Alle inzendingen over zomerland

Twee weken later op datzelfde land lag jij daar weer. Die boer had reeds het vlas gewiekt - zag ik - en naakter dan die droge stoppels kon niemand zijn toen ik daarlangs mijn dagelijkse wandel maakte. Jij zag me niet, ik zag je wel: ik zag jou in je zomervel.…

de holle weg pijnbomen langszij leidt het verleden de kruisweg voorbij niet meer gebonden verlaten bladzijden het uitgelezen boek om te dichten de tijden waar koud goud sporen heeft geprint ratelen rijen populieren dwars op de wind de holle weg pijnbomen langszij verschietend aan de horizon brengt zomerland nabij…

Beeldschoon jouw afscheid langzaam kleurde de lucht rood in Zomerland…

Het geluid van de zomerlandse nieuwe spelend op de straten echode diep in mijn leegte. Dezelfde ruis als die van onder de gloed van schijnend zijden toen de zon van het land langs ”de laars” zich vermengde met het onweer van mijn dromenland.…

golven rollen niet meer zoals gisteren, het maanlicht oogt dunner als te voren aangeveegde tranen klinken onwaarachtig schoenen van lood worden uitgeklopt kleuren niet bij het geheel dat een slotakkoord heeft wat onherroepelijk klinken zal daar in zomerland…

nu de laatste hand was gelegd aan het vervaardigen van haar vleugels was de tijd daar om in alle rust te talmen om naar het punt te groeien van pure overgave wetende dat ze alles in vertrouwen kon achterlaten zodat ze zichzelf open kon stellen voor de weg naar zomerland…

nooit meer de schoonheid ervaren van 't ontluiken de geur van een vers beregend bos verzandt jouw weg hier veel te vroeg maar zul je hen blijven omringen met liefde vanuit Zomerland ~ goede reis Renate~…

met alles wat ik ben sterke armen houden je dichter warme lippen kussen het voorhoofd versmelten we als één waarin de nacht de dag koestert stralende sterren onze koers verlichten tot de zon ons omarmt op weg naar zomerland…

jij bent alvast vooruit naar zomerland daar waar wij nog niet aan willen het is nog veel te vroeg toch zien wij elkaar weer wanneer onze tijd daar is en de aarde verruilen voor dan zullen wij je vinden tot die tijd pluk ik de dag en geniet ik met al ik ben…

met alles wat ik ben sterke armen houden mij dichter warme lippen kussen jouw voorhoofd samen versmelten we als één waarin de nacht de dag koestert stralende sterren onze koers verlichten tot de zon ons omarmt opweg naar zomerland *…

ik heb mijn koffer al ingepakt beer heb ik in mijn hand voor wanneer het moment daar is geroepen wordt door Zomerland ik op reis ga over berg en dalen niet voor even maar levenslang met mijn beer zo dichtbij me ben ik helemaal niet bang ik ga springen over wolken glijden over de regenboog zal ik kusjes naar jullie blazen ook al houden…

wolken vertel het aan de wind leg het te rusten in de takken om haar te koesteren als het ochtendkind ontwakend in vele armen verscholen onder een bladerenbed doet ze zich te goed aan zonnestralen die haar weldra in het middelpunt zetten ontstijgt ze al gauw het aardse uiteindelijk is ze volgroeid om haar vleugels te spreiden naar Zomerland…

jouw voetstappen zijn allang onder de voet gelopen het beeld redelijk helder tanen afdrukken in het zand welke de zee dagelijks schoon wast toch raak je me niet meer iedere dag maar op gezette tijden verdwijnen zul je pas wanneer 'n ieder die jou liefheeft dit leven verruilt voor eentje in Zomerland of toch…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

is de leegte de stilte oorverdovend het gemis immens woordloos verbonden maatjes door dik en dun tot de tand des tijds legden wij vele kilometers af verstrengeld op 'n niveau vol onbeschrijfbare liefde tot het moment daar was het pijnlijkste besluit ontelbare tranen rolden, en nog om mijn trouwste maatje te doen overgaan naar zomerland…

verlegen blootsvoets verdwijnt de nacht uit de tijd met nog een volle maan op het laken net voordat ik mijn handen op de dageraad leg, dichtbij het zomerland waar woorden ademen in aanwaaiend licht en 't zachte zingen van wind zie ik je lach op vingertoppen glijden mateloos lief dat ik kan wonen in jou wanneer…

niet meer onzichtbaar is haar schoonheid alsof de natuur haar adem inhoudt zijn het sneeuwklokjes die zich als eerste tonen overgoten door hemelwater wat de innerlijke onrust niet kalmeert is iedere minuut nieuw en schijnt alles anders omdat niets meer hetzelfde is hier, zonder jou ~* Lady Love *~ *~ Voor Carla Furth - Voor altijd in zomerland…

verstopte je bewust de waarheid gemaskeerd door jouw ranke gezicht met je guitige lach de messcherpe pijn die in jou verankerd lag onontkoombaar haast na jarenlange gevechten dreef je langzaam van ons weg verdwaald in het labyrint vol angst werd de schreeuw om rust ingelost wie was er nou het aller bangst om de stap te zetten naar zomerland…

Ze straalt doorheen de wolken van 't zomerland dat grijs is van verveling; de heling van zoveel ongeziene wonden gebeurt in stilte en in dulden; de schulden van alle mensen zijn zo groot dat Hij, de Ene, niets kon sparen al heeft ook iemand ooit gepleit voor Sodoma en Gommora ...…

aanwezig bent in kleine dingen van alledag hoe zwaar jouw rugzak woog voor jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was voor jou in dit leven niet weggelegd jij koos voor zomerland…

optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest voor onderzoek het gevecht dat zij leveren moest was intensief, knokken deed ze en bleef altijd opgewekt tot haar laatste bericht over uitzaaiingen die haar hebben genekt lieve Wally doe ze allemaal de groeten zij die hier worden gemist nu hoor jij daar ook bij weer een lieverd naar zomerland…

Nu zijn ze groot en wees voor altijd in zomerland de dood kwam veel te vroeg…

nu jij het aardse hebt verlaten en over bent gegaan naar zomerland zullen wij jouw feestelijkheid missen het horen roepen van ‘stuk’ of ‘70-roem’ heb jij je gevoegd bij jouw geliefde Ben met wie je vele jaren toerde meanderend door het vlakke land genietend van vele steden, de natuur ook zullen wij jouw kookkunst moeten missen, kippen-tomatensoep…

1k weet dat wind, wen hij de aromen woelt Uit bloem en voor der vochte zomerlanden En zo doorgeurd, 't ontblote voorhoofd koelt, Met minder leniging die klamheid kust, Dan nu mijn gloed van Uw omvangen voelt.…

Daar ben 'k gekuierd Door 't zomerland, Daar rook ik, luierd, Van alderhand: - Dat oude gehuchie - Zo'n boerennest, Dat lauwe luchie Van melk en mest; Dat blomzoet hegje Vol zacht getier, Dat wierook-wegje Van witte vlier; En 't Hollands weitje, Dat reukaltaar, Dat bloeipartijtje Van allegaar; En nog zo'n bedje Van hei…

Vaarwel mijn zoon, leg je hoofdje neer De nacht valt voor jou, je bent aan het einde Van je zo korte reis, slaap nu mijn kindje Je voorouders, die voor je waren Ze roepen je mijn zoon, van verre oorden Huil niet mijn kind, ga de weg die je moet gaan Spoedig zul je hen zien, die je eens zijn voorgegaan Charon zal je leiden naar het Zomerland…