Alle inzendingen over zwarte Marokkaanse r OR maagdelijke dauw OR zonsopgang

Het wordt altijd weer licht Ik hoor de vogels fluiten Een lied als een gedicht Ze roepen mij naar buiten Het zwart wordt donkerblauw De liederen zwellen aan Nog voor dag en voor dauw Is 't levenslicht aangegaan…

de rijm stijgt dampend uit de weidse velden dunne sluiers mist onder een flauwe morgenzon ze reiken naar het blauw van peilloze ilussies een beetje verblindt door het licht van een witte morgen die in alle kleuren verder gaat…

Als boven de zee nog de ochtendnevel zweeft en de zon aan de einder is verschenen dan is het daar,dat de hemel iets feestelijks heeft tot dat de nevel is verdwenen. Het zwerk lijkt zich langzaam in goud te hullen, 't is prachtig zoals dat is uitgedost en uitbundige zonnestralen gaan de ruimte vullen waarin de nevel nu geheel wordt opgelost…

Donkere kruinen breken de gloed van de zon. De Heische Beemd bloeit. Licht richt de korenbloem op. Stilte én gezang alom.…

Heer, De Nieuwe Dag is er. Hij spreekt me aan. Met warmte op mijn huid. Met warmte, zonlicht en groen. Zo is het goed. Voldoende om verder te gaan.…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Bij zonsopgang klinkt luid geklepper: ooievaars wijden hun nest in.…

als zij ‘r niet meer is zou ik me van geen raad weten zou ik verloren zijn maar voor ‘t zover is zullen we mosselen eten en zal ik ‘r troosten in ‘r pijn voor 't onrecht dat ‘r is aangedaan door de jongens uit ‘r klas die ‘r aan ‘r haren trokken die ‘r geniepig alleen lieten gaan en zonder ‘r afspraken in ‘t gras langs de IJssel…

Regen, gesloten rolluiken; de stad slaapt nog – De eerste tramrit.…

wit spreidde langzaam haar maagdelijkheid uit over de wereld ongevraagd dichtte zij haar een ongekende schoonheid toe waarover men nog nooit met zwarte inkt over had durven schrijven niet omdat ze niet eerder zo smetteloos was geweest maar gewoonweg daar ze de woorden niet hadden kunnen vinden gelijk hun ogen blind…

Wat wacht ik in dit avonduur, De Stad beslopen door de slaap, Gezeten bij de Tempelmuur; God of de Marokkaanse Knaap?…

Geplukt uit een der velen dwingend doch niet ruw trekt hij haar uit witte lakens tijd is hier en gekomen het serene wordt haar ontnomen Hij vlijt haar teder neder vingers beroeren haar zacht trillend onder warme adem liggend vlak gespreid zoals zij op hem wacht De pen dringt zich aan haar op beroeren doet pijn vergeten brengt haar…

Niet wegen op de ander, niet op gedachten, wensen, dromen; er zijn totaal en vrij voor de ander als de bladeren van de bomen die komen en gaan, die vruchtbaar zijn ongeweten; genade heten voor wie je weg kruist zonder te bezitten.…

Hij plant woorden in haar huid als taal eerst slijpt en dan zwijgt spreekt haar oogopslag ijzig blauw zij speelt dauw en verbloemt tot sneeuw haast zwart de eerste narcis laat ontwaken…

de zonsopgang zien de dag start in goud gevat zo’n stralend moment…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

de pen streek neer zonder compassie inktzwart besmeurden dodelijk krullende letters het maagdelijke papier de schijnbloei van mooie woorden kon onwaarachtigheid echter niet verbloemen slechts de achterkant van het papier draagt het gelijk haar pen is uitgeschreven haar handen zwart en leeg…

Slijmerig modder Afgebroken zwakke tak Gifruikende sloot Bruine bladerdrap Vies vuil grijze Tegel Zwart moordend asfalt Verloren geliefden Huilende zielen Verdwijn Maagdelijk wit Onder Grote vlokken Spierwit verdwenen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Spookt op uit Indië's zee reuz'ge infuzorie Met stralen, die geel, rood, groen fosforeren? Of spreidt tot waaier zijn laaiende veren Magische spieg'ling van Australie's lorie? Of wil Egypte's phoenix door zijn glorie Zijn zon, verjongend nest van vlammen, eren? Wil Afrika 't heelal illumineren Met vuur uit palmendrager Rowenzori? Ik…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Het kind van de zon fluistert de sterren weg doet de maan verdwijnen bloost een wolkje laat de dag weer schijnen…

En 's ochtends gingen we verder achter ons hoorde we vaag het ruisen van wind in een melodie zon boven zwarte zee in een draaikolk sterven vissen…

nacht er zal weer rust ontbreken denken over zijn leven intensief is wanordelijk terug naar het bewuste ik intreden in zijn diepste binnenste slaaf zijn in weten nooit te doorgronden doe maar en blijf verstokt doorleven onbegrensde werkelijkheid faalangst ten top treurig gegeven zonder oplossing terug naar de dageraad zonder zonsopgang…

Zachte vredige warme stralen overkoepelen land en zee. Neer schijnend en verwarmd steevast gestaag en soms gedwee. Onderhevig aan talrijke kleuren, permanent of 'n enkele keer. Gelijk de wisselvalligheid van 'n schepsel als je 't vergelijkt met z'n eigen sfeer. Nochtans zonder ons te verlaten, gaande z'n eigen weg verlegen of ongeremd.…

donker zwart zo zwart…

Roodkoperen zon die Opgaat boven mijn verdriet En door welhaast onzichtbare Kieren en spleten binnenkomt In mijn verijsde hart Geef nieuwe hoop, Geef nieuw levenslicht Waar het oude reeds voorgoed Verdwenen is…

De nacht is oud; door de stilte, de lamp die suist, En de branding, die op de rotsen, Ver, ver onder 't venster, bruist; Vóór moeë ogen een hand; Op gezichts verduisterde veld Beelden uit jonkheids land; - En 't vertederde hart ontwelt Erinnerings dankbaar loon: ‘O leven, Gij zijt zoet, gij zijt schoon!’ Door 't venster schemerings…