotionele banen ze raken je diep van binnen met een snik zingen een kippenvelmoment dat je in een echte volkszanger herkent Nederlandstalig in één woord zalig.…

Waarover zal ik zingen over regenjassen over het lover van geboomte of zal ik van de liefde zingen Waarover zal ik zingen over vliegmachines blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht of zal ik zingen over de liefde Over auto's over steden en historie of zal ik zingen over de liefde Over vele vreemde dingen over de gewone of zal ik zingen…

Toen kwam hij bij een ijskoud meer, hoorde sirenen zingen, ze vroegen hem heel lieflijk om in het diep te springen.. Nu ligt hij in de aarde, nog steeds wordt hij bezongen, een droeve merel is geroerd en zingt uit volle longen.…

Het kon Frank niet Boeijen dat Harry Slinger druk aan het werk was voor Het Goede Doel, terwijl Henk Westbroek notabene een Toontje lager voor hem zong op De Dijk.…

zing van de man van de duizend listen van het kind van de duizend harten zing van de vrouw van de duizend liefdes van de man van duizend dagen wachten zing van van het gouden gezicht van de duizend doden van amuletten en edelstenen van de duizend kinderen zing van de gouden tong van duizend dode jongens van Charon de veerman van…

Bij het ochtendgloren Scheen de maan nog vaag Sneden scherpe klanken Door menig ziel en maag Bij het ochtendgloren De wolken purperrood Veroorzaakten harde knallen Paniek, verderf en dood Bij het ochtendgloren Hoorde ik een vogel zingen…

Wat een vrouw en uitmuntende zangeres Zij raakt in jouw ziel, haar muziek smaakt naar meer Miss Montreal kan alleen zingen Hoewel zij meer, veel meer heeft geleerd Zij rijgt woorden tot zinnen Meesterlijk al Zonder zich te bedwingen Stijgt zij op de lijst Subliem Door de wind....…

Zing een ode aan een wijder uitzicht. Nee, geen ode. Kom tot nader inzicht in de abdij, bijna onzichtbaar in het dal van Ter Kameren. Vraag in dit dal om inzage in het kamermuziekje van je ziel, terwijl het verkeer om je heen voortraast van nu naar nooit. En heb geen haast, maar gun je dit kort durende oponthoud en één maat rust.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

O, niet de eerste, Want ik weet wel: met ogen die beminden, U eeuwen lang der mensen ziel bezag, Maar toch gevoel ik me onder de allerteerste Van al Uw Liefde' en, sinds 'k U zó mocht vinden, Denk ik: heil hem, die daarvan zingen mag.…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken Verwerking hoeft al is het zo beenhard. Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren Kan ik alleen laten varen. Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn. Jullie halen me steeds weer boven water, theater? Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…

een zoete stem van liefde neuriet door het januarilicht ik strik de tonen schrijf ze tot een gedicht lentekriebels, ja lente waarover zou ik anders dromen… kleine vlinders komen leggen zich te slapen in de boezem van een tere bloesem warme bekommering brengt elke twijfel tot rust het vragend hart ontvangt de liefde waar het naar…

De zoete warmte van je lichaam bedwelmt mij eindeloos De rozen achter je ogen bloeien in de valleien van mijn geest en je woorden leiden hun eigen leven in mijn ziel maar magisch zijn ze als zilverparels in azuur Als je glimlacht zie ik je dromen zingen zo prachtig vogelvrij…

het blauwe vuur in zijn ogen de zachte beweging van de hand ze hoort zijn lichte zingen het voorhoofd een schild waarachter gedachten wachten zijn ziel open naar haar toegewend de zon op lichtgroene struiken het lijf zonder zwaarte een bloem drijvend in een schaal…

Wanneer de nacht mij stil omarmt mijn gedachten verzacht mijn ziel verwarmt en woordeloos laat dromen. Als sterren langzaam komen, dan heb ik jou zo vreselijk lief zo ongelofelijk en intensief, oneindig en volkomen. Dan droom ik tot de morgenstond tot nachtelijke geluiden zijn verstomd, mijn hart begint te zingen.…

Wat zoek je hier; een stem, een ziel, een woord van troost? Wat zoek je hier; herkenningstekens? Of enkel maar wat fijn plezier? Wat zoek je hier? Ik weet het niet, maar vind een mens net zoals jij, met weemoed en met vragen, met zingen en met klagen... met soms een klein begin van iets te durven wagen...…

zijn de schoenen de hakken, een trommel Op het zingen -de keel opgezet- ben ik gek het is voedsel voor de ziel.…

in grote ijlte en verloren gaan kom zing voor ons de sagen en legenden die als historisch erfgoed geschreven staan in de onbekende diepten van je ziel…

Keien je vindt ze overal keien ze zijn in duizendtal keien die steeds uitdijen op landerijen ontelbaar in tal Keien waar komen ze vandaan keien ze liggen zelfvoldaan keien in lange rijen allemaal keihard niet kapot te slaan Gletsjers kwamen vanuit het noorden hier en ze wreven als schuurpapier de rotsblokken glanzend rond en glad…

Wat jou als kind Werd aangedaan was Onomkeerbaar, lichaam En geest beschadigd voor altijd - Je hebt er niet aan meegewerkt Maar moest het ondergaan Op straffe van nog veel Ergere dingen - Volwassen ben je nu, Door je pijnlijke vijanden Niet meer belaagd, Niet meer dagelijks vernederd, En ben jij het die belast Met het verleden…