Alle inzendingen over zonder te blijven

even samen lachen blijven lopen doorgaan met stappen blijven geloven en hopen op de dingen die gaan komen vooral blijven schrijven blijven tikken ontwijken die hatelijke blikken blijven dansen blijven branden blijven leven veel kusjes geven…

Op mijn grote bed vraag ik je tot dageraad bij mij te blijven.…

Dat “blijven” hè, dat blijft in ’t ongewisse. Wáár blijft hij dan ? Dat blijft voorlopig gissen. Maar ja, zo’n schrijver vindt het blijkbaar leuk. Zodat hij vlijtig aan het schrijven blijft en speedsonnetjes over blijven schrijft.…

zul je blijven als ik je naam zeg al lang voordat de woorden zich vormden de beelden zich kleurden tussen jou en mij had ik je al herkend zul je blijven staan of alleen omkijken in verwondering en doorgaan zonder mij zul je blijven?…

Je zei: Vrienden kunnen we blijven, Nog steeds hand in hand. Kusjes kan ik je blijven geven, maar meer dan dat niet. Weet je wel hoe me dat kwetst, dat je dat toch niet ziet.. Ik wil ook vrienden blijven, maar ik hou nog van jou Vrienden blijven.. Het betekend net iets meer voor mij, dan voor jou…

Gewoon doorgaan Gewoon blijven ademen Gewoon blijven lopen Er is licht aan het eind van de tunnel Jouw licht Jouw zon Wacht daar op jou Dus gewoon blijven lopen Gewoon blijven ademen Gewoon doorgaan…

Mag ik bij je blijven, jij, die mijn ziel kent, mijn angsten. Het verlangen je dicht bij me te voelen. Je handen, die één worden met mijn lichaam alsof de wind ons bij elkaar bracht, de hoop dat dit voor altijd mag blijven.…

Met haar vergeten woorden is alleen de stilte gebleven in de foto waar ze kijkt naar wie haar ziet en zwijgt omdat ze weet dat haar foto´s alleen maar papieren herinneringen blijven die nooit zullen antwoorden.…

Altijd zal ik blijven schrijven en blijven lachen en blijven vliegen heel hoog en hartelijk omdat ik jou ken en jij kent mij ook al ben ik niet van jou maar ik zal naar je toe rennen met open armen en een lach.…

Als ik niet meer op aarde zou zijn zou ik nog altijd blijven schrijven om te blijven en het geschrevene in te lijven het zal me altijd verder drijven.…

Ik zal van je blijven houden zoals in de maanloze nacht en het dode muizenhuis. Het niemandsclavecimbel zingt nog Johann Sebastian Bach ademt je naam, ondanks - geen (enkele) verheerlijking, verbloemd en ik noem je bij je naam, zal van je blijven houden.…

dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Laat je los, denk niet dat het makkelijk is omdat ik nog steeds in je wil blijven geloven. Maar je loslaten voelt als een herkennen, niet diep in mij alles blijven ontkennen. Wil me niet langer onzeker blijven voelen omdat we elkaar toch nooit zullen bereiken.…

andere vraagt om te blijven bij het weggaan…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

spinnenwebben van moeheid dragen over grandioze zeeën zijn ellendig hart. en toch zal alles zo blijven…

zijn in zandkorrels tellen schapen verdwijnen als wolven voor de zon die de maan beschijnt voor een gezellig praatje liefde ervaren in pure welzijn we blijven, we blijven wie we zijn geworden door haar organische orgasmen en mijn fragiele milieubewuste erupties in het zwijgtaal festijn samen zijn, samen zijn we blijven!…

niets meer om te blijven Nog minder, minder om te gaan Vastgeroest in gewoontes Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid, vlucht mijn lichaam, voor de ijzige wind van verveling Mijn geest. mijn geest kan niet vluchten. Blijven,altijd blijven Want er is niets, om naar te gaan Alleen als ik mijn ogen sluit…

wolken vol leugens passeren langszij dreigend hemelwater kleurt donkergrijs speelse spreeuwen walen om de hete brij die voorlopig onaangetast blijft ze blijven de waarheid voor die zich schuilhoudt langzaam rekt de ochtendzon zich uit…

Hoop op alles blijven hopen op wat dan ook eenzame gedachten altijd ergens op blijven wachten op iets meer dan helemaal niets...…

Want ik geloof in steen en zie dat elk leven de tijd vreest maar nooit verandert in iets wat altijd zal blijven bestaan en niets meer wenst.…

Moeder blijven is een gunst. Maar moeder zijn en blijven, da's pas een kunst!…

Ze ligt het liefst aan de binnenkant van mijn linkerhand haar hoofd schuin omhoog kreunend zingt ze haar mooiste lied soms droomt ze weg of zoekt ze gouden stenen ach, altijd moet je blijven hou jou hou jou hou van jou.…

Zonder jouw woorden is de regen mijn minnares die blijven wil met eindeloze gedachten die jij liever vergeet…

Sterk te blijven en te blijven stralen da's wat je op de been houdt als je weer eens loopt te balen Bij onrecht of bij een gebroken hart is lachen blijven de beste nieuwe start Weet dat positiviteit het sterkste wapen is in een strijd…

En ik zal blijven, en luisteren, liefhebben, voelen, praten, schrijven.........…

Je mag het weten Ik ben je niet vergeten Ik heb je laten gaan Maar ik kan niet stil blijven staan De wereld is als een lopende band Je kan niet stoppen Je moet verder gaan Je kan niet blijven waar je bent Kon ik maar terug in de tijd Dan was alles anders Dan was ik blijven staan Samen met jou…

Maar één ding weet ik zeker: Ik zal blijven vechten, blijven vechten voor jou liefde, blijven vechten voor je vertrouwen, blijven vechten voor jou... Forever yours...…

de maan zal blijven staren als ik niet meer zal zijn in duistere zwarte nachten is het gele licht niet mijn de wind zal blijven waaien door de bomen, over het gewas de krakende zwiepende takken vertellen hoe het eens bij mij was het water zal blijven vallen uit de donkere wolkenlucht het leven duurt maar even in gedachten waarvoor ik…

Laten we liggen waar we beelden willen zijn die blijven liggen als de stormen voorbij zijn.…