Alle inzendingen over

onder de bomen schuilplaats voor 'n plotse regenbui Ik heb het al jaren eerder vergeleken Het antwoord schuldig tot op deze regendag Tussen spreken en verstaan 'n verschil als tussen zon en maan hemel en aarde.…

Waar je zonder woorden kijkt naar zon of regenboog. Slenterend langs het strand kijkend naar de golven, als je hand in hand onder het water wordt bedolven. Je ziet schepen de haven in varen, mensen die zich scharen Bij de viskraam, voor een lekkerbekje. Lauwersoog is voor mij het mooiste plekje met z'n zon z'n strand en zee.…

Ik liep wat rondjes in m'n achtertuintje, dat niet zo breed en diep is, maar wel hoog, en zag dat er geen enkel vliegtuig vloog, de lucht was blauw, de zon scheen op m'n kruintje. 'Gesloten luchtruim', heet dat. Wat een feest! De hemel is nooit opener geweest.…

De zon werd weer verwelkomd door ons allen Daar was ie na 'n lange winter dan Maar zondag slaat de vlam ècht in de pan Dat zal ons zeker minder welgevallen Want zijn wij door de hitte straks gevloerd Dan wordt die zon snel omgedoopt tot ploert…

werken aan z'n dromen Constant z'n eigen gang…

eerst nog wat schuchter zoekt de dag z'n stek dan breekt de zon het wolkendek voel ik de streling op mijn huid... de tederheid voeten uit…

Voorbij de zon die heet en vol van praats was Verplaatste zich een nietsvermoedend schijfje Dat van spanning trillend over heel 't lijfje Besefte dat het hier niet op z'n plaats was Mercurius was langs de zon aan 't racen Had dat geen man van Mars moeten wezen?…

Schrijf geen gedichten meer want de zon komt op en gaat onder Natuurlijk... is het 'n wonder waarbij de dichter ....stil wil staan Maar ook zonder dichter zonder gedicht komt de zon op en gaat ie onder staat de dichter stil in verwondering Zing....... zanger, zing.…

nimmer ontmoette ik zo'n groot hart onzelfzuchtig vol met goedheid kleur jij het leven mooier ook van 'n ieder die jij aanraakt onuitputtelijke enthousiasme werkt aanstekelijk de sterren van de hemel schrijvend schijnt de zon speciaal voor jou om het leven te vieren…

Donkere kruinen breken de gloed van de zon. De Heische Beemd bloeit. Licht richt de korenbloem op. Stilte én gezang alom.…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Hoe kwetsbaar het land aan de rivier die zomers traag de vraag naar water beantwoordt vraag van boer die 'n aanhoudende zon wil verjagen om puur lijfsbehoud en dat van het vee dat drinkt gedrenkt wordt op deze hete dagen waarin zon een gat, geen gaatje .....brandt.…

'k zag 't niet door de Spaanse zon…

Een beetje regen, een beetje zon, ik wou dat ik zo tekenen kon. Vol verbazing kijk ik omhoog, 't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…

Het over de brug gegooide dreef langzaam uit zicht lang genoeg was het gedragene meegezeuld plots verbrak zon de stilte er bloeide 'n glimlach…

De schoonheid van de zon geeft ons op alle vlakken, vandaag een winterse aanblik. Zij straalt over ons land met hier en daar een vleugje sneeuw. Holland op z'n mooist!…

We lopen 's ochtends vroeg geruisloos door het bos zien 'n glimp van 'n konijn, hert en vos en zélfs 'n vluchtend zwijn. De opkomende zon stuurt gouden stralen door de bomenkruin 't bladerdek in herfst-tooi van oranje tot roestbruin. In de stilte hoor je af en toe een krak van een verdorde tak en geurt de adem van het bos.…

ik ben soms zo kapot ik moet opstaan ik weet het maar wie weet mijn verdriet niemand weet dat en hoe erg het is dat mijn lief zomaar is weggelopen maar vermoorden kan ik haar niet dan maar mijn m'n dochter en m'n zoon en mezelf erbij en dan hang ik daar met bloed zweet en tranen of zoiets ik drink teveel en ik mis mijn vrouw en…

geen volzinnen zullen ooit meer uit jouw pen vloeien daar jij woordloos opging in de mist…

als zij nog slaapt streelt hij lichtjes over haar wang blijven haar ogen nog even gesloten maar dat duurt niet lang dan ontwaakt zij langzaam met 'n prachtige warme lach trekt ze hem tegen zich aan en kust hem goedendag kriebelt de zon voorzichtig bij hen naar binnen welk 'n schoonheid zo deze vrijdag te mogen beginnen…

als zij nog slaapt streelt hij lichtjes over haar wang blijven haar ogen nog even gesloten maar dat duurt niet lang dan ontwaakt zij langzaam met 'n prachtige warme lach trekt ze hem tegen zich aan en kust hem goedendag kriebelt de zon voorzichtig bij hen naar binnen welk 'n schoonheid zo deze vrijdag te mogen beginnen…

Z'n leven pijnlijk blijft hij op 'n dag liggen haast bewegingloos; m'n zoon blijft hem aaien als de arts z'n leven beëindigd…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

In mijn dromen zie ik vergezichten, die m'n brein omzet in gedichten. Vergezichten van vrede en van rust, ze worden door mij heel teder gekust. Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon, die knapt door de warmte van de zon. Een illusie met een dun laagje chroom, dat is het, dat is mijn vredesdroom.…

De zon valt naar beneden, Hij verstopt zich achter de heuvels. Ze neemt het licht weg, En de warmte gaat haar achterna. M'n liefde deed het ook. Een valk gaat de zon achterna, Maar net voor de heuvels wordt ze geraakt door een pijl Een diepe steek door het hart. Ik voel hetzelfde. De warmte trekt weg Door de zon.…

rozenblaadjes strooit ze almaar in het rond kijk ze sierlijk dwarrelen zich neervleiend op de grond dan gaat ze rustig zitten er voorzichtig tussenin 'n glimlach rond haar lippen waant ze zich koningin zwart gelakte schoentjes glimmen in de zon haar gelaat gelijk 'n roosje zijdezacht haar roze japon…

Ik speel met de gedachte dat in een ander Nederland ivoor weer glanst, ijzer roest de zon nog opkomt in het oosten een land waar zwakte onschuld is het bordje bij de grens weer zegt: N E D E R L A N D maar hier wordt openlijk gebloed is leven leeg, geloof gevaar een lekland vol punaisegaatjes Ik leef met de gedachte dat in het ware…

En in de avondstonden hebben nooit sindsdien de zonen van de zon de ondergang gezien zonder dat hen de wonde kwelde van voordien. ----------------------- uit: 'Rebis', 1989.…

Oogverblindend ruim en hoog een solarium gelijk een spiegelzaalpaleis een vlaggenschip der zeven zeeën het opalen huis der Zonnegod Zie daar komt Phaëthon - is hij wel echt de zoon der Zon?…

van Duits immigrant 'n heerser die staat op z'n strepen de ander premier zoon van repatriant uit Nederlandsch-Indische streken…