5161 resultaten.
Stemmen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 Om van te leren
een dag in mistige
lanen, met omhaal
verzonnen regeren
Geenzins begrepen
de letterdwang op
de steen geschreven
"sta op, schavuiten"
Stem lijst één!…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 571 de stemmen
ze sturen me door vaag
bekende straten van een stad
hier was het toch
dat ik je zo heb liefgehad
hier
en in de kamers van je oude huis
dat eigenlijk een schat bezat
het huis is hier
de deur staat open
en zoals eerder
wil ik weer naar binnen lopen
vertrapt papier achter de deur
daar tussen in
de vale kleur van brieven…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 930 Ze wonen daar,
ja daar, die stemmen achter het behang
hun ogen spiedend door de kieren
zeker niet om je te plezieren
integendeel, ze maken je ontzettend bang
Ze loeren zo,
net nu jij hun fluisterstemmen niet meer hoort
ze hebben nochtans wel hun best gedaan
radeloos, toen keek jij mij zo zielig aan
ik troostte je en mijn leven dat ging voort…
Stemmen
gedicht
2.0 met 92 stemmen 28.308 Geef mij de stem van die ene mens,
geef mij de stem van mijn vader
in mijn oren tot mijn verre ogen
hem ontwaren tussen de tenoren
tot ik weer zijn handen voel
waarmee ik die van mij ging meten,
welpenhandjes met de vuisten van een vent.
En dat dan de stem van mijn zoon
mij roept met de stem van mij
met de stem waarom ik roep.
--------…
Stemmen
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.708 Stemmen in mijn hoofd -
ze doen maar één ding:
mij tegenspreken.
'We spreken jou helemaal niet tegen!'
Ik wandel.
'Je wandelt helemaal niet! Je staat zoals gewoonlijk stil.'
Ik denk aan iemand.
'Je denkt helemaal niet aan iemand! Je denkt nooit aan iemand.'
Ik sta stil.
'Nu wandel je. Nu heb je blijkbaar opeens haast!…
Stemmen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 In mijn hoofd stemmen, die
mij antwoord geven, waarbij
de indruk bestaat, dat er
iemand achter zit en zo de
werkelijkheid maakt.
Maar het is geen werkelijkheid,
slechts wenselijk denken.
De stemmen lijken echt en
scheppen een verwachting, die
niet zo waar is als je denkt.…
Stemmen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 er gaan stemmen op
die roepen
dat men stemmen moet
als klinkers luider dan luid
stemmen zichzelf de kamer uit
ik vang ze niet meer op
er loopt één stem voorbij
die niet weet waarvoor
vooral waarom: niets
geld wordt weggesluist
in en buiten Europa
en langzaam sterft het land…
Stemmen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Dacht dat jouw stem klonk
in stilte van mijn heimwee
toen ik voelde dat ik
wegzonk in toevalligheden
dacht dat ik bekoring voelde
in opnieuw beginnen
omdat ik je had losgelaten
en gekoesterd
met gevoelens
in
alles vergeven
dacht dat je mijn stem hoorde.…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Stemmen hoor je,
Zeg je tegen mij
Die jou vertellen
Wat je moet doen,
Dingen die je
Helemaal niet wilt -
Brein geprogrammeerd
Vanuit de ruimte
Dankzij de chip
Die volgens jou
Onomstotelijk,
Onweerlegbaar,
Ingebouwd is in je hoofd -
Ik neem je serieus,
Ik ben je dokter en
Jij een mens als ik
Ga samen met je
Naar 't…
stemmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 ik hoor stemmen
ze lopen buiten
onder een paraplu
ze praten over boodschappen
en over het weer
ze vliegen naar boven
langs de ramen
die gesloten zijn
en zo gaan ze
steeds hoger en hoger
de donkere lucht in
langs de scherven van licht
van de lantarenpalen
en ergens vol heimwee
zijn de stemmen
naar de zalige zomer…
Stemmen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 137 Hoe kan ik nu wel werken,
als de stemmen me altijd beperken.
Ze schreeuwen, gillen en zeggen altijd allemaal lelijke dingen.
Dan wil ik naar buiten roepen 'kijk uit, ze komen je halen'.
Jij bent schuldig aan al je falen.…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 173 de stemmen die
verstomden in de mist
steken zo nu en dan
de kop op
zij dansen als
vlinders over het verlaten
veld vol verhalen
waar zij eens
thuis waren
al was dat maar
voor even…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 93 God, wat baal ik
dat ik je niet verder
kennen kon.
Nu praat ik in
gesprekken, die ik in
mijn hoofd verzon,
en lach ik om grappen
die je maakte,
maar niet echt,
want jouw gevoel voor
humor die was
gewoon erg slecht.
Nog leef je zo nu en
dan op, in
mijn gedacht,
en blijk ìk 't te zijn,
om wie men
't hardste lacht…
STEMMEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 ik ga stemmen
ben zo moe
aan wie vertrouw ik
mijn stemmetje toe
welke heren doen wat
ik verwacht
ach het is toch zo’n gedoe
wie doet toch wat ik voor
ons allen als het beste
had gedacht
allen in Europa beloven
mij te verwennen
maar leer mij die
slimmeriken kennen
ze schuiven het meeste
echt wel naar zichzelf toe
weet je hoe ik…
Woordloos gesprek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 ik ben bang
voor de stilte
die toekijkt bij ons
woordloos gesprek
oordeelt over
mimiek en gebaar
argumenten weegt
in licht of te zwaar
ooit was er de
hand die reikte en
een verlossende blik
op beider gezicht
maar er is
enkel ruis en
venijnig gesis op de
golflengte van stemmen
die geen enkele
overeenkomst kan
brengen over…
Onder de helm
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.389 Heten de beulen broeders,
wordt er een zwaard betrouwd,
eer nog de tranen der moeders,
eer nog de lijken koud?
Geen vriendschap, geen vriendschap,
geen vriendschap onder de helm!
Wie met hen hand in hand kan staan
Is in het hart een schelm.
Hoed u voor lange vingeren,
hoed u voor grof geschut.
Waar ze de brandel slingeren
blijve noch kerk…
Goede Dood
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.670 .
-------------------------------
uit: Stemmen (1907)…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.743 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.
Hoe keer ik na zo rijk begin
Arm…
AFSCHEID
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.827 Hier ben ik weer,
De najaarszon die wolkgedoofd
Het bronzen loof in ’t hoge hout
Boven ons hoofd
Daglang belichtte zilverkoud,
Viel aan de steile hemel neer
En overstroomt de grond met vloeibaar goud:
Hier ben ik weer!
Ik moest door ‘t bloedewarme bad
Terug, tot u, ‘k weet niet waarom –
Maar voor de korte scheemring kom
En dan de nacht…
Ruis uit de hemel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 487 Ruisch uit de hemel van mijn peizen,
Zingende gouden pracht,
Over de aardse vreugdpaleizen
Van een verhoogd geslacht.
Twijfel, deemoed en zorgen
Scheuren voor zon als grauw gewolk,
En mijn dag verstrekt een morgen
Aan een trotser volk.…
Zwaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.630 Gitzwarte wolken
smoren licht
Stemmingen bedrukt
Gevoel dat overheerst
Beschouwt
jezelf mislukt
Wereld zonder
zelfrespect
Spiegelbeeld
vol haat
Hoe sterk
moet je wezen
Besluiten dat je gaat
Hoe zeker
moet je zijn
Te voelen
dat je past
Als dromen
zijn vervlogen
En leven
meer een last…
Zwaar
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 948 Bij Geert ging de deurbel. Er kwam
van vriend Bart een gelukstelegram
met: 'Met mij gaat het goed.
Kan niet beter. Gegroet.'
Al een jaar woonde Bart bij Geerts vlam.
Een baksteen met brief stuurde Geert:
'Toen je mij had getelegrafeerd,
dat het goed ging, m'n Bart,
viel een steen van m'n hart.
Kijk, hier is-ie.' 't Was ongefrankeerd…
Zwaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Dik, diepzwartig zwart
Milibaren van graniet
Grijsgeslagen lagen regensluier
Uithalen van verdriet
Einder van ondeelbare nietsheden
Lamenterend gekrijs van meeuwen
Zwenken in waterwolken, in waterwolken
Daar, waar weten op spijkerbedden rust
Herinneringen zuchtend kwijnen
En mijn bloed als stroop plakt aan mijn hart
Dik, diepzwartig zwart…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.741 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen roert niet…
Zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 De lucht is verzwaard
van weemoedig verlangen
naar de verlichte dagen
waar elke dood nog ver leek
keuzes luxe problemen waren
liefde lichtvoetig vanzelfsprekend
wensen zelfvervullende voorspellingen
Nachten van de lange twijfel
vullen nu diepe zwarte gaten
alleen de dromen zijn soms wit
met vederlichte beelden
die soms blijven hangen
maar…
Zwaar
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.055 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen…
Hoe zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 de ballast woog
bleek pas toen je het
( ongevraagd )
in jouw maag
kreeg gesplitst
het was geen keuze
maar werd voor een
voldongen feit gesteld
watertrappelen het devies
zien hoe goed
je zwemmen kunt
of geef je je
langzaam over
alsnog…
Zwaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 135 teer winterklokje
strenge vorst daarbovenop
met witte mantel…
Zwaar
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 240 Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar
Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken
Om voor mijzelf een spaatje in te schenken
Maar echt, Dry January valt me zwaar
Ik zit hier elke avond in mijn stoel
Te drinken met een hevig schuldgevoel…
Na de regen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.952 Na de regen straalde de avond
En breidde zijn blauwe armen wijduit
En hief het lachend gelaat van de aarde
Door de dunne nevel van tranen
Voor hare fonklende wimpers
Weder blozend omhoog;
Laat mij zo lachen hemel,
En hef mijn ziel tot uw borst,
En laat de dampen van mijn leed
En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten
En van mijn…