129 resultaten.
ik lach bij het zien... (zingend)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 330 harde, zachte woorden
ik spreek ze elke dag
ik schrijf ze elke dag
denk niet hij is onevenwichtig
schommelt niet, maar scheurt
van het ene naar het andere uiterste,
dat is mijn aard,
ok, een beetje uit balans
de magie van woorden blijft
evenals dat van het leven
wonderlijk toch
ik schrijf kruispuntigen
doordelende tot de priem
scheidingsvlakkerige…
danseres
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 381 In mijn hoofd zie ik je stilletjes dansen op de muziek zonder woorden en tonen
Je bewegingen en je voorkomen stralen uit naar een prachtig licht
Je danst in mijn hoofd
Ik voel het ritme zonder woorden en tonen
Danseres in mijn hoofd…
Het eigen kruis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 194 de draden
zijn niet strak
die jou verbinden
met het kruis
soms stoot je
ergens tegenaan
als jij voor even
te ver bent gegaan
vrijheid heeft
zijn grenzen
in samenleven
met zoveel mensen
wij zijn geen
harlekijnen
weten met de draden
redelijk goed om te gaan
maar wie trekt
er aan het kruis
en leidt de massa’s
door het leven…
Tuttifrutti
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 426 Compleet de kluts kwijt,
hoor ik breeduit gestommel
eindigen in knal.…
De verdwenen reddingsboei
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 313 als ik in het donker stond
tastend naar mijn reddingsboei van wit
verdwenen zonder enige duiding
‘t gewicht van het leven niet meer vond
golven van blijdschap of plezier
die vanwege gewenning als
vanzelfsprekend beschouwd werden
noch de stormen die er waren
behoren tot mijn werkelijkheid
doch als mijn ogen het duister
omhelzen en haar…
Parijsliedje
gedicht
2.0 met 59 stemmen 11.216 Het is koud en oud,
als een park in Parijs,
de hoofdstad van Frankrijk.
Ik wil in bed liggen
met iemand die lange tijd
over hetzelfde na kan denken.
Wat er bijna is,
de maan boven een veld,
een liedje ver weg.
Tegenovergesteld
aan wat beloftes terugneemt
die niet gedaan zijn.
Waarom ik vraag,
wat te veel is laten zijn
alsof het…
Herbronnen
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 380 Het CDA gaat met elan ”herbronnen”
De put is diep en met z’n allen snakken
Ze naar die oude wijn in nieuwe zakken
De strijd is zwaar maar moet worden gewonnen
Al lijkt de toekomst duister en onzeker
Vertrouw op God...maar ook op Henkie Bleker…
Lof der duisternis
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.801 Ik heb de dag van heden doorgebracht
zoals hij voor een oude vrouw kan wezen:
wat gewerkt, wat gewandeld, wat gelezen,
en over vele dingen nagedacht.
En verder heb ik met schaamte erkend
dat ik te snel naar de pen heb gegrepen:
had ik mijn oordeel wat fijner geslepen,
ik had mijn medemensen niet gekrenkt.
Nu is na de avond de nacht gekomen…
Water valt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 293 Daar ligt besloten in bewegen
kraanvogel rekt haar vleugels uit
Vangen de grote bal links
vervolgens van rechts groter
Zo kruipt een slang door het gras
gevangen met één hand om haar nek
duikend naar vaste grond, ratelend
met de verdroogde delen van haar staart
Hier vormt zich ledigheid, maakt plaats
vult zich met doorluchtigheid
Daarbinnen…
Weerslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 En weer regent het
grote druppels ratelen
ruw de luiken langs
Natte modderglanzend slijk
spoelt zwart glijdend
elke doorgang weg.
Heel de dag ligt stil
in halfduister tobben
hoe het morgen verder moet.
Beelden van gemiste glorie
dansen dreinend door de kamer
nu de zon niet schijnen wil.
Zelfs het doosje met momenten
brengt vandaag…
de Republikein
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 316 Een Oranje-hater te Utrecht
Kreeg een kater waartegen je U zegt
Hij sloopte paleizen
Om zichzelf te bewijzen
Want 't bitter Oranje beviel hem maar slecht…
Als een vis.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 760 In het bad van kleuren
als in mijn droom, samen
zwemmen
als een vis in het water
Het is een wereld op zichzelf
ver weg van de mijne
en toch zo dichtbij,
en dan ademloos staren
naar het doek
van alle schroom bevrijd
Laat deze gevangenis,
ga mee
met de stroom, tegen de stroom
met het wassende water
Ga heen,
Laat het kolken
Verlaat…
met liefde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.021 het raam gaat open
en ik draai rond
verdwijn voortdurend
in de wind, gekruld
zoals een zee-adem of een woord
van trouw dat minnend
tot mij komt
het zal zacht zijn, zachter
dan de binnenvleugel van
een vogel
die geen
andere naam heeft
dan die waarmee hij geboren is
uit het blauwe
uit het lichaam van het licht
in de…
Stil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 479 Vandaag stond mijn wereld stil
Ik raasde door door door maar
Bewoog niet
Niemand die het deelde
Nog geen seconde stond de wereld
Stil
Niet van ‘zeg wat ik moet doen, ik ben er om je te helpen’
Niet van ‘Ik zal er altijd voor je zijn’
Zij gingen gewoon
Dan ineens dat moment van
Helderheid
Verdriet, dat is gewoon hetzelfde als eenzaamheid…
Denken, voelen
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.400 Ik sluit de luiken van het denken
en voel de speelsheid van het innerlijke Zijn,
de bron van alle kracht,
alles omvattend in wie ik ben en mag zijn.
Ik kijk in de spiegel der spiegelingen
en zeg "Ik hou van mij, ik hou van jou!"…
Fauvistisch opgetekend [ het Wad]
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 geulenrijk gezout, de oorsprong
beeldt zich uit in kwadranten
fauvistisch opgetekend door de sponning
van het raster
rantsoeneren, het gelijk stevent af
op theater en marktkramen, de ontstemden
eten honing en ik kalk mijn fantasieën
op de draagmuren van de polder
in mindering gebracht zijn kwelders de
horigen, het begraasde land van eeuwig…
Insteken, (omslaan, doorhalen, af laten glijden)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 Janet en Marjan op de thee
Een vast ritueel per twee weken
Gezellig het breiwerkje mee
Al vallen die middag wat steken
Marjan op de thee bij Janet
Er is al een tijdje verstreken
Als één van de twee roept: ‘jij slet!’
Dan volgen er meerdere steken
De thee met Janet en Marjan
Een waslijst met vele gebreken
De vlam slaat allengs in de pan…
Wanhopig verlangen…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Grauw
weerkaatst in leemte
slechts stoffige wind
waait in eenzaamheid
in ontelbare deeltjes
naar een stil ogenblik…
Dicht
deuren vastgenageld
aaneengesloten muren
voorbijgang in stilte
uiteindelijk niemand thuis
de invitatie crepeert…
Opvang
schepte hij in illusies
de schone schijn
reflecteert in het zwart
diep in de holst van de…
LIZZY'S STAR STRAALT!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 819 Er zijn zoveel sterren aan de hemel
vaak zo goed te zien vanaf de aarde
en zo'n sterretje in je beide armen
doet je leven zo echt intens verwarmen
heel kortstondig, maar net, heel even
voel je het, aan je gegeven leven, leven
dan kiest de levensster haar eigen baan
zal in een overstijgende levensbaan gaan
schitteren tussen alle sterren te zien…
Plakker
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 262 Een jeugdige schoonheid was Saar.
Ene Sijmen was stapel op haar.
Vijfendertig was hij
en hij dacht aan gevrij
met het meisje van zeventien jaar.
Verliefd op het beeldschone meisje
tracteerde hij haar op een ijsje.
Zo wou hij d'r lijmen.
Onwetend was Sijmen,
dat Saar al verloofd was met Thijsje.
D'r schoonheid vertoonde geen foutje.
De…
IK HEB DE LIEFDE LIEF
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 307 Azraël, o Azraël
Uw aangezicht de windstreken gelijk
Uw vleugelslag verduizendvoudigd
doorheen de einders zo geijkt
Neem mij zacht op van ’t aards besef
opdat het loze tasten
naar handen in voorgoed vaarwel
te gane tijd slechts lengen wil,
in vleug’len ingebed
Mijn tranen reiken naar de wind
waar heimwee zich laat leiden
langs…
ZWART
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 275 Ik wil sterk zijn,
Maar het lukt me niet..
Ik wil niet huilen,
Maar het lukt me niet..
Ik wil van kleine dingen kunnen genieten,
Maar het lukt me niet..
Ik wil vrolijk zijn,
Maar het lukt me niet..
Ik wil iemand écht in mijn hart laten kijken,
Maar het lukt me niet..
Ik voel me zo apart,
In m'n hoofd is alles zwart.
Ik voel me…
Piet Römer krijgt hoogste mutatie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Bij de engelmoord in het hemeldak
is hij niet meteen op zijn gemak.
Op zoek naar sporen
wil hij God verhoren :
"Maar schenk mij eerst je beste cognac !"…
de kip
hartenkreet
5.0 met 9 stemmen 331 Onderweg naar het groene huis
Zie ik een kip op het erf lopen
Het is de kip die ik tegen kwam bij het rode huis
Ik kijk naar het blauwe huis
Ik zie alleen maar veren
Ik loop naar het meisje in de schommelstoel
Ze staat op en zegt mijn moeder maakt vandaag kip…
het getal der woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 mystiek omringt woorden
elke letter draagt bij tot het gewicht
dat in de schaal gelegd wordt
welk een massa kan een mens verdragen,
wat verdampt als angels share?
het residu dat achterblijft
gewogen aan de hand van
eenentwintig gram
woorden en daden kunnen doorslaan
of balanceren op de rand
ik weeg mijn wit en letters
zorgvuldig als een…
Een lief gebaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 273 het is je hand
die warm
de mijne vat
een lief gebaar
in vertrouwen
en houvast
we kijken naar elkaar
laten woorden
stilte spreken
niets wordt er verzwegen
als we in de diepte duiken
van ons zielscontact
dan brengt de lach
bevrijdend in een kus
ons langzaam terug
van even samen weg
naar de velden van de geest
waar nooit…
De Cock met P.I.E.T.
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 308 Voor alle speurders valt een keer het doek
Voor Sherlock Holmes, Maigret en Jacques Clouseau
Voor Onkel X, Miss Marple en Poirot
Maar naar de toedracht gaat geen mens op zoek
Zij blijven in volharding op hun post
Hun denk- en daadkracht raakt nooit opgelost…
Lolo
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.284 3
Wij lagen verscholen op zolder
in de ban van haar onwaarschijnlijkheid,
een oerbeeld, buitgemaakt op een foto.
De hele nacht dronken en rookten wij
om denkbaar te blijven in onze verbeelding,
waarin zij als onmogelijk verscheen,
de moeder-godin, als koe bekeken,
de borsten gespannen en ideëel.
Later leerde ik zelf hoe hopeloos
de zuiverheid…
op het land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 op het land
op het recht op de bloemen
staat ie sikkeneurig
de treurigheid der wereld
werkt de dood zei paulus al
woensdag na kanazondag
citaat uit mettenlezing
bij prent van Bleker: http://bit.ly/whc04r
meer info: http://bit.ly/wjQAPy…
Vlakke land / Het gat is groot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 157 Vlak land, mijn vlakke land,
Waar verontwaardiging regeert,
Net als de rust, niets aan de hand.
Vlak land, waar we graag gedogen,
En de dingen doen die niet mogen.
Waar onrust kraait, de wind waait.
Vlak land, waar ’t altijd regent,
Meneer pastoor nog altijd zegent
En in het donker de kat knijpt.
Vlak land, waar ik geboren ben,
Gelukkig…