Alle inzendingen over zwaard OR troon

O zee van bittere wraak witte haai door de demonen aangeraakt zwemmend zwaard van de dodenboom…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Excalibur, koningszwaard in de steen; alleen Arthur is waard om te strijden met dit zwaard, voor vrijheid, recht en welvaart. Nu is de strijd gestreden, het oorlogsleed geleden; tevreden rust het zwaard, bewaard in een heilig meer: in Vrede!…

Vanaf zijn troon zegt hij wat ze moeten, weerhoudt ze ervan van vrede te dromen. Ze volgen hem, als waren ze moderne slaven, onder zijn macht en hebzucht begraven, ze volgen hem slaafs, blind, tot de dood. En niemand die hem van de troon af stoot.…

mensen die dromen van een vredig leven een overgeleverde belofte voor ooit, maar helaas is het zwaard verdwenen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Majesteit Lieve moeder Ik ben nu vier- en veertig jaar Ik en Maxima zijn helemaal klaar om de troon te mogen bestijgen U zoekt een datum, u zoekt een plek U bepaalt het moment, u bent aan zet om de troon te mogen overdragen U bent straks de oudst regerende 'koning' U zit bijna, op 2 na, het langst met zin om de troon blijvend te dienen…

Het wiebelt, zwaait heen en weer, ‘Damocles’ zwaard hangt aan een zijden draad, maar ze stapt door, het beweegt, ze wandelt onverstoorbaar, in haar gang het zwaard als een schaduw achter zich aan wetend, slechts een verkeerde beweging en het dendert naar beneden. Maar vooralsnog, hangt het er het zal haar worst zijn.…

Het magische zwaard laat zich niet lostrekken door -- aandacht voor de steen.…

De tijger gromde, de zwaarden zwaaiden razend, de wolven huilden.…

Trok het zwaard van de muur, ik liet me helemaal gaan, plots was ik weer mezelf, rust er nu een vloek op mijn bestaan?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De rede van de dichters is niet de rede van de troon, de troonrede is van Beatrix de dichtrede heel gewoon, de troon zul je ons niet zien bestijgen, wij zullen immer met beide benen op de grond blijven, ook rijden wij niet in de gouden koets met een vierspan ervoor, wij doen het met de benenwagen, maar we gáán ervoor!…

Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen, de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen. Gevangen door mijn dromen, gevangen door gedachten, verdwaald in een gebied die mijn keuze zal minachten, want voor de één zo duidelijk, voor de ander tegenstrijdig de keuze die wij maken, is in dit leven niet gelijktijdig……

een ruiter op een adelaar strijkt over de lotusvijver hij zwaait met vier armen discus en schelp en knuppel als loze wapens in zijn greep één vrije hand plukt de roze bloem ontloken aan een lange steelwortel een doorzeefde kegel zwicht onder zijn gewicht de zaden vallen verzinken in de drab de ruiter rust er op bladgroen als een…

De laatste tijd werd er gespeculeerd Of Beatrix al snel zou abdiceren Maar door opzettelijk verkeerd chaufferen Is nu het tij voor lange tijd gekeerd Door onze Koningin flink te belagen Wordt zij daarna veel hoger aangeslagen…

s nemen en zo gebeurde het op een dag Dat ze steeds gekker werd nergens gevaar meer in zag Ze ging zwemmen in de nijl hupsake in haar blote billen En werd aangevallen…verslonden door twee hongerige krokodillen En weg is ze die mooie dame en ik zeg het eerlijk en gewoon Als er een hemel daarboven bestaat dan geeft god haar een gouden troon…

ik zag zijn gezicht voelde en wist deze man heeft te lang in de hemel gewoond op de troon zonder kritiek met een air als god genas hij geestelijk ziek zijn stem droeg woorden die van samen niets hoorden duldde geen weerspraak in hun onfeilbaar geluid zelfs het volume doceerde de rust van het weten alleen ik ben deskundig en maak…

als het menselijk gedrag Zo vaak gekenschetst wordt als Bij de beesten af, en mensen Onschuldig in elkaar worden getrapt Zonder dat ze daar aanleiding Toe hebben gegeven - geweld dat Onnoemelijk op het geweten drukt Van degenenen die daders worden genoemd En het geweten nog het enige verschil lijkt Tussen mensen en dieren, dat Troon…

het levenszwaard zou pijn gaan doen bij aanvang voelde je nog niets hoe verder het komt in mijn visioen lijkt het geen zwaard maar een zeis zonder compromis welk niet meer snijdt maar alles maait en zonder aanzien steeds meer graait kon ik dat zwaard maar stelen dan deed het niemand ooit nog pijn ik zou zijn kracht verdelen in een dekentje…

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten, En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon Over mij-zelf en 't al, naar rijks-geboôn Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten. - En als een heir van donker-wilde machten Joelt aan mij op, en valt terug, gevloôn Voor 't heffen van mijn hand en heldre kroon: Ik ben een God in 't diepst…

Vouwen wij de handen samen, 't Is in naam van Uwe Zoon, Dat wij naadren tot Uw troon, Dat wij vrolijk zeggen: ‘Amen! Amen! dit, o Hemelheer, Geeft Gij ons, en - eindloos meer!’…

De missie van Merlijn was zijn zwaard - zij had beloftes aan zichzelf aanvaard - het vuur bleef smeulen - als stralende sterren aan een gitzwarte hemel - om als een orkaan telkens weer op te laaien - een worsteling met integriteit en loyaliteit - het juiste moment is vaak moeilijk te bepalen - bang om te verliezen luisterden ze naar de stilte…

ik heb haar op de gouden rand zien staan van een lichtende wolk met donkere kant omgord met een stralend koord het vlammend zwaard geheven in de laatste dagen van ons leven zij oordeelt niet maar klieft waar goed en kwaad verbonden zijn in pijn heelt zeer om weer naar rein te schonen ooit zal er weer een nieuw bestaan zijn bezieling…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…

ik zag je ogen langzaam opengaan nerveus knipperend ik keek je hoopvol aan maar uit jouw licht ontwijken kon ik begrijpen wat de uitslag al met jou heeft gedaan in angst en onzekerheden ik heb ze in de lijnen van je gezicht al gelezen we hadden samen nog gebeden al is dat lang geleden onzekerheid bleef als het zwaard…

In de oude, bekende vertrekken Zij pronken en stralen en strekken Hun vuur-prachtig rood; Zij staan voor de ramen te gloeden Als van kardinalen de hoeden, Van machtigen, groot; En staan in de hoeken te vlammen Als pluimen in hellem-kammen En vanen in oorlogs-nood; En schaatren diep en schreeuwen De kreet stil die ging door de eeuwen…