Alle inzendingen over zwarte kat OR liefde OR hopelijk slapeloos

En als ik, na een slechte nacht de vuilnis buiten zet Glibbert een glimp zwarte kat en stampt een leger weg.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik stop mijn geld toch ook niet meer in sokjes Ieder mens is wat ie is Of hij of zij Nou zwart of wit is Je moet géén onderscheid maken Want ik ben ik En jij bent jij Hopelijk leert de toekomst eindelijk van mij…

ik kan je veel zeggen om je te troosten of enkel de lucht te vullen met simpel wat vibraties ik kan je ook weinig zeggen zoals: het zal vast geen zeer doen je voelt er niks van of alles zal je ervaren in één flits schiet aan je voorbij herinneringen, fantasiën en al die keren dat je je veilig voelde maar wie zegt dat het dan over is…

Lang is de avond een gezicht dat ik verander in de kou die me niet meer volgt als ik slapeloos verdwaald weer eenzaam en gelukkig ben…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

heb mijzelf afgelopen dagen gestalkt hoeveel takken ik tel die niet te benoemen zijn de straling is niet altijd verlangen naar fysiek genot dat stapsgewijs stijgt naar hoogtepunten platonische liefde verloren dreigt te gaan kan evenzo slapeloos breken redding is de enige optie laat mij dan als de wind zijn waar mijn naam een deel…

Ik zou zo graaf liefde willen voelen, maar tot nog toe voel ik het niet.…

Ik schreeuw wit Ik schreeuw zwart De kleuren zijn vergeten Die waren er maar even Ik zou ze kunnen zoeken Maar dat deed ik al zo vaak Het enige wat ik vond Waren diverse tinten grijs Die kleuren nu mijn leven Maar vast niet voor altijd Want ooit zal ik dit vergeten En hopelijk zeg ik dan: Die kleurloze periode was er maar voor even…

Dromen zou ik kunnen verliezen aan het geluk van slapeloos verlangen naar jouw lach die alleen echt is wanneer je naar mijn ongeluk kijkt.…

Er stapelt ballast op in verschillende compartimenten Het drukt de slapen haast naar buiten Roest aan de fundamenten De luiken willen maar niet sluiten Zelfs in het duister, helder door de nacht Doktoren mengen zich in het gefluister De kennis stijgt boven het hoofd, niet buitenkennis zoals verwacht Ernstig verdoofd, niets looft, dromen waar…

mijn hakblok druipt van het bloed karmijnrood plakt op zwart-witte tegels ik ben een kat met phoenixleven éen kop gesneefd doodt mij niet ongedeerd behoed door mijn Muze wervelt het woord…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Op vrijdag worden ladders weer vermeden En voor een zwarte kat veel omgereden Want dertien is voor vrijdag het getal Dat is uit bijgeloof meer dan toeval Soms blijft de mens een hele dag in bed Wordt dertien het geluksgetal voor pret!…

ik kijk je aan zie je daar staan je komt er aan ik ga weer staan ik kijk je aan zie je daar staan zit en gaat staan om verder te gaan…

uit het donker van mijn kamer staar ik naar het maanlichtraam ik luister slapeloos naar de echo van een verre hond mijn slapen bonzen mee met het droeve dier en ik heb meelij met zijn buren…

Er woont hier een wijze kater, die zwarte daar, bij het raam, die me zijn oud geheim onthult: Katten spinnen! Later komt later.…

’t Is bijna vijf uur in de morgen Nog dekt het zwart de sluimer zacht En weet zich in haar veilig geborgen Die zich liet wiegen door de nacht Ik sliep de slaap der rustelozen Niet meer dan enk’le korte uren Waarin ik even mocht verpozen Een droom, hoe kort slechts zou zij duren O, mocht ik toch eens langer blijven Waar vredig dromen mensen…

Blauw is het vaan dat me groet moed geeft in de strijd; zuiver wil ik betonen de dank, flank van liefde tot strijd bereid. Klop nu, mijn hart van bloed voed me ondanks mijn falen; ik heb te zien en te leren keren wat me doet dwalen.…

Zoveel flarden door mijn hoofd: als wolken vol van wintervogels dalend, stijgend, dan weer kerend, roepend, krijsend. Wolk van zorgen die mij van mijn slaap berooft. Zoveel golft er door mijn lijf: onrust als een woeste branding die te pletter slaat op steen razend, ongenaakbaar en ontembaar. Golven maken dat ik wakker blijf. Vlucht…

Ik zweef boven een inktzwart meer mijn oogleden trillen en de spanning van het moment voert mijn tranen naar een ander dal. De lucht is zwanger van geroezemoes, wakkere ik doldraaiend in mijn wankel bed. Een schim schakelt door het donker en de nacht schrikt van het hart dat zwijgt in een lange vlucht.…

Hele nachten vechten Hele nachten rennen Hele nachten in het geweer Doodmoe word ik wakker Doodop en versleten Het wil niet meer Men zegt: het is verwerking Men zegt: het is verdriet Wat het is, het zal me jeuken Wat het is, vind ik niet spannend Het moet stoppen Dit mijn hele leven Trek ik niet…

met ogen gesloten zie ik de jouwe wachten op de slaap die niet komt je zucht in slopen ik zorg voor de kussen(s) ik voel je glimlach ben al in dromen terwijl jij nog ligt te waken gapend tot de morgen komt snurk ik de bomen om…

De dekens tot de neus weer puffend weggeschoven kriebel in een bil gezoem van de verwarming verveling slaat dan toe en dan maar opgestaan om slapers niet te wekken zacht, dat de trap niet kraakt van boven naar beneden een boek komt niet in beeld de leesbril ligt nog boven dan maar naar internet daar zijn nog mensen wakker met kramp of slapeloosheid…

het is laat maar ik ben nog wakker alles is wakker de aansteker op tafel en het blikje bier naast de vliespinda's en de plant is ook nog wakker en eet vlees, volgens mij de dj's zijn wakker zoals ze maar kletsen de maan is wakker onder een wolkendeken de sleutels van mijn deur ik denk dat ze wakker liggen naast een paar…

Van die dagen, zeg maar nachten, dat je tot bijkans de morgenstond ligt te wachten, op Klaas Vaak. Die drommel wil toch maar niet komen, maar moet wel weten waar we wonen. Ik woel en draai me nog eens om. Wanneer het beddenspul bijna op de grond ligt en ik er bijna bij, is het genoeg, Klaas komt niet meer voorbij. Ik trek wat…

Van de nacht naar de morgen Is onmetelijk lang voor de Mens die de slaap niet vatten Kan. de nachtelijke doler zoekt Troost bij de fles. Een slaapmutsje Voor een onverwerkt levensles. Het malen van de molen duurt Maar voort van een stem in je Hoofd die je rust verstoort. En lijkt te zeggen je verliest je respect, als je de nacht…

aan het plafond kleven vergeelde memo’s kleine etters die hem van rust beroven vanuit de hoogte blijven de parasieten plakken als vileine ongenode gasten balancerend op het matras trekt hij de rovers van het plafond smijt ze onder bed je moet slapen prevelt hij iedere nacht door zijn wimpers ziet hij dezelfde gele briefjes…