Alle inzendingen over zomer OR genegenheid OR delen

en hebben geen weet meer van genegenheid om enkel een verloren verwachting te dragen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood.…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood.…

Echte vriendschap is een wonder, kunnen delen geeft een band, hartverwarmend en bijzonder, nog meer verbonden dan verwant. Als een storm dan op mocht steken, of het gaat soms even mis, door ons menszijn met gebreken, zorgt de liefde voor vergiffenis. Ontdekt men dit alleen in boeken? Genegenheid, warmte, liefde en trouw.…

Als ik er niet meer ben deel me dan uit als brood onder de levenden en weet...…

ik zag woorden dansen op het vrolijk oogcontact in de muziek van hun woorden refreinde regelmatig schat handen speelden het spel van uitdagen en toegeven vooral niet te snel de lach wisselde in vaak gevat wederwoord de slachtofferrol bekoort zij groeiden een klein stukje lente in een zomer die niet mocht bloeien…

ik wiste de mist boven water en weide opende hemel voor de komst van de zon liep door kou van de nacht in afnemende schemer zacht wekte licht en riep op tot geritsel en fluister in eerste tonen zongen al vogels donker uit bomen een zomerse dag zo eentje die de schepper graag zag…

het zomert tussen sloot en wallekant waar het schrijvertje zijn pagina’s op blanco water vangt wind vervloeit de inkt tot woorden die naast zonlicht schaduw vinden in mooie bodemzinnen voor eeuwig opgeslagen in silicium overhuifd door groen van waterplant begraven in het zand…

zonder geluid die gaven van het mos zijn ongekend allemaal communicatief met onbekende techniek zoals hersengolven, lichaamstaal sprekende muziek elektrische interventie in het elkaar begrijpen en verstaan delen met iedereen en deel zijn van het geheel…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

hetgeen dat we samen delen, geven verstrengeld de taal gevoel uit onze lijven…

Laat ons met Kerstmis tenminste iets van een gevoel van wederzijdse genegenheid over de hele wereld met elkaar willen delen. Die wereld waarop wij allemaal zo kort met elkaar samen mogen zijn; geeft kerstmis aan een ieder de mogelijkheid om oude diep geslagen wonden alsnog te helen.…

mijn leven ik heb je lief al mijn leed vergeet ik niet het is wel doordat... dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Ik blijf Ik schrijf Genegenheid Eigengereid Al word ik honderd keer niet erkend Mooi toch, dat jij er bent !…

uit "jezelf" geven, om niet, kan genegenheid worden geboren en zelden voor even nog sterker kan ik het zeggen -dat je er bent- is genoeg het behoeft geen duizend woorden om zo iets uit te leggen het was ook niet zo dat je er om vroeg…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

als ik jou of jou zie zoals ik denk die je bent je toelach en spreek over je mooie zijden bedreig ik je dan of vertel ik dat wat je hart verwent voel je dan wel dat ik slechts aardig wil zijn maar enig bezit wil vermijden als ik jou of jou even op een troon zet aan mijn hof wees dan niet bevreesd ik bewierook je ziel soms gewoon…

Maar ik herken ook gevoel en warmte mijn genegenheid voor de medemens.…

Ik hou van verandering Van jaargetijden De opkomst en ondergang Van al dat licht De natuur en haar bizarre vormen Van zwaar ontspoord Tot evenwicht Ik hou van het leven In al zijn facetten Niet van geluk Ik heb meer met pech Het slechte, de pijn Dat gevoel dat bruist Wanneer het goed komt Die terugkeer Op de juiste weg Ik hou van…

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…

het voorjaar draagt nog een sluier ik had toch zo gehoopt dat de warme zon, al was het maar even, de ogen zou laten blinken wel zie ik in een tak ontluikend leven licht heb ik nodig, liefst blauw omrandt kan ook een toefje genegenheid zijn verpakt in een overjarige krant ach, het mag op iets anders gelijken je kent dat wel omhult in een…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Zij wist een plekje onder oude bomen waar zomer z'n geheim .....bewaard Hij zocht zich een zomers tafereel kleuren van z'n palet Met z'n schildersezel stond hij als aan de grond genageld Hij voelde zich even.....…

we drinken niet langer uit dezelfde bron die ons ooit voorzag van genegenheden we waren te lang eenzaam in het verleden we dromen afzonderlijk over dezelfde weemoed.…

door het leven te gaan we drinken niet langer uit dezelfde bron die ons ooit voorzag van genegenheden we waren te lang eenzaam in het verleden we dromen afzonderlijk over dezelfde weemoed.…

In een wisseling los van enig verwijt en gewin, word jij dan in die ene nacht de vlieg en ik de spin, die het web kort kunnen delen zonder onbehagen en onwaarschijnlijkheden opgeslagen in de tranen van genegenheid, voordat die drogen, is geen verlies van tijd.…