Alle inzendingen over zo bang, OR stille stilte, OR tastbare kilte

Spoken uit haar verleden dansen in haar donker muren krijsen haar lippen gestift handen beschilderd ze wil maar ze zwijgt gebroken woorden ombegrepen kilte verscholen ziel nog eenmaal dichtbij in voetstappen van hoop zal ze lopen over water…

Daarom zwijg ik en klinkt er alleen een holle stilte. Er gaat een rilling over mijn lijf in mijn hart voel ik als antwoord slechts de kilte.…

als lawaai oplost geeft dat stilte licht dat wegkwijnt wordt duisternis warmte die wegebt wordt kilte en wee je gebeente als jij straks verdwijnt ontstaat er zooo'n leemte…

in stille uren omarmen levenslijnen tedere harten…

Waar ik ook ben hoor ik dezelfde woorden waar ik ook ben zie ik dezelfde moorden waar ik ook kijk zie ik dezelfde kinderen waar ik ook kijk zal honger me hinderen waar ik ook voel blijven vuren branden waar ik ook voel…

In het duister gehuld Ik kan niet opstaan Wachtend op een teken van jou Is er nog iets, wat je me zeggen wou? Hopeloos, Ik voel Hoe je langzaam uit mijn zicht verdwijnt En toch tast ik de muur af Om nog iets van jou te vinden Iets kleins, Misschien Om nog even kort bij je te zijn Je warme hand nog heel even vast te houden Geef me toch…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

denkend aan de stilte en de rust in m'n hoofd ervaar ik soms wat kilte zoals een slang langs m 'n ruggengraat in een korte koude voorbij schiet de rilling doet me bewegen onwillekeurige bewegingen waarvan er geen een herkenbaar is als zijnde een eigen gemotiveerde wel doordachte daad zie 't als een ongevraagde gunst of een stille hint…

de zon schijnt fel door vlagen wind met kilte wolken worden afgevlakt in grijs jagen over land dat bang wordt voor de stilte nog grazen koeien in de wei en dartelen er schapen maar het malse gras is al wat moeilijker bijeen te schrapen in oppers hooi ruikt nog de zomer maar vogels in een vroege rui gaan al voortijdig…

de geladen stilte merkte dat de wind terug kwam aan de snel naderende kilte je hebt het overleefd je veerkracht is nog niet gebroken de haat is weggevaagd, maar over liefde wordt niet meer gesproken…

Men spreekt over rugzak, al dan vol of niet, een lege betekent dat die persoon dan de wereld op zijn zonnigst ziet, maar o wee, een volle rugzak torsen, dan zit een mens wel ergens mee! Een volle rugzak dragen en proberen te blijven lachen, is eigenlijk meer, dan een mens mag verwachten!…

hulpeloos gevangen in een web van verlangen wil schreeuwen vechten slaan me even laten gaan daar is alleen oorverdovend die stilte van een onbegrepen kilte…

Een stille Petra bidt voor een stille wereld. En ik hoop op, ik geloof in volledig stille stilte. Er is een stilte in mij... er is een stilte.…

Ik lig stil op bed Ik heb de lampen uit Ik geniet van de stilte Een lantaarn schijnt door mijn ruit Soms is het heerlijk om niets te horen Te baden in stilte Denkend aan mooie dingen Warmte in plaats van kilte Ik loop naar buiten En rook een sigaret Heerlijk toch die stilte Nu maar weer naar bed…

murw geslagen staar je in het niets adem je de kilte terwijl stilte je omarmt wordt die lieflijk als een deken om je heen gedrapeerd blijven ogen nog lang ontroostbaar…

In de kilte van het ogenblik, De stilte van dit moment, Zie ik dat het huis er nog is - Maar de bewoner is er niet meer, Is verhuisd naar de overkant, Het zweet op zijn bovenlip Dat nooit ontbrak als ik hem sprak Verdampt in de eeuwigheid…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

Stilte valt als regen tegen de ramen eens waren wij samen nu zijn er alleen nog de tranen stilte bloeit als onkruid in een slecht onderhouden tuin mijn leven ligt in puin ik moet mijn weg daarin weten te banen alles wat blijft is de stilte de oude stad draagt de regen en jouw kilte.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Vergeet de pijn, vergeet de warmte of de koelte, vergeet de stilte en de kilte, vergeet de drukte maar vergeet niet al die tijd, hoeveel ik ongelofelijk verschrikkelijk van jou hield.…

Dat een begrafenis in stilte moet verlopen waarom? waarom in alles stilte? waarom niet wild doen uit verdriet? het tragische op zich heeft toch al zoveel kilte Waarom geen fel brandende fakkels? of wel bijna zestig bongo's op een rij? waarop heftig huilend wordt getrommeld? de doodse ... doodse stilte ... gewoon voorbij?…

Zachtjes komt de stilte op mij af als zat ik erom verlegen In mijn ogen een milde straf waarin ik mij voel genegen Zelfs de herfstige storm kan deze stilte niet doorbreken Maar de wind in mij giert enorm om mijn ongenoegen te wreken Ach stilte, je hoort het strijdgewoel toch niet De warmte maakt plaats voor kilte en het is alleen de stilte…

Zij antwoordde ; “Zoals ik woon in al omvattende stilte, buiten heerst alom de kilte, daar ben ik een leven van vandaan, om tot de leegte terug te gaan, zal ik mijn zwijgen, in alle denkbare woorden moeten krassen, om met die stilte, straat en wereld schoon te wassen.”…

Ik merk steeds vaker, dat je bang bent, bang om alleen te zijn, alleen met mij. Niet bang voor mij, maar bang voor jezelf, bang dat je dan, jezelf niet meer in de hand hebt. Bang dat je liefde blijft stromen, niet meer te stoppen, niet meer los te laten, en zoveel kapot maakt.…

Geen God meer van almacht geen God meer van vroeger geen God meer ver weg, hoog in de hemel geen God meer om bang voor te zijn. Maar machteloos als mensen een God hier en nu een God hier dichtbij een God hier haast tastbaar aanwezig: zo wil Hij met ons zijn Mens onder mensen delend onze liefde en pijn brekend door onze grenzen.…