Alle inzendingen over zin OR 2

slechts een vrolijk spel met taal misschien is het niet leuk in jouw geoefende ogen voel jij je knap bedrogen omdat ik in mijn opzet faal dan heb je pech gehad helaas maar er zijn gelukkig netgedichten zat om je lekker bij te voelen of woede op te koelen dus doe mij nu een lol en hou nog even vol want hier komt de clou deze zin…

de zinnen werden verzet waarnaar? 'k weet 't niet om af te zijn van alles wat met woorden te maken heeft, scoren is makkelijk een rond balletje in 't net maar als je het even niet meer weet om te zoeken naar het hogere, naar een hoger doel is de stilte handig om in te zijn, en daar te blijven, nooit te lang wie kan er nu…

Zin in de dag van morgen Zin in alles wat komen gaat Dit alles is waar het mij aan ontbreekt Het enige wat nu speelt, is mijn constante leed Elke dag weer een gevecht Elke dag weer de pijn Waarom ik? Waarom overkomt mij dit Wanneer komt de dag dat dit allemaal verdwijnt Wanneer komt er een dag dat iemand mij begrijpt…

In alle openheid een oproep doen Om volop oorlogstuig te produceren? Maar willen zij, die dit zo stoer beweren, Dan ook een dodental van een miljoen? Ik doe niet mee met deze hitserij, En eis terstond een vredesmaatschappij.…

ik weet niet of het nou is dat ik niet dichten kan dat ik zelden geroerd word door een vers of dat er maar zo weinig dichters zijn in de ware onthutsende zin van het woord…

Zin.....…

Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer. Ik zeg dit elke keer maar weer en weer. Ik heb geen zin meer. Terwijl het leven aan mij voorbij raast, Terwijl oude bekenden de muziek iets harder zetten, Terwijl de lucht in mijn longen blaast. Ik heb geen zin meer, geen zin meer, geen zin meer.…

Een blik, een lach of traan De zin van mijn bestaan. Waarom zou ik zeuren Al dat prachtigs bespeuren!…

De zin van onzin is moeilijk te begrijpen: al die ellende. Soms is het grappig maar meestal irriterend en weinig zinvol.…

Ik kan slechts simpel schrijven ik raap wat scherven op hier en daar een woord misschien wordt het dan een zin dit past het best bij mij niet onstuimig, niet bruisend maar eerder kalm, bedeesd dat bevredigt mijn zinnen het meest.…

Van onder Mijn huid Borrelt het Langzaam op Als zijnde Een magneet En ik Ik reageer Zonder het Te weten Te bedenken Te willen Het is Chemie of Een klik Magnetisch veld Nabijheid Vergroot de Spanning tussen Twee velden, ons Klein verlangen Gaat over in Stille hunkering Doet zeer Een zoete smart Verwelkom ik Ik blijf…

alles onregelmatig was eigenlijk nog steeds als ze wegloopt kijkt ze nog even om en ik doe alsof ik dat niet zie ze is Arare, geen Tadjiek zou mijn Tadjiekse vriendin zeggen een mooi gezicht ergens uit de buurt van Mongolie of zoiets ik ken haar verder niet behalve dat ze naast mij ging zitten met de vraag naar een goede zin…

de zin van het leven de zin van de dood te moeten aanvaarden probleem levensgroot ik zie de natuur als normaal proces dit aardse bestaan vormt mijn levensles de dood niet ontlopen hij woont in mijn stad ik zie hem als vriend op mijn levenspad ik maak me niet druk om het naderend eind onvoorspelbaar blijft het ‘t wordt nooit omlijnd…

Geen zin, In krant, In tv, In radio, In laptop, In Iphone. Geen zin, In verslag, In beeld, In stem, In hype, In tweet. Geen zin In waarde, In meer, In vrijheid, In leven, In barbaar. Geen Zin.…

tik tak de wereld draait om mei tik tak de zomer waait in mij tik tak ik stuur de wolken aan tik tak alles raakt mij aan tik tak zonlicht vangt mijn haar tik tak mijn hart klopt en tintelt maar tik tak ik roei van heg naar steg tik tak boot en water drijven me zachtjes weg tik tak de zee wast mijn oren tik tak alles…

Mocht ik de zin kunnen vinden waarmee ik jou vertellen kan dat er meer is dan jij en ik.…

leven Niet in het hebben van aanzien of opgebouwde kastelen Niet in het volgzaam volgen van bevelen Niet in het genotzuchtig andersdenkenden kelen Maar in het blijven koesteren en uitdragen van je puurheid gekregen aan het allereerste begin Misschien zit daarin de uitdaging en de schoonheid van ons leven Dat heeft en is misschien de zin…

dames, kwaad op hem Gingen hem daarna negeren En zeiden met verbeten stem Hier zal hij wel van leren In zijn huis wonen nu de 2 vrouwen Ze werden verliefd...en wie ze kent Weet dat ze niet hebben zitten rouwen Om die overspelige vent…

Nooit opgeven of mistroostig achterom gluren Voor niets of niemand halt houden en zo de boel verzuren. Jezelf verloochenen is geen goed idee Talenten benutten, in het hart komt vree. Het doel wordt bereikt stap per stap Hobbelig bergachtig of erg vermoeiend pad; stap! Met geheven hoofd een trotse blik in de spiegel Alleen jij kent je strijd…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

-2-3-1-2-…

Volharding 1 Met de Volharding 2 fiets ik een eindje mee. Een plons en luid gesnater. Daar lig ik in het water. Volharding 2 Daar lag ik in het water. Het werd later en later. Op de Volharding 8 heb ik maar niet gewacht.…

En nooit, nooit meer is iets hetzelfde Omdat hij ging van wie men hield. 2 De steen zal zakken tot de bodem. Nieuw groen zal groeien, om en in. Waterdieren zullen schuilen. Alles krijgt een andere zin. De geliefden aan de oever zien alleen die grote kring langzaam tot de hemel rijzen. Blijft slechts: de HERINNERING…

Het jaar al enige dagen oud, het knallen van vuurwerk inmiddels verstomd, de mensen elkaar de beste wensen geven al dan niet gepaard met zoenen over en weer de mensen terug keren naar het leven van alledag, maar ik vraag me af, zit het 'tussen de oren' of is het echt zo dat de maand december helemaal niet beleefd is?…

Je vulde net het halve deurgat met je pruilmond, je haar en veel zon in je ogen. De tijd en de zon stonden stil, want er hing een knoopje los aan je jurk, je bloemetjesjurk en je kous aan lichtkant naar beneden. En de bruine kip keek lang en kwaad naar je boterham met sirop de Liège. Maar de tijd stond stil en jij stond stil, met een…

Waarom hebben we zelfs in het ziekenhuis niet gepraat? Waarom heb ik nooit afscheid genomen? Een vluchtige hand een flauwe grap even je kussen opschudden... Waarom... geen kus? Samen zwijgen er gewoon zijn? Waarom geen afscheid? Verschuilen altijd verschuilen achter woorden, een glimlach. ...waarom geen afscheid?…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…

Ik heb een paar rimpels geen wratjes en vlekken heb het soms koud maar hoef mijn lijf nog niet bedekken, geen grijze haren wel 'n blond bosje hooi ben ook niet oud <> van binnen heel mooi goed bij de tijd toch levert m'n hoofd vaak een grote strijd, maar word ik ouder ik blijf wie ik ben dat heb ik mezelf beloofd!…

Nacht op de gracht, na 't gelag is ze mooi en in voor 't wipje Bij iemand met een ziekte zag ze gele vlekken in z'n slipje Dat is ureum, zeg ik geschrokken en denk aan m'n slip met 't vlekje Ze roept verschrikt: dat stoppen ze in atoombommen, weet je Ik vrees haar wankele ijlhoofd bedrijf hoogfrequent de daad ben klaar als ze wijn-verdoofd…