Alle inzendingen over zijn peptalk overdon

Ik loop door de verstilde legen straten, Er is hier verder niemand op de been. Ik heb de hele stad voor mij alleen, Want ieder heeft zijn eigen stek verlaten. Alleen nog op het strand en op Schiphol Weerklinkt de leuze: Nederland is vol.…

Mijn pen is leeg als de stilte om mij heen. Mijn ogen dwalen naar elke kant van de kamer en het voelt er kil, koud als steen. Buiten is het grijs en grauw, de huizen staan er verlaten bij. Dof is het groen van bladeren aan de bomen en al kijkend door het raam zit ik wat te dagdromen. Gevoelens van weemoed en melancholie. Het is alsof…

elke morgen wandelde mijn vader met floris, zijn jachhond naar het witbos vol zilverberken. na elke tocht bracht hij een paar vogelveren mee. mijn moeder die kunstenaarsbloed in haar aderen voelde knutselde met haar pianovingers daar twee grote engelenvleugels mee, die ze lieten verbronzen. boven de schouw hield dat kunstwerk voor…

Wat doen ze nu, die dames en die heren? Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand Een flyer of partijprogrammakrant Om mijn gedachtengoed te deformeren Ze leveren hun baan bij Bea in En hebben nu meer tijd voor hun gezin…

ik breek denkbeeldig nietszeggende blokkendozen af van architecten die op lege plekken munten waar ooit kerken stonden majestueuze bouwwerken met een ziel en hoge torens: als wijsvingers naar omhoog waarvan men dacht dat ze uit de tijd waren kathedralen geen dienst meer deden nooit gedacht ze om te bouwen in godshuizen voor starters…

De geur van gras en water dat kabbelt door riet omgeven. Waar later zwanen sierlijk neer strijken. En mensen langs de waterkant kijken naar schepen die voorbij varen, terwijl aan de andere kant van hen het verkeer voorbij raast. Rennen of stil staan in het leven waarin menigeen zich haast. Natuurlijk evenwicht is als yin en yang. Iets…

nog een laatste blaadje dan zijn we verlost vaak gegaan tot aan 't gaatje dat heeft wat heel respekt gekost maar ja als dichter moet je diep buigen richting het klein zijn want de mooiste inspiratie doet pijn tijgers van het woud bij nacht er is nog tijd en reden en houd wacht voor velen een zwak voor ieder gedicht…

Beladen tranen, woorden van dankbaarheid. Een komen en gaan in een onverdroten strijd tegen de wil die niet kan worden verwoord. Een enkele zin slechts mondjesmaat. Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de daad die zo lijkt geprezen doet velen in wezen vrezen. Alles gezien, gehoord, gelezen en geschreven, het is niets meer dan damp in het…

Er blijven dingen die onbesproken zijn klein, maar al zou ik ze zingen ze doen evenveel pijn. Woorden, uit een zin zeggen vaak veel over liefde en haat jouw gevoel, of ik die win? Zinnen, wat je verlicht raken vaak je hart geven, dat gevoel maar ook de smart zinnen maken op papier met veel liefde, warmte zo op mijn eigen manier…

Als ik aan de poort sta bij Petrus wat dan? en ik zoek jou, waar ben je dan? Pasjes heb ik niet, wie vangt mij op? ik ben nu ouder dan jij, herken je me wel? Sta je me op te wachten, misschien te popelen met 'waar bleef je zolang' Ik hoop dat jij er staat en ik dan in je armen vlieg want vleugels zal ik dan ook wel hebben Met de woorden…

Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. Kun je nagaan hoeveel neuzen geschonden zijn in het kabinet. Want: heb je er ooit iemand zien lopen met een ongeschonden neus?…

Vader, kun je me begrijpen? Jouw zoon werd grootvader, en denkt nog vaak aan jou, ook al ben je elf jaar dood. Dat onzinnige generatieconflict, hebben we waanzinnig uitgevochten. We knokten toen over ons groot gelijk. Ik was meestal klein en jij was groot. Jarenlang hebben we gestreden, over gehoorzaamheid en gezag. Zuiver mijn herinneringen…

Wanneer je de brommers moet geloven zijn ze knap pissig op ons daarboven Het dondert, bliksemt dat 't een lieve lust is kort gezegd: de weergoden zijn: Behoorlijk doorspekt van venijn wanneer ze het beneden laten gelijken op een waar spook- festijn.…

och, ranke stengel omringt door groene schilden je groeit en bloeit zo recht omhoog. zoekend naar licht wijst je bloem met gele kroon, bereidwillig naar het oosten. een hart van goud met duizend draden, gesponnen echt ragfijn, kunstwerk van jewelste, je mag er best wel zijn. zelfs krom gebekte vogels maken ruzie om je vruchten…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

melk is goed voor elk wordt zoveel verteld volle melk, magere melk karnemelk, botermelk ik hou het bij moedermelk niet zozeer voor de melk maar ik hou bovenal zo intens veel van die mooie verpakking…

't.Liefst ga ik zitten met mijn droomknop aan, onbeperkt fantaseren, maak van alles mee, hoef niet eens op te staan. Kan zo rust scheppen in mijn onrustig brein, duik in een eigen wereld, waar ik altijd gelukkig zal zijn. Alleen zijn is wat ik heel vaak wil, maar door dat veel te zijn, wordt het rond mij heen erg stil. Alleen willen…

een klein fijn korreltje van zand verloor zijn hechte band toen de wind hem even meenam en hij zo in woelige zee terecht kwam… verzwolgen door klotsend water, aangezogen met veel kracht, naar bodemloze diepte gebracht, waar een schelp zich wel ontfermde over het verloop van zijn verdere lot… de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

Vlaams rusthuis was in quarantaine corona besmette Germaine* ze was nog heel vief had zelf een jong lief die uit angst vertrok met Elaine*…

Ziet gij hem op de mesthoop staan De fiere haan? Zijn staart, - hij schittert als een vlam; En rood als bloed, - zo is zijn kam. De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

Wij zijn, de oude getrouwen niet te vewarren met: de oude getrouwDen! Wij zijn de oude getrouwen van gedichten.nl of zijn we er wel mee gehuwd? Dan zijn we de oude getrouwden van deze geweldige site, die net als de verhalen-site een verbintenis inhoudt! Een huwelijk zonder ring, zonder boekje eveneens zelfs geen uitbundig huwelijksfeesr…

Nee, en dat voelt niet goed Omdat ik geen weet heb van je lege handen in die van ons Onze frisse neus mist de ochtend dampen Ogen staan wel open , maar... Ze denken nergens aan Maar hebben zoveel gevoel Omdat alles prikkelt Niet van de bossen waar we moeten wandelen Of de stranden met zijn zee Nee, en dat voelt niet goed wat ik…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Zo'n gifmenger noemt zich dus; 'Chickenfriend' Dat doet me denken aan de dikke biggen Die lachend op een slagerszakje liggen Want zo misleidt men ons als consument Maar voor de pluimveesector is het pech Die is een tijd behoorlijk van de leg.…

O ntferm U over ons, Heer, hoor ons aan, Z ie toch hoe Gerrit daar weer staat te draaien. B ezopen, zó het kiezersvolk te paaien ! N u bid ik Heer, wil hem met stomheid slaan E n zo weerhouden, onzin uit te kramen. E euwig zal ik U dankbaar zijn Heer, amen.…

Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze, wijsgerig als 'hómo universális' ik treed buiten wat binnen perk en paal is, daar waar Petrarca en Da Vinci reizen ik denk, net als Descartes, dus ik besta, al had ik twijfels over grond en reden: besta ik in de toekomst of verleden toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta' sindsdien werd ik wie ik…

Lopen in de voetsporen van hen, die gebaande paden durven verlaten. Charles Darwin ging ons moedig voor. Durven we te denken zoals Darwin dacht? Daarvoor moeten we angst overwinnen voor wat anderen van ons zullen denken. Daarvoor moeten we moed opbrengen om over zanderige paden voort te gaan. The Sand Walk. De Tao van Darwin. De weg van…

Voordat hij straks verdwijnt van het toneel laat de Geliefde Leider van zich horen: de kruisraketten vliegen om je oren, en ook z'n opvolging is officieel. Zijn jongste lijkt op hem - hij is nog groen - maar waarom noemde hij hem Kim Jong-oen?…