Alle inzendingen over zondagsrust OR verveling OR vertier

Misschien dat vanwege de zondagsrust er door homo's die dag niet wordt gekust!…

De zondagsrust kwam andermaal ter sprake: Het deugt niet dat men winkels openstelt. Maar wel gaat men dan naar het voetbalveld Om slaande ruzie en kabaal te maken. De zondagsrust duurt blijkbaar één kwartier: Tijdens de pauze dus, zo rond half vier.…

zondagsrust als alle stappers slapen begint het licht…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een horen van een witte koe, d'r saaie ongekleurdheid moe, ging naar een groot contactbureau en klaagde: 'Ik verveel me zo. M'n witte koe geeft geen vertier; zoekt u voor mij een bonte stier.' Het antwoord luidde: 'Met genoegen; wilt u zich bij de chef vervoegen?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

dorpje Biggekerke enkel een versteende Walcherse boerin staarde onbewogen langs me heen terwijl ik ‘n eenzaam rondje om de kerk reed leek in de verwaaide geur van een oude smederij en bakkerij bij het zogeheten ‘klokhuus’ de tijd voorgoed verzonken daar waar geen mens of kraai zich horen liet of zien en zelfs de schapen en koeien de zondagsrust…

het hongerige volk zwelt aan ze kunnen weer van alles kopen en vullen zo hun leeg bestaan begeerte is tot deugd verheven bezinning is verleden tijd de mensheid heeft haar ziel vergeven en is daarmee haar wezen kwijt in armoe waant de mens zich rijk en lijkt zich van geen kwaad bewust terwijl ik naar de drukte kijk verlangend naar de zondagsrust…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Hoe ondubbelzinnig het vertier van meeuwen. Ben jij dat die eigenzinnig je initialen in het natte zand krast? Spat jij spontaan de spetters in het rond? Kom, leer mij spelen, leer mij doen zoals jij dat doet. Wij zullen ons niet vervelen……

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Net als de schaamte verpakt in een oude krant, het nieuwste nieuws is snel verteld, tenslotte is alles maar vertier maar dat is aan de filosoof of dichter en houdt de schrijver (nog) zoet..…

nationale triatlon op ons dijkje het is me een kunst de bolides der sponsoren schetteren dwars door de zondagsrust ik was de Muzen aan het paaien maar dat hoeft nu niet meer ik word pissig en pathetisch en grijp mijn jachtgeweer…

Woelig avonduur in de stad Leiden: kroegen zingen met kleurrijke ogen vol star of levend schemerlicht, pogen allerlei wandelaars te verleiden. Daarbinnen willen zwervers zich verblijden bij bonzend gerinkel op de togen, mogen hun drinkersgenot verhogen tussen geleerde kerels en meiden. Een ondernemend, veel besproken iemand siert fijn schertsend…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De zondagsrust zal weldra wederkeren Als dat tenminste is wat u behaagt Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt De dwingelanderij kan niet meer deren Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De kabinetsformatie gaat nu vlug, Want Rouvoet mag dan wel streng christen zijn Goddank doet hij veel water bij de wijn, Al keert de zondagsrust natuurlijk terug. En wat het tempo ook zou kunnen remmen Is het verbod om straks gemengd te zwemmen.…

als een gipsverband heeft de tijd zich om mijn benen geslagen, om mij heen zie ik niets of lijkt alles zoek morgen en gisteren stellen mij dezelfde vragen ook vandaag vouwt zich op tussen het stoffig papier van een langdradig boek zwaar op mijn bureau, waaraan ik zit en zit…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

winterdag, verlaat ik mij op de dromenmaker die ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘ langs versteende gletsjers, om uiteindelijk op het gladde ijs en door het doolhof van mijmeringen te dwalen, scheer ik langs de diepe dalen van goede bedoelingen die aan mijn moed voorafgingen, verstomd in eeuwig zwijgen van een stille wereld en in de verveling…

Ik neig steeds maar weer naar verveling. Aan verveling kun je niets doen. Zo lijkt het. Het is als een handvol wormen in je hoofd. Die niet weg wensen te gaan maar doorknagen. Totdat alle poten onder je stoel van zekerheden doorgeknaagd is. En je ten val komt. Verveling. Die wormen in mijn hoofd zaaien de twijfel. Twijfel aan alles.…

Wat te doen Verveling slaat toe Muren op me af geel, zwart en groen Stilte alom Niemand om mij heen Helemaal alleen saaiheid slaat stom Red mij van eentonigheid Breek door, breek vrij Verlos mij van mijn eenzaamheid Word wakker uit dit lusteloze bestaan Sta op, beweeg, ga Leef Hee, kom aan…

Als ik me verveel, Is dat nooit substantieel. Het is vaak Meer een vorm van vermaak Dan noodzaak. Maar veel Is enkel virtueel.…