Alle inzendingen over zoekend OR richting OR herboren

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Niets is gewoon vandaag. Niets is vanzelfsprekend. Niets lijkt op wat het is. Vanmorgen werd ik uitgeslapen wakker. Mijn virus werd vannacht verslagen. Fris en uitgeslapen sta ik op. Deze dag voelt weer als een nieuw begin. Blootsvoets loop ik door het bedauwde gras. De dageraad voel ik door mijn longen stromen. Dankbaar voel ik me,…

Stukje aarde drijvend op hoop dobberend op water zoekend, tastend naar de juiste richting zorgzaam gehuld in wazige slierten zon en dauw klein sprietje gras komt voorzichtig tevoorschijn plots overwoekerd door de schaduw van vluchtig onbegrip zonder mededogen, in één oogwenk verwoest de aarde nu dor en korrelig vertrappeld…

Laat dan het trage, het harde maar gaan en wil als herboren in 't leven weer staan.…

Ik ben door muren heen gelopen en over vele bergen heen gegaan, ik heb aan afstanden gebouwd en opnieuw weer afgebroken tot ik mezelf uiteindelijk heb verstaan Ik sta nu als gelijk aan de lentezon waarvan ijs al smeltend heeft verloren en trouw is mijn warmte om te delen, ik heb mezelf gezien en aangeraakt, onbeschreven ben ik nu, als herboren…

Als alles mij teveel is Verdwaald in mijn bestaan Uitzichtloos mijn deel is Te moe om door te gaan Verlangend naar wat stilte Liggend op mijn bed Gezicht verstopt in dekens Mijn masker afgezet Gehuld in stof en warmte Ontnomen van mijn last Vergeten door de wereld Rust ik en slaap dan vast Als ik daarna ontwaak Herboren en vitaal Me…

Gevallen, bijna haar vleugels verloren, maar ze richt zich op, voelt zich als herboren. Trots, dat ze het heeft gemaakt, ze heeft alles nog, is niets kwijtgeraakt. Minachtend, op het punt om weg te gaan, want ja, zij kan echt, op eigen vleugels staan.…

ik vul de kuip tot aan de rand schuif schoorvoetend in het hete water zoek in mijn hoofd het laatste woord van een moeizaam gedicht laat mijn gedachten stilaan varen, dobber en drijf weer als een golvend schip geniet van het pure moment waarin het spelend kind met rust wordt gelaten…

Ik blubber en bloed en zuig aan het leven de tijd is me nu voortaan om het even zo was ik voorbij, afgeschreven, verloren zo ben ik door liefde van jou herboren…

voortgetrokken door 6 zwarte paarden en die witte slaaf van dit bestaan ier hugenoot of een schipbreukeling bataviaan uit uit het oude Java door de ring van vuur gegaan de kapotte klok het avontuur water aarde vuur lucht en dit hart van hout is eindelijk opgelucht verlicht verlost van de wilde haren laat voetstappen in het bos bepalen welk richting…

haar schoenen stout ze trekt ze aan loopt doelbewust onverschrokken alles wat op haar pad komt tegemoet…

Mijn tenen staken over de rand Van een vervallen houten brug Regen druppels vielen uit de hemel En verdwenen in de rivier onder mijn voeten Naakt had ik twee uur geleden Het huis verlaten Om hier op verschimmeld hout naar een boos kolkende rivier te kunnen kijken Maar ik ben niet voor niets gekomen Ik sluit mijn ogen en spring Zonder…

Doch telkens bij het ochtendgloren mogen we voelen, mogen we bekoren en wakker worden uit het donker naar het licht, weer in de cirkel worden herboren nooit wetend wanneer het einde in zicht, de kadans van tijd en dood die dit spel nog nooit hebben verloren.…

terug herboren zalig jouw genot te proeven nogmaals.... jouw geur blijft hangen laat ze niet vervliegen die streling... och liefste doe verder!…

ik in jouw leven leef er is geen schaduw de duisternis is verdwenen het ongelukkig zijn is uit mijn lichaam verdwenen ik volg de weg die voor ons bestemd is om tot een hogere niveau te komen het verleden vaart weg zoals de dood in de nacht leven is elke dag een nieuwe start de lucht is weer schitterend blauw ik ben herboren…

(tanka) Alles om je heen willen vorsen en kennen; trachten te zien door ogen van een zuigeling: nieuwe wereld ontdekken!…

Reactionair en productief tot de grenzen van de dood verdwijnen, verlost van ouderdom en angst, mensen herboren in vervoering.…

laat mij vandaag opnieuw geboren worden met een frisse kijk de wereld aanschouwen zonder geschiedenis noch schuld hebben aan kleur ik ieder blad maagdelijk wit zodat zinvolle woorden hun zwang kunnen vinden en de waarheid eindelijk mag zijn…

Kom, pak mijn hand dan trek ik je uit het moeras zie je aarzeling begrijpelijk omdat ik er zo lang niet voor je was door zwakte ontzield kon ik de druk van buiten niet weerstaan maar ik ben terug je Verdwenen Zelf ik til je op houd je stevig vast laat je nooit meer gaan…

Dromen worden mij ontnomen, daarvoor zijn illusies in de plaats gekomen: “Hallucinaties van zielsreïncarnaties" Een ceremonie in perfecte harmonie Engelen in afwachting van hun ontkrachting ontdoen zich van hun vleugelen en beteugelen Herboren met gezang, zijn ze niet langer in bedwang.…

Met opgetrokken knieën en de kin op de borst, ben ik ingekapseld in moeders nest. Knus tussen de kussens gewikkeld in de troostende lakens, die dienen als baarmoeders armen. Doof voor de buitenwereld, vind ik de rust in dat soort isolement. En dan denk ik: dit alles is eigenlijk niets meer dan niets en ik argwaan de dood, dus scheur ik de…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

door elkaar smijten Zoekend naar een weg…

Zoekende naar zijn eigen waarheid is hij bezig zichzelf te verliezen. En jij krijgt als vanzelfsprekendheid weer het nodige voor je kiezen. Wanneer houdt het een keer op? Hoe lang kun jij dit nog verduren? Wanneer bereikt dit zijn negatieve top? Ik wil niet dat jij het gaat bezuren!…

verdrietig sprekend met diepzinnige woorden vechtend tegen de boosheid voorzichtig zoekend tussen bedreigende verhalen wachtend op de eerlijkheid eindeloos vluchtend naar veilige plekken aanvaardend van de waarheid hoopvol ontmoetend voorbij alle grenzen klievend door de eenzaamheid…

Ik zoek al zwevend van hoek naar hoek zoek al zondigend en jij hoort mijn gevloek verontrust houd ik mij vast angsten steeds niet geblust wat wordt er dit maal afgelast de wind blaast mij haast bewusteloos Het vaste onder jou voeten is drijfzand bij mij ik zal het beslist beboeten dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…

Zoekend in het duister Naar alles wat niet is Loopt de man met versnelde pas Dwars door de regenplas Net zo hard Als dat ik je mis…