Alle inzendingen over zilverzacht

slaap maar sust het kind zeeblauwe ogen golven in zilverzachte haren rond haar gezicht sterrenstralen kussen mijn ogen dicht in toverlicht slaap ik veilig in haar armen en droom alles licht…

en de zee zij zeilde voort toen in mijn arm gelegen een droom werd vermoord nu ligt langs mij het zand in dichte, witte vlokken 't treurt om eb en vloed de dagen zo verwant in mij loopt nu verloren het kind dat speelt met meeuwen waar kan zij dan nog tekenen 't hart met zilverzachte rand…

zilverzacht glanzend haar omlijst je lieve trekken rond diepbewogen ogen neus en mond jouw lijnen zijn gegrond in toppen en in dalen waarvan jij nog verhalen kunt door en door ervaren gekende bloei verloren bekoort nu zijden huid ruim gedrapeerd om je wezen blikken die het bewuste lezen waaruit ze zijn geboren…

Wijl sterren bleekten zilverzacht en bleker, Blies warme wind de morgennevels over, Luid juichend zong en hoog en klaar en zeker De jonge vogel in het wiegend lover. Die floot en zweeg en floot dan weder blij Uit hart en keel. Toen antwoordde verheugd Mijn ziel met zang en zachte mijmerij. Ik dacht aan u. Ik denk aan u altijd.…

Geen mens zal ons ooit storen op de magische plek langs de rivuier waar zuiderwind waait een koele zomerbries door jouw zilverzachte haren ik raak jouw groene ogen even lichtjes aan jij voelt je verblind door dit nachtelijk elfenkind in dit sterverlichte uur vrijen wij ongezien in gedachten van gevoel beider ziel smelt samen…

vandaag ben ik zo in mijn schik want speenkruid stilt dit ogenblik reeds in de vroege morgenstond spriet groen al uit de zwarte grond en op mijn wang verschijnt een blos de ribes gooit de trossen los zo zacht als poesjes die ik streel zijn katjes zilverzacht fluweel een merel kwettert liefdevol de prunus barst z’n kopjes bol ik zucht…

Op het plein stond elke winter een oude oliebollenkraam aan kwaliteit en lage prijzen dankte de zaak zijn goede naam De vele spiegels in de wagen van zilverzacht geslepen glas gaven deze kraam het aanzicht alsof hij niet van deze wereld was Klanten die even moesten wachten staarden naar het fijne goud op de lijsten rond de spiegels en…

Als Jezus zou slapen, avond spâ, volgden Hem steeds elf engelen na, en hielden heel hoog -- en lichtten Hem voor veel sterren, zilverzacht van gloor.…

Toen kwam weer dat stemgeluidje, Zilverzacht uit verre zee: "Riep je nu weer m'n baasje? Riep je, dwergje Piggelmee?" 32. "Ja ik!" riep verheugd het dwergje, "'k Dank je voor het huisje wel, Maar ik wou zoovéél nog hebben, Meubels en gordijnenstel." 33. "Ga maar! Ga maar!"…