een zwerver
verlaat ontsnapt
de dolende zwerver
aan het straffe land
van tegenwind
gelijk elk die anders oogt
vaak niet wordt bemind
en verwordt teneinde
tot zijn eigen delver
hij gaat zijn weg
onbekend met enige verte
zijn blik raakt de grond
immers die draagt zijn benen
waarom verder zien
of de toekomst lenen
als slechts honger spreekt
uit een verdroogde mond
Geplaatst in de categorie: individu