Alle inzendingen over ziet de wereld

achter de lens leg je vast wat je los wilt laten verbeeld je het weerloze vang je de onzichtbaarheid teken je de koestering droom je in bewogenheid sta je stil in beweging schep je tegenstrijdigheid achter de lens laat je los wat je vast wilt houden je ziet niet wat je ziet…

als de wereld mij niet meer ziet beweeg ik me door de ruimte over een brug van dromen alsof er niemand is gooi ik het overbodige overboord woon ik op de rijke bodem van de poëzie als ik de wereld niet meer zie…

kan dat nog als je van daaruit gezien rivieren uit hun oevers ziet treden zeeën het land ziet besluipen en mensen steeds angstiger weg ziet kruipen? mag het nog als je de wereld ziet branden op diverse plaatsen veroorzaakt door oorlog nalatigheid of hebberige mensenhanden?…

levensvisie vormen gaat de ware reiziger hij reist niet hij voedt slechts zijn zintuigen daar waar hij denkt dat het hemzelf goed doet nee deze reiziger reist niet hij kent geen en alle normen daarom is de hele wereld – echt de hele wereld zijn thuis…

Van oorlog zal hij nooit weten Hoessein of Hitler... hoe dat dan begon hij schommelt in zijn wereld en op hem schijnt de zon. Ik steek m'n hand op om te groeten ik hoop dat hij het ziet maar hij ziet alleen de vogels mij ziet hij niet.…

juist als ik hot ben en aan één stuk reutel is mijn diepste wens te worden vergeten door mijn medemens wegcijfering in de gezindheid opgeslagen in het geheugen ik wil het niet weten sla mij over zwijg ik ga alleen op weg…

Muze, is verleiden, voelbaar aan beide zijden, nooit ziet men het geheel. Geschreven woorden verkort en in de breedte oneindig even.…

Het is die vredesduif die te Aleppo al die kinderhanden ziet. Die met Kerstmis nog geen plaats vindt zijn vrede aan de wereld te verpanden. Omdat de wereld het verdriet nog niet voldoende ziet. Haar nog geen ruimte geeft de vrede in hun handen te doen belanden.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

het tomeloze water tilt de jongen op maakt hem los van de grond in de verte ziet hij zijn slaapkamerraam in miniatuur de man kijkt uit over het rusteloze water dat hem eens bevrijdde hij ziet door zijn enige raam naar de wereld een zeilboot zo klein zo ver weg…

Hoe ver je oog ook reikt hoe ver je blik ook ziet aan het eind van de horizon eindigt de wereld niet. Het verre daarachter wat je ogen niet zien ligt de rest van de wereld gehuld in geheimen misschien. De zon lijkt verdronken in de spiegelende zee waar het onder gaat langzaam naar benéé.…

"Een haikudichter ziet een notendop als de wereld en de wereld als een notendop" Rechter Ooka (Ooka Echizen no Kami Tadasoeke (1677-1751) een legendarische rechter in Japan, befaamd om zijn humane en scherpzinnige uitspraken)…

hij ziet de weemoed in de wolken als hij door de droeve dagen zwerft duizend mijl in de schoenen van de wereld lopen om iets van het verlangen te begrijpen…

een vrouw sprekend de mijne in het Wereld Contact Centrum zij ziet het lichten lippen komen in beweging de mond opent ik zie wat niemand ziet Harry Mulisch klopt acht maal aan een roze reuze poort met een reiskredietbrief…

Met internet surf je de hele wereld over "Surf" is de associatie met "Good Vibrations" Het onbezorgde geluid van Brian Wilson Oppervlakkig, schiet mij nu te binnen Obligaat, je ziet de hele wereld, maar ruikt hem niet.…

Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

Worstelend in een wereld van gevoelens die zelfs ik niet helemaal begrijp. Een wereld waarin twijfel baas is waar mijn echte ik moet luisteren vooral onderdanigheid ervarend. En in zo’n wereld loop ik rond, bijna de hele dag. Wezenloos. Zoekend met mijn ogen dicht, bang dat iemand tranen ziet.…

zie de wereld door nieuwe ogen Mijn nieuwe wereld is nog zo pril Onpeilbare liefde voor iets zo eigen Ik kijk, zie, herken mezelf in haar pupil De wereld is anders, veel mooier dan wij samen De wereld veranderd, ziet zichzelf in de ramen De wereld ontwikkeld, gunt ons een gevoel van verliefdheid De wereld ben jij, onze kleine lieve meid…

Al jaren “loop”ik bij, een fysiotherapeut niet voor de lol, niet voor de leut ik mag de man echt wel, want anders was ik zo weg, echt wel! Wat me verwondert en ook stoort is dat, omdat het zo hoort ik andere mensen ook doorstuur naar hem gewoon omdat ik ‘m erg goed ken! ‘t bedrijf waarvan ik oedeemspul betrek is dit jaar echt een beetje…

En wie de sneeuw ziet, ziet het niets dat is.…

het woord reikt verder dan de blauwepen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

Vergeet de groente vergeet het vergeten vergeet de vergankelijkheid eet wat je ziet weet wat je vergeet vergeet wat je ziet op de wandeling vergeet het licht op de wereld niet eet het licht drink het als wijn tot het stroomt door je bloedsomloop tot al het vergeten weten je uit de vingers bloeit. ---------------------- uit: 'Ontij',…

Ben ik de enige dan hier, de enige die het ziet, De rest van de wereld om me heen ziet het niet. God houdt angstvallig zijn voordeur op slot, “Gesloten voor altijd”, schreef de goede God. En misschien heeft de goede Man wel gelijk, Want wat heb je aan al dat Aardse gezeik?…

Paradijsvogels zijn zeldzaam en als je ze ziet blijf dan vooral van ze af Paradijsvogels zijn uniek want als je ze ziet blijf je je vooral verwonderen Paradijsvogels zijn tijdloos want als je ze ziet staat de tijd gewoon even stil Paradijsvogels zijn ook mensen met een zeldzame helicopterview van het wereldse en het paradijselijke…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

het woord reikt verder dan de blauwe pen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…

De wereld is lelijk zonder sterren De wereld van film of muziek...…

‘Dag dokter, ik zie steeds dezelfde koppen Op straat, in ’t hoofd en op het wrede scherm Het is een woekerende plaag, een zwerm van tetteraars, ze zijn niet meer te stoppen’ ‘Patiënt, ik garandeer u, u geneest als ’t strakjes 12 september is geweest’…