Alle inzendingen over zondagmorgen

Op zondagmorgen is het pas genieten wanneer de hagel rond de woning jaagt of als er stormwind in de schoorsteen klaagt en regen maar niet stoppen wil met gieten. Zo’n zondagmorgen volgt een vaste rite: (ja nu al weer dik vijfenveertig jaar) We liggen knus te dromen naast elkaar en voelen ons wat dat betreft elite.…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

De man kijkt omhoog naar de klok die zijn dagen stuk tikt, breekt, als een ei op zondagmorgen. Zondagmorgen is voorbij. Een muis, in een gat in een muur, ziet de man die de klok ziet terwijl de seconden tikken, breken, gaten in uren, dagen, weken. Gaten ook in ondergoed. Kaas. De geur van kaas.…

Op zondagmorgen is mijn vader steeds gehaast. Hij jaagt ons op, hij bidt en raast en pas wanneer wij naast hem zitten in de lege, houten banken vindt hij rust. Daar ligt zijn troost, zijn lust en elke zondagmorgen wil hij daar als eerste zijn.…

'Nu' wordt niet later het uurwerk in de klokkentoren staat zelfs stil Alleen de rivier houdt z'n monoloog deze zondagmorgen geen sterveling op de dijk.…

Ontbijtje op de zondagmorgen Alles is in huis: jus d'orange en thee Voor dit ontbijt geen zorgen Beschuitje, aardbeien en slagroom mee Alles voor elkaar, geen probleem dit eten Thee is heet en de slagroom niet te zoet Toch grandioos en glad vergeten Dat men een ei wel koken moet…

Ik mis de tijd De tijd zonder zorgen Een tijd van vreugde Op een zondagmorgen Een tijd van mooie momenten Met broer en zus Een tijd van jonge liefde En de eerste kus Die tijd komt nooit meer terug Ook al zou ik dat soms wensen Maar helaas gaat dat niet Alles heeft zijn grenzen…

Het is al zondagmorgen en alles moet nog beginnen, de boerin met slapen, de boer met beminnen. Ze draaien zich beiden als wijzers van de klok. Hij ziet zijn klompen en zij ziet haar rok. Hun hoofden zijn vol van wachten en wijn. Zo liggen ze beiden te liggen, te zijn. * eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…

Ontwaken uit een vredige slaap De mooie vredige droom is over Langzaam gaan er ogen open En sijpelt het besef door Als een koude regen op een warme zondagmorgen Die zoete warme droom Onbezorgd liet je ons spelen Mochten we zijn wie we maar wilden Vandaag een voetballer Morgen een filmster De droom ging voort Later …. was iets onwerkelijks…

in jou in mij stroomt bloed hetzelfde rode mooie bloed vertel me wat ons bijeenhoudt tussen zondagmorgen en zaterdagnacht we raken elkaar zonder elkaar te zien het leven en de dood houden ons bijeen evenwicht en teloorgang zijn schitterend paradoxen kloppen niet… op het eerste gezicht…

hoe kun je geluk omschrijven vroeg ze ietwat verlegen aan haar vriend de wind die liet even door zijn fluisteren haar haren wapperen ze voelde het tot in haar tenen haar voeten dansten een warm gevoel doorgloeide haar hart handenvol geluk zomaar op een zondagmorgen vriendschap een kostbaar bezit…

of toch al een beetje "Duitsers met Pasen" zoals trekvogels van slag zijn zo ook die Duitsers die wij tijdens onze zondagmorgen wandeling in de bossen rondom het fraaie landgoed Twickel tegen het lijf liepen totaal ontheemd en op het verkeerde been gezet door het wel extreem zachte voorjaarsweer…

De schimmels van de blauwe zondagmorgen Kleuren september, reeds in zijn winterjas Geborgen. Net nog geen winter, net iets te Grijs wentelt de wereld zich op weg voor Zijn winterse reis.…

De schimmels van de blauwe zondagmorgen kleuren september reeds in zijn winterjas geborgen. Net nog geen winter, net iets te grijs; wentelt de wereld zich op weg voor zijn winterse reis.…

Ik heb vast iets met platteland en vage torens in het verschiet van zondagmorgen.…

Zeven uur vroeg op de zongagmorgen open de deur, stap de buitenlucht in loop met de hond en de poes het talud op kijk naar de struiken, de bomen, de lucht adem de vochtige aarde, voel tinteling luister het water, de straten, geluidvrij boven de stilte begint een zacht zoemen een koeren, een neuriën, tweestemmig getuned ...halzen gestrekt…

zondagmorgen oesters en de krant de auto en ik het licht op het land koolzaadgeel en klaproosrood ondeelbaar?…

Twee held're stippen In het donkere wolkendek Geven moed om door te gaan Dra worden het er vier En binnenkort wellicht tien Zo veel licht omarmen Is welhaast onmogelijk misschien…

voelen Aan mijn voeten Ik moet nu spoedig naar de Balearen Alles vergeten wat mij heeft verlaten De warme zon zal mij van al mijn pijn genezen Nog eenmaal kan ik dan gelukkig wezen Van mens en dier heb ik niets meer te vrezen Want God kan mij niet eeuwenlang vervloeken ---------------------------------------------- uit: 'Oefening voor de zondagmorgen…

Blauw wolkloos welft zich de hemel Boven de wijdgestrekte zee. Van zongloed wemelt de tintlende dampkring; Parelkleurig rust het zeevlak, Ongerimpeld, zilverglanzend; Aarde en hemel vloeien ongescheiden ineen. Meeuwtjes, duiven der zee, zittend op 't spiegelende vlak, Dromen van eeuwige vrede, Spartlend gaapt een visje even boven. Ginder drijven…

verglijdend kolkend d’ uren ’t gerstenat zompig het affreuze tergtalen gelijk de schroothond een paar tanden mist zeg maar een heel gebit zoals de huig uw galsterige adem blokt chromédeur met zuigend slothendel de slagerswinkel vers bloed pas geverfd met ranzig wit en tafereel van ouwe wijven het kalf gevierendeeld tot bundel worst aanééngeregen…

Zondagmorgen vroeg ze ademde muziek langs het raam trok stilte binnen fluisterend ochtendlicht verdreef de nacht van zijn dromen kwam met stralen mijn huis binnenspoelen die toon die geur die tinteling diep in hun spectrum verborgen kon het blijheid zijn in onzichtbare deeltjes fotonen geluk?…

Als kleine meid jouw oogappel op zondagmorgen schooltje spelen jij was Cees ik was juf wat leverde ik een strijd als bijna grote meid toen mama ons ontviel werden jij en ik weer dikke maatjes de liefste opa voor mijn meiden als ik in de spiegel kijk zie ik jou maar niet altijd want ondanks gelijke trekken zijn we verschillend jij en…

Zondagmorgen, het slapen van de stad, ik lig alleen in mijn bed, de stilte overheerst, maar toch blijf ik luisteren, was ik maar ergens anders, ergens ver weg; ik lig te denken, de stemmen in mijn hoofd, ze zijn soms moeilijk te begrijpen, luister maar, ze zijn er echt, zonder te overdrijven; neem een kijkje in mijn droom, zie je die…

schrijven En lekker zitten Ik wil mijn kleine zusjes bij me hebben En lieve kleine dansjes met ze maken En ze met spelletjes vermaken Aan alle kanten doen mijn ingewanden zeer Maar met die twee voel ik geen achterdocht of pijn Mann kan nur einmal glücklich sein ----------------------------------------------------- Uit: 'Oefeningen voor de zondagmorgen…

Amsterdam, zondagmorgen "The day after" Het is stil in de straten van Amsterdam het is extra stil waar je maar loopt weinig toeristen wat kerkgangers een enkel baasje met een loslopende hond Tolerant Amsterdam rust uit een verdiende rust na een geslaagde 'Gay Canel Pride' Een stad om trots op te zijn een voorbeeld voor…

In het gelid staan ze verspreid Ik ben verrast, hun symboliek Is voluit spreken en public Met grote verantwoordelijkheid Ik maak me op en zal met vlijt Hen inspecteren, hoe een piek Op zondagmorgen, feeëriek Ik voel me een soort majesteit Ik zet mijn voet zacht op de brug De leuningen zijn te snel leeg Mijn erewacht is opgevlogen Toch…

Het is zondagmorgen. We drinken cola uit een blikje, doden traag de stilte van de kamer. Buiten luiden klokken de prelude. De slagen sterven. We tellen af en tikken op het toestel dat gebroken zwijgt. Zo ga je ongenaakbaar weg en komt niet meer terug. Je bent er toch altijd.…

O zoete zondagmorgen wanneer de dag nog even onderduikt de vogels aarzelen met zingen de zon nog even weer verdwijnt Twee harten die in warme gloed opnieuw het zachte lijf gevonden de zo vertrouwde geur van slaap verdrijven voor de zoete min Zo opgaan in verrukt weer zien en dan genietend zuchten van kussen en elkaar beminnen er is…