3295 resultaten.
niet meer hier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 128 niet meer hier
woont de liefde
nu met de tijd weg
gegaan jij bent
oneerlijk voelt het
koud dit lege huis
waarin niet jouw liefde
mij warm omhelst
onze liefde immers
het doen of het laten
huisde in samen zijn
met en voor elkaar
mij regent nu herinnering
die uit de dikke tranen
de warme dekens breit
die jou weer om mij slaan…
toe, lief
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 toe
droog je tranen
ik ben er steeds nog
zwevend op vleugels
om jou heen
toe
huil niet meer
ik blijf jouw liefde
zoals in elke herinnering
jij de mijne bent
toe
stap uit de leegte
die jij met tranen vult
terwijl het boek vol is
dat wij samen schreven
toe
laat je niet pakken
door de kou van eenzaamheid
warm je hart en handen…
ieder mens een lichtend verhaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 84 ieder mens is een eigen verhaal
dat groter is dan alle woorden
die wij bedenken willen kunnen
om hem of haar te schetsen
juist als tijd hen heeft genomen
naar de eeuwig overkanten tijd
als sterren ver en toch dichtbij
zij ons tot leidend licht daar stralen
laat niet hun dood of het gemis
ons steeds de ogen tranen doen
waar juist haar bron…
eeuwig is de oogst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 ik denk niet aan jou
liggend in natte klei
op een verlaten kerkhof
ik zie jou lopen
op het pad daarlangs
tussen de populieren
op weg ben jij
naar het station
dat naar de overkant voert
een zomerse dag ooit
ontmoet jij mij daar
om mij weer te omarmen
ik denk aan jou
over een landtong lopend
vol rust in herinnering
ik zie ons…
tijd heelt niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 nee
natuurlijk heelt niet
tijd mijn wonden
van jouw verlies
mij blijft het litteken
trots jou dragen
opdat nooit jij verdwijnt…
wat jij ons bent en blijft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 verbazend ontroerend en ontwrichtend
hoe van de ene op de andere minuut
ons mysterieus het leven veranderen kan
de ene dag gezond en vol verwachting
onheil verdriet en afscheid voor eeuwig
als gevolg van dodelijk een ziekte of ongeval
plots en zomaar kun je niet meer zijn
niet meer doen wat je altijd deed
omdat je nooit meer wakker wordt…
de onvergetelijke momenten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 de onvergetelijke momenten
van de herinneringen aan jou
zijn mijn onbetaalbaar vermogen
die mij onder de huid pulseren
met de genoeglijke intensiteit
ze helemaal opnieuw te beleven
als een mooi album vol met foto’s
dat ik steeds doorlopen mag met jou…
steeds weer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 steeds weer mag ik jou genieten
in de langzaam groeiende berg
van opdiepende herinneringen
die gelijk herontdekte brieven
zich steeds opnieuw lezen laten
steeds weer wordt ik beter
in de kunst van herinnering
door almaar nieuwe beelden
die als afgestofte filmopnames
mij blijvend terug bij jou brengen
steeds weer nieuw is de expositie…
ringvaartpark
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 aan de ringvaart in het park gelegen
waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind
maak ik dagelijks de herinneringen
die ik flierefluitend ze verwonderend
als lunchpakketje uit mijn rugzak haal
om ze uit het vuistje dan weer te eten
als ik op safari ga in mijn eigen buurt
om de jachtigheid ermee te onthaasten
die mij zo dwingend doorstappen laat…
hemelsgeluid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 38 het geluid van de hemel
stil en sereen
als een vredig zachte bries
de fluistering de sterren
in donkere nacht
een symfonie van rust
de zonsondergang
kleurt stil dansen
in ongestoorde dromen
het geluid van de hemel
eeuwig gehoord lied
in de stilte van ons zijn…
de overkant gevierd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 aan de overkant van tijdelijkheid
in een warme schoot verborgen
huist ons verleden in de verhalen
van hen aan wiens stam wij wortelen
een tijdloze schatkist zonder bodem
vol van de herinneringen en sporen
die hen in onze geschiedenis bewaart
aan de eeuwige overkant van het nu
dierbaar verscholen in hoofd en hart
leven de mensen en momenten…
Confrontaties
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Soms zijn confrontaties,
complete hordes
die " genomen" moeten worden,
vaak lijkt het beter,
de ogen te sluiten,
de oren op non- actief te zetten,
vooraleer men de mond opent
en gezegdes uit,
die beter gemeden
kunnen worden,
want al is de waarheid
nog zo snel......
een confrontatie achterhaalt
haar wel!…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
In gedachten verzonken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 185 Mijmeren over toen, nog meer toen
wat later en dan ineens over nu,
overdenken, peinzen, dit soort dingen
be-mijmer ik nu, alleen in de vallende avond,
is dit een stil moment van mij....…
Alle begin heeft een eind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 222 – wie weet
is mijn dans altijd geweest en het zwijgen
het moment van nu
daarentegen vluchten vogels niet maar
verplaatsen ze zich om de wereld van nu
te kunnen aanschouwen zoals het is…
vriendschap - 1
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 370 vriendschap
gelijk kinderen
klautert de horden
vallend en opstaand
roetsjt zij geluk
van samen zijn
vriendschap
grift zich herinnering
van ruiterlijke ridderlijkheid
die zich klonen laat
zoals een paardenbloem
haar nootjes blazen laat
vriendschap
deelt en speelt
gunt elkaar de bal
ravot zich een stalen ros
stift het leven
gelijk…
Voorbij ---- de reis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Voorbij ---- de reis
van landschappen ---- gedachten
van zeeën ---- denken
van bergen ---- verwerken
naar het diepe ---- van oceanen
Reis je nog verder ----
dieper ---- naar het hart
en verder ----
dieper naar binnen
naar de Ziel
daar ben je
Thuis…
Ontspannen
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 160 Ik ga een dezer dagen op vakantie
Naar Frankrijk, want ik houd van lekker weer
Ik weet wel, warme landen zijn er meer
Maar iets wat ik als voordeel van dít land zie:
Ik denk niet dat er daar een haan naar kraait
Wanneer een boze boer de vlag omdraait…
waarom.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.242 Ik geloof het niet, ik ben alleen met herineringen.
Alleen met geluid, alleen met mijn pijn,
God haal me hieruit.
Geef me de kracht om weer verder te willen leven.
Want ik wil de moed echt niet opgeven.
Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…
Road trip
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
verwijlen bij de dingen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 671 in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug
dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord
sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust
zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht
tot de nacht weer krimpt…
mijmeringen oma
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.135 wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen
met blokjes spelen en een toren bouwen
de pop uitkleden of de kar voortdouwen
of geeft ze snel haar beer een dikke zoen
misschien een kopje thee voor mama maken
voorzichtig om vooral maar niet te knoeien
de lepel in de kop om mee te roeien
of zou ze bezig zijn met hele andere zaken
het hoofdje…
een mijmering
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 568 denk niet aan mij
als je ruikt
aan bloesem
na een malse bui
vergeet mij
als je hooi ruikt
in zon of wind
op het veld gedroogd
ik ben een mens in de rui
al even door
de aanstormende
ouderdom gedoogd
zie mij als gerijpte vrucht
zoet, zuur of beurs.
als bon vivant of kneus
of het bruine loof
van oude eiken
mag ook een grijze wolk…
Baantjes glijdende mijmering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 is koning winter
tot prins verworden
regen en wind
vervangt sneeuw en ijs
in geen jaren
sneeuw gezien
alleen zwarte
zwans ik maar
heimwee claimt
naar die harde
sneeuwkoude ijzelige
winters uit mijn jeugd
baantjesglijdend
Hieronymus
07 december 2007…
mijmeringen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 127 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 674 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 388 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 377 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…