Alle inzendingen over zwart gat OR ontstaan OR hogere macht

Ik denk vaak aan het ontstaan van dit alles en natuurlijk probeer je dan terug te denken maar al terugdenkende besef je dat het je ontglipt een warme geliefde die je in je armen hield maar hoe het begon zal je nooit vergeten omdat je het niet wist…

Dante’s hel breekt los of gaat de hemel open? maakt ons dat nog uit? Vaker misgetast, strohalmen naar de toekomst, weegschaal van geluk ? Uiterste balans, wat je kiest is om het even, het eind brengt evenwicht. Onvoldoende water, om harten te voeden, onmacht strijdt in mij.…

Het slechte nieuws zweeft als een zwart fenomeen boven het bed Een ongrijpbaar buitenaards bericht dat zich vermomde als een unidentified flying object De arts houdt zich met man en macht vast aan de dissociatie: de wet van de professionele afstand De zieke verbreekt de geladen onheilspellende stilte tast naar zijn koptelefoon…

Er zit een krater in mijn hart, niet eens een gat welnee, er zit een krater van wel een metertje of twee. Er zit een gapend gat, waar eens mijn hart toch zat, maar dat hart, is voorzien van een gapend gat.…

krijgt jou nooit meer in zijn macht…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

Je moet het me immers nog vragen of ik in staat zal zijn, of ik die krachten wel kan dragen, de macht die ik nodig heb om bij jou te kunnen herrijzen als een Feniks elke keer.…

trekt de goede daden boekhoudkundig af Je komt haar in jezelf tegen als de zon en de maan ontkomt niet aan haar aanwezigheid en het verschijnsel van liefdevolle, onbegrepen daden, zwarte gaten planeten die vergaan en opnieuw ontstaan…

ik ken je lach hooghartig uit een adembenemend zwart gat waar warmte en liefde verdwenen zijn gesloten lichaamsfront de strakke mond afwijzend in geluid het schrille geen tegenspraak willen punt uit heb je gesmeekt om clementie je keek niet eens vol onbegrip soleer jij je macht terwijl ik stik…

Momenten van waanzin wanneer ik mijn kin recht op wil houden om te herkennen voor ieder als je stil wil zijn en welwillend rechtop staat en je over het punt gaat van spanning en duisternis naar het Licht, sta je open voor een geheel nieuw zicht.…

hij maakt haar tot nacht achter de stilte van het raam en zij hoort niet te spreken of tegen zoals de hoer die zwijgt over haar erfdeel en hoger; het geheel van borsten omdat het zo hoort achter zijn woorden; de dragers van macht alsof ze slechts te keuren is met zijn jas, dagelijks aan…

Bij het zien van de nu dagelijks gruwelijke beelden op het nieuws of in de krant om een hogere macht met hun daden te eren weet ik nu zeker dat er geen bovennatuurlijke bron van kwaad hoeft te zijn want de mens zelf is al heel goed in staat zich in elke vorm van goddeloosheid te manifesteren…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

voorzichtig tastend langs de randen vingertoppen feilloos oneffenheden registrerend wankel jonglerend op de uitsteeksels van de wanden tracht ik mij een helder beeld te vormen van het zwarte gat waarin ik onverhoeds viel optimale bewustwording van normen en waarden als schimmels voor de koets van uittrede galopperend op hol slaand in mijn…

Tracht te dichten wat ik kan praat de woorden een complex aan, ruk de zin uit zijn verband en geef de teksten op hun kop Dacht te zwichten dat ik dan in het donkerste duister verdwaal de letters knip uit vale krant gelijk ’n sidderaal als uit de vingers van m’n toppen de inkt vloeit over maagd’lijk wit doorslaand niet te stoppen want…

een lek in de melkweg zuigt sprankels en stof nevels duiken in een kolk die naar binnen toe versnelt naar een gebald middelpunt kleiner dan de zandkorrel een ineengeplofte ster verpakt in een schil houdt alles gevangen traag verdampt het onzichtbare tot niets…

jij wilt geen spiegels in je huis de dood hoort daar niet thuis een zwart gat waar verleden zweeft geen enkel perspectief geeft deze dief hij hakt het licht in weerkaatsen wat zich daarachter afspeelt laat zich vragen wil melker 30/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Een blinddoek schuurt langs mijn wangen Mijn vingertoppen tasten langs de muren en wanden Naar vrijheid zou ik moeten verlangen Maar mijn vraag blijft waar ik ooit in zal belanden Ik zie alleen nog maar beelden in mijn hoofd Die langs razen als boze gedachten Alle moed is bij mij weg geroofd Alles in mijn leven kan ik alleen nog maar…

Op de rand van de afgrond Een ieder van ons maakt het wel eens mee Zal ik mij laten vallen Kijken hoe diep ik val Misschien is daar de rust Misschien wordt ik me daar pas bewust Dat het leven elders mischien wel beter is Tot die tijd blijf ik wel balanceren Of zal ik het toch eens proberen Het zwarte gat Wacht op mij Ik ben het hier al zo…

gat stelselmatig onbestaanbaar dacht…

De NASA heeft een satelliet ontwikkeld die onderzoek gaat doen naar Zwarte Gaten. Alles in de buurt van een Zwart Gat wordt ernaartoe gezogen en verdwijnt dan definitief. De NASA gaat op zoek naar Zwarte Gaten, Men heeft daarvoor een gloednieuw apparaat. Behaalt men het gewenste resultaat, Dan zij ze daar terecht in alle staten.…

Een hoge prijs moeten we betalen wanneer we door zwarte gaten gaan, op weg naar een onbegrepen niets, waarin ons ego zal verdwijnen. Angsten gruwelen door mijn geest. Maar zonder zwart contrast kan geen helder wit bestaan, geen moedig overleven, geen tol om te betalen, geen feestelijk feest.…

Het zwart Het gat Doodeng Waarom jij Die weet Die voelt Die ziet Ben je de eenoog meester Degene die over leven en dood gaat Wat een massa Wat een bende Schijnorde Schijnwerkelijkheid De meetlat op aarde Wie meet Wie zet Wie speelt…

Bij Robbert Dijkgraaf – in de gasfabriek - Wordt alles opgeslorpt door zwarte gaten Zo’n gat daar kan hij uren over praten Dat vind ik op zichzelf al zeer uniek Van Nieuwkerk hoopt dat hij het bij kan benen Want voor je ’t weet is hij straks ook verdwenen…

deze kamer bevat het ongeboren licht niemand verhaalt van moederschoot van een tijd nog zonder aangezicht onwetend dat dit aan duister ontsproot een geheugen graaft om niet te vergeten leven zindert als een streling over de huid o liefde, zal ooit nog iemand van mij weten als een kluis van steen en mos mij omsluit…

Een kleurenkiek van verre zwarte gaten, Alsof er eentje zelf bij is geweest. Dus iemand die een kleurenfoto schiet Van een zwart gat, wat klopt hier nou weer niet?…

ik voel het mysterieuze van leeg en zwart zie het spiegelen in donker water als bodemloos gat ik weer de sombere gedachten die ik deinend voor me zie ga niet mee met hun finale krachten naar machten van het niets heb me omgedraaid weg van schaduw naar het warme licht mijn intense opluchting werd snel zichtbaar in de tranen…

Ik kan u niet om wijsheid vragen, u bezit geen werkelijke macht. Een verzameling zwarte gaten, zonder sterren bent u niets. Ik zou uw duisternis niet verdragen. Bij gebrek aan beter smeek ik de verlichte hemel.…

Pijn van het alleen zijn Laat het respect bloeien voor het samen zijn Pijn diep geworteld Groeit hogere toppen van geluk Pijn van onmacht Maakt macht zo miniem Pijn gehate vriend Met jouw vriendschap, wordt ik een beter mens…