Toch herboren
Sluipend, zonder weten, zal de tijd daar staan
in de stilte die de nacht omsluit.
In de verte is een zachtere kracht
die tot ons spreekt zonder woorden.
Doch telkens bij het ochtendgloren
mogen we voelen, mogen we bekoren
en wakker worden
uit het donker naar het licht,
weer in de cirkel worden herboren
nooit wetend wanneer het einde in zicht,
de kadans van tijd en dood
die dit spel nog nooit hebben verloren.
Geplaatst in de categorie: tijd