Alle inzendingen over zwerver OR geliefden OR bidden

rook opsnuivend Van de bruine drab Onder hem Het rijk belegde broodje In zijn hand Steeds meer mensen Om zich heen Kijkend Neerbuigend kijkend Ontwijkend Ontziend Zijn bezorgde blik Maakt de duif Aan zijn voet Beangstigend Hij bukt zich Maar de vogel vlucht Nog een mens voorbijgaand Onnozel bekijkt hij Het nietszeggende Nog een zwerver…

je stem kleurde je de schaduw van mijn denken Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister Omdat je me met jezelf me door de kloven leidde En je zwijgen verslond het geratel van de soldaten die op me jaagden En hun paarden en hun honden leken net verdwaalde zwervers…

Zeewind en zon weefden een warme deken stuifzand en helm zongen het requiem meeuwen schreeuwden de mis bij het getijdenorgel van de zee voor een verstilde oude man die zonder hulp gestorven door schoon en ziltig zeezand begraven is. Gekromd zijn handen in een onvertaalbaar teken.…

Met de rug naar gevel en portaal Raadt hij achter elke deur een holte. Langs maanden slingert zijn pad In een vale wolk van stilte Zoals het stof daalt na de sloophamer Een herinnering die je moeiteloos uitveegt In zijn hoofd schuiven velden over elkaar Vallen vluchtpunten samen Waardoor hij verder gaat Tot hij zich binnenstebuiten keert…

verlaat ontsnapt de dolende zwerver aan het straffe land van tegenwind gelijk elk die anders oogt vaak niet wordt bemind en verwordt teneinde tot zijn eigen delver hij gaat zijn weg onbekend met enige verte zijn blik raakt de grond immers die draagt zijn benen waarom verder zien of de toekomst lenen als slechts honger spreekt…

stroomopwaarts in een drukke straat zijn woorden hoorde hij alleen hij sprak ze uit in zacht geluid en vielen snel uiteen als letters op een witte steen gescheiden van hun zin en zwijgend ging hij verder en dan stroomafwaarts kwam hij terug vermoeid maar bij de witte steen sprak hij ze toe en reeg ze weer aaneen en sprak ze uit in mooie…

Smeagoll noemen Ze jou, aanloopkat Die hier naar Me zit te lonken - Zonder huis, Zonder haard, Bloot aan de Elementen dag Aan dag verlangend Naar thuis zijn In de geborgenheid Van mij die om Jou geeft, Die mijzelf ben Als jij bij Mij bent, zoals Jij bij mij Vol vertrouwen Jezelf kunt zijn - En met jouw kop Op…

Achtergelaten Door hen die Jou als een Van hun in huis Hadden genomen Geleidelijk aan de straat Verkozen boven het Stil leegstaande huis, Zit op het stoepje Voor het huis Ons op te wachten Ernaar verlangend Om ons in jouw Huis welkom te heten…

Jij loopt op straat en eet uit een vuilnisbak Slechts een portiek is je enige onderdak Soms zit je op een bank en staart wat voor je uit Je schoenen zijn versleten en in je zak geen duit Mensen kijken je minachtend aan en lopen met een boog ver om je heen En jij je weet niet waarheen Wat is het verhaal achter jouw bedroefde…

de dag is vaal en de steen van stuurloos water net zoals ik heeft hij nog veel te ontvangen maar net zoals ik leeft hij van oude gedachten ik kijk naar hem en naar de tegenspraak hij zwerft al een eeuwigheid het is een lang verhaal maar op een of andere manier kom ik tot rust flinterdun valt het zwarte zand in het ijle hij…

Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische…

willekeur en zucht en krijgt wat zeker is uit faam en vals gerucht En toch, gaat zij eindeloos op haar pad daar braakt zij gelijkheid voor dit of dat en zij wil wie in haar buurt verkeert, verslaven zij verdraagt geen waarheid in huis of haven want zij wil alleen maar loeren en nooit kijken vrede wil zij niet of voor Wie God is, wijken En ik, zwerver…

Want bidden doet geen hart alléén, één Geest dringt ze allen door; en op zijn Priesterlijke troon gaat Jesus-zelf ze voor. Gij-zelf, de Waarheid en de Weg! ziet biddend op ons neer, hebt biddend onze strijd volstreên, — leer Gij ons bidden, Heer!…

Bidden is langs donkere paden Lampen van gevoel doen branden; Bidden is de schoonste daden Dragen op zijn eigen handen. Bidden is in stilte weten Weelde en weedom van elkander; Bidden is zichzelf vergeten Om te peinzen aan een ander.…

Door te bidden kom je in het midden van je binnenste midden van je werkelijke wezen en bestaan en mag je even of langer je laten gaan voel maar je kracht naar kruis dan voel je dan doel je dan ga je dan kan je door die innerlijke stilte het geweld van de wereld voor korter of langer... weer aan.…

ontvangen jouw bidden is doorverbonden verlangen naar toegankelijkheid want vooruitzichten zijn heerlijk jouw plaats is bij mij voorbereid leef om te bidden krachten te geven genade af te smeken voor de naaste helpende handen zijn er genoeg je vroeg tijd je krijgt tijd je bent tijd op mijn tijd jouw GOD.…

Bidden is niet altijd een omhaal van woorden God kent je immers al? Bidden is niet tien keer vragen om vergeving God hééft je al vergeven. Bidden kan opluchten óók zonder woorden door gewoon even stil te zijn voor God.…

Voor mij is bidden een eindeloos verliezen in een bodemloos bestand, het verbond ontdekken tussen de gewelddadige wereld, dit ogenblik en wat nog komen moet. Als ik bid geloof ik hoorbaar te worden aan de overzijde.…

Bid, werk en geloof in God, boven al het aardse genot. Hij zal luisteren naar ons gebed, God is het, die ons leven redt.…

Hier beneden is het soms moeilijk om met bidden te beginnen maar toch blijft het steeds afronden naar boven…

Als ik bid laat uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel bid ik met één oog open niet geheel volgens de kerkorden God weet dat het goed is knijpt een oogje dicht omdat mijn gesloten oog in eerbied op Hem en het geopende in zorg op de mensen is gericht…

bid god kan spreken niet mijn taal god kan genezen niet mijn kwaal god is liefde gevoeld nee nooit god is vrede in ’t land van ooit god, ik ken je niet als held god, waar ben je waar in ’t veld god, ik brom je je dagen geteld god, ik smeek je stuur je zoon god, ik roep met luide toon “maranatha” zonder hoon god, zo leven…

Het was een prachtig gezicht om dat gelovige gezin voor de patatten met mayonaise en de kroketten met mosterd te zien bidden. Zoiets zie je zelden. Ik bekeek een surrealistisch schilderij.…

Ook al bestaat er waarschijnlijk geen God die ons beschermt tegen elke schending van wet of gebod toch bid ik Ik bid voor de wereldvrede voor het zachte en tegen het wrede Ook voor moeder natuur blijf ik ‘t proberen niemand immers kan het deren dus bid ik toch maar Ik bid voor mezelf voor een genadig einde voor mijn naasten ze zijn me…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

"Geliefd"…

Waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet wij keren daar terug naar het verborgene vaderland en moedergronden elkaar grijpend in begrip hoe de zuchten 't gevoel vertalen en woorden van verstand vervreemd net als een zuigzoen kleven aan onze lippen onnozele vragen waar was je tien jaar geleden…

de voorlaatste bladzij, papier met gebruinde vlekken kleeft ook nu aan mijn hand ik las het duizendmaal op een rij noch mijn gemoed noch mijn vinger willen verder trekken ik bezweer het einde ontken een mogelijk afscheid berust liever in het onvolledig zijnde wil mijn verbeelde geliefde bewaren eer zij mogelijk naar de stilte…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…