Alle inzendingen over zon OR silhouet OR herinnering

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Aan de horizon schittert haar silhouet in de kleuren van de ondergaande zon is de zin van de grens aan het leven hoe zij haar uiteindelijke route koos.…

Nu de nacht waakt als één vlam over herinneringen explosief als keerpunt na het aansteken van de lont. Flitsen sieraden triomferend door verschijningen in silhouet als mikpunt in een gedachte vanaf de grond.…

Jouw silhouet straalt bij zonsondergang gekleurd omwikkeld in oranje satijn. Mijn getypte zinnen omarmen gedachten bij jouw hals verstijfde ik door jasmijn. Regelrecht uit jouw inspirerende hart betoverd de avondgloed jouw uitstraling. Jouw silhouet erkent levensecht mijn droom omdat de klok terug tikt in mijn herinnering.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zacht, stug, hardnekkig Weigert hij al weken Mijn lichaamslijn te volgen En alles te bedekken Zou de deken zich herinneren Hoe wij met schaduw silhouetten De muren deden blozen Zou de deken haar dan missen En zachtjes protesteren Of heeft mijn lieve moeder Toch te heet gewassen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik leg mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart verstilt mijn benen en mijn armen mijn handen en mijn kloppend hart het ritme doet mij slechts verwarmen met tussenpozen soms verward leg ik mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart…

het was geen stroom van bloed maar meer van uitvallen het leven trok nu het kortste eind de dood leerde me lopen in vervaging van het nieuwe naar onopgemerkt in elders het spel van spelen doordrongen in verse lichaamslijnen op ieder perron onderweg stapten silhouetten op op zoek naar een hoger baken niet in zee…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De zon is een oog in mijn verlaten dromen waar ik zoek naar de silhouetten van eenzame dromers die blind blijven als ze ontwaken in de hel die hen alleen in de schaduw van hun dromen nog inspireert…

De kleurengloed van de zon en de mist creëert een mysterieus effect. Op een warme manier met die silhouetten er dan ook nog eens in. Uniek, prachtig, waarachtig, in alle schoonheid een juweeltje van een ochtend. Mist en zon geeft een prachtig symbool aan het mooie natuureffect die in al haar glans aanwezig is.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De dageraad dwaalt door getailleerd silhouet gedragen in rood die elegant etaleert gedreven door de dagdroom. Stijlvol met passie in pirouette door de split wappert het textiel in violet theater met de ondergaande zon.…

verrijst de zon die de einder kust en een valk doet zijn best om een muizenfamilie te verstoren mijn oude land bestaat alleen nog in mijn gedachten een herinnering van allang vervlogen tijden er is geen middel om de pijn iets te verzachten de vooruitgang valt nu eenmaal niet te vermijden…

het zoeken naar die oogopslag waar ik mezelf in terug kan vinden het is meer dan kinderlijk verlangen ook volwassen zoek ik speelse winden omdat mijn taken ermee samenhangen soms voel ik me zeker als vrije man dan zie ik ook mezelf zoals ik ben zoals ik speelde in mijn toekomstplan maar het is de droom nog die ik herken ik zie mijn silhouet…

voor mij ontwaar ik op stoepstenen, vierkant van formaat, een silhouet met rondingen door de zon geprojecteerd langs mijn gedrongen lijf er valt niets op af te dingen, zo zie ik er uit, kennelijk wat stijf, dik en toch platvoers ik ga lopend vooruit het moet gezegd het oogt wat boers mijn schaduw heb ik nimmer begeerd slechts…

of doen glanzen, als het schild niet meer glanst en vervaagt, zal de dapperheid niets meer doen ongevraagd, verlangend naar zon en schaduw die me vreugde geven kan, zie ik je even…alleen dan...als de natuur het wil… als silhouet in een ware schaduwroman……

ik hijs het licht weg tot silhouet diep tast ik de ruimte af waarin de morgen ligt te sluimeren het geschuier van een stoffer voorkomt stilte over uitgeputte wegen…

Labyrint fantasierijk en krachtig laat de liefde je naar adem happen in de schaduw van de wind blaast hartstocht nieuw leven in in een achtergrond van mysterieuze passie het grote spel aan trekkingskracht verliefd zijn laat de wereld op zijn grondvesten schudden gestrand in een oceaan als van zilverachtige vogels speelt de liefde…

In het toevend licht, dat later Dan de zonne blijft Wijlen bij het stille water, Waar ons bootje drijft, Schuiven zwart en zonder zwaarte, Fijn gelijnd en strak, Fietsertjes voorbij de klaarte Van het hemelvlak Hunne fijne silouetjes, Schaduwen gelijk, Zeer geleidelijk en netjes Langs de Amsteldijk. Met gestadig beenbewegen Gaan ze…