Alle inzendingen over zwaar OR voermanswagen OR djakke

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Bij Geert ging de deurbel. Er kwam van vriend Bart een gelukstelegram met: 'Met mij gaat het goed. Kan niet beter. Gegroet.' Al een jaar woonde Bart bij Geerts vlam. Een baksteen met brief stuurde Geert: 'Toen je mij had getelegrafeerd, dat het goed ging, m'n Bart, viel een steen van m'n hart. Kijk, hier is-ie.' 't Was ongefrankeerd…

Gitzwarte wolken smoren licht Stemmingen bedrukt Gevoel dat overheerst Beschouwt jezelf mislukt Wereld zonder zelfrespect Spiegelbeeld vol haat Hoe sterk moet je wezen Besluiten dat je gaat Hoe zeker moet je zijn Te voelen dat je past Als dromen zijn vervlogen En leven meer een last…

Dik, diepzwartig zwart Milibaren van graniet Grijsgeslagen lagen regensluier Uithalen van verdriet Einder van ondeelbare nietsheden Lamenterend gekrijs van meeuwen Zwenken in waterwolken, in waterwolken Daar, waar weten op spijkerbedden rust Herinneringen zuchtend kwijnen En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart Dik, diepzwartig zwart…

De lucht is verzwaard van weemoedig verlangen naar de verlichte dagen waar elke dood nog ver leek keuzes luxe problemen waren liefde lichtvoetig vanzelfsprekend wensen zelfvervullende voorspellingen Nachten van de lange twijfel vullen nu diepe zwarte gaten alleen de dromen zijn soms wit met vederlichte beelden die soms blijven hangen maar…

de ballast woog bleek pas toen je het ( ongevraagd ) in jouw maag kreeg gesplitst het was geen keuze maar werd voor een voldongen feit gesteld watertrappelen het devies zien hoe goed je zwemmen kunt of geef je je langzaam over alsnog…

teer winterklokje strenge vorst daarbovenop met witte mantel…

Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken Om voor mijzelf een spaatje in te schenken Maar echt, Dry January valt me zwaar Ik zit hier elke avond in mijn stoel Te drinken met een hevig schuldgevoel…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik sta op met een houten kop herken nog moeilijk mijn gezicht de spiegel toont mij het ware beeld van hoe het gisteren was geweest de tafel had een feestelijk kleed drank en geurende gerechten werden er rijkelijk geserveerd stil kerstmuziek op de achtergrond en familie maakte het feest compleet ik herinner mij nog de kerstboom in de hoek…

zware dagen van droefheid en gemis verdriet om degene die er niet meer is zware dagen waar geen einde aan lijkt te komen... en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn...…

onvermoeibaar zwoeg ik voort de weg is lang en zwaar obstakels vliegen rond mijn oren mijn hiel prikt in een blaar elke rots en kei versperren delen van mij spreken me aan ga heen, vandaan ik verman me, stap door volg verbeten het spoor geef als het ware mijn leven voor ’t hare zij is onweerstaanbaar en weet van geen wijken maar…

niet langer dan even of wat meer, beet het kwaad in mijn gezicht als begin van zwart, plekken zonder glimlach op braakliggend land diepe nachten werden geblinddoekt en door waanzin ontwikkeld toen ik huilde om mijn huid en de dagen vervloekte van sterven ik had geen verweer of wereld meer slechts aarde als vingertoppen, afgesneden…

Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij, Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij, 'Tuurlijk, soms heb ik het moeilijk, maar dat is het leven, iedereen heeft het zwaar, maar we zullen het overleven!…

ik deed het voor jou en telkens weer die moeheid op zoek naar slaap achter het bekraste engelenraam kriskas kruipend door de uren die alleen ’s nachts de spiegels bedekten met stenen van opgestapelde zondes en na afloop wanneer wind mijn naam deelde met de dood, het dorstend antwoord gaf zonk de stilte opnieuw in bomen…

De ronde van Bergen aan zee was heel zwaar en dat viel 'm niet mee, maar uiteindelijk vond hij zich niet meer zo rond, want hij deed aan een afvalrace mee.…

Ze kocht een sigaar, zo groot, en zo zwaar, Dat hij hem doormidden moest zagen.…

Kinderen wachten eenzaam tussen wier en stenen door ziedende hemelvrachten puin en water rusten dode knuffels aan hun schenen waar de levenden halsstarrig beschutting zoeken en moeders radeloos naar geliefden die zijn verdwenen en geteld het naakte licht slaat dreunend om zich heen. Het tart elke beschrijving zoveel gewikkelde doden later…

De golf van het succes is niets meer dan een illusie. Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen, verliezen we onszelf. Voor wie het succes naar het hoofd stijgt, is het als balanceren op de punt van een potlood. Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…

alles gaat gewoon door, het vergeten waarom ik hier ben, de waarheid die het minst op mij lijkt en het onderscheid tussen minder en meer- maals mogelijk in het spreken, het tastbaar binnendringen in het niet-gedroomde en de absolute zekerheid dat het wachten een voortdurend afscheid is, steeds duidelijker in de wolk die ik ben…

Ik loop steeds weer vast het stoort mij zeer ik zoek in de woordenkast het lijkt eindeloos te duren ik vind niet de woorden maar die kille uren zij staren mij aan.…

personen hebben in deze fase zijn kwaliteiten weten de belonen het is de vraag of zij hun ware gezicht tonen als hoofd van dit land vertoont hij in zijn perfecte rol nog geen kreukels geen schram hij toont geen trillende lip even een hand door zijn haar waardoor hij laat zien als herkenbaar mens de leiding van dit land valt ook mij zwaar…

Beste heer we hebben voor U een slecht bericht, we hebben U onderzocht, uitvoerig en gericht. U bent door de ziekte Amyloïdose getroffen en gelooft U ons maar dat is niet boffen. Agressieve plasmacellen hebben uw organen aangetast, uw nieren en hartspier zijn hierdoor ernstig belast. Deze ziekte is zeldzaam en bij de meeste artsen onbekend, dankzij…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Mijn gevoel zit me dwars en tegen. Onheil voorspellend lijkt het uit te spreken. Alsof er dingen zijn die voor me worden verzwegen. De gedachte lijkt de hele tijd in mijn hoofd te zijn gebleven. Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische…

Hartendief, mijn meisje lief Dit kan je toch niet maken Gevochten voor je als leeuwin en tijgerin Je leven gered, zoet hebbeding Troost in nood en lachebekje zo innig met elkaar verbonden Meidje, met rood geweende kijkers ben 'k toch zo machteloos Dit kan je toch niet maken Slapen of eten doe ik ook niet meer Kaarsjes staren me verbaasd en…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Een ongewone dag in ’t plaatsje Urk… Ineens zie ik wat jonge Suri’s staan Ik schrik nog meer, er komen Mocro’s aan! en plots ontwaar ik zelfs een Nederturk! Verstijfd van angst zie ik, als dat niet gaar is een Engelsman, verdomd als het niet waar is!…