110 resultaten.
Tegen mijzelf
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 89 als ik zo schrijf
spreek ik dan over de leegte
vul ik die dan op met gedachten
op papier en deel ik het met jou
die op vervulling zit te wachten
in de opgelegde stilte, van
de namiddag, net als gister
het voelt zonder meer arm
in de aangegroeide kilte
komt het binnen wanneer
je mijn woorden tot je neemt
ja, je hoort ze in het geluid…
te
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 181 Te mooi
Te gevoelig
Te romantisch
Te levend
Te depressief
Te talentvol
Alles
Wat in de mens
Is te
Gaat over
Een onzichtbare grens
Waarin
Een hand
Je duwt naar je plek
Te is
Een grens
Het wil zeggen niet te gek
Je bent enkel een onderdeel
Van een groot instrument
beton cement
Uiteindelijk nietig
Als mens verdrietig
vechtend om opgewassen…
lentewoorden
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 100 bijna bezweken onder
karrevrachten sneeuw
spraken we met vederlichte
schone lentewoorden
de kleine krokus schudde het
laatste restje winter van zich af
een sprankelende ontsnapping
aan witte winterlagen
gesmolten en verstijfd
dropen winterwoorden af
geurige lentewoorden openden
onze bevroren zielen
zoveel lentes later toen
onze…
In de bomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 347 Het bospad kronkelt door verstreken jaren.
In de bomen rust de tijd. Het pad leidde
naar een oude leemput, die er niet meer ligt.
Het gaat nu nergens heen. Ik hoef mijn
pas niet te versnellen.
De vogels zingen en een konijn dat
zich verspringt, vlucht in de bramen,
een kleine dendering van doen en laten.…
Mijn einde van waarom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Waarom anderen anders zijn dan ik ben.
Waarom ik twijfel waar zij zeker weten.
Mijn doodgeboren antwoord is daarom.
Ik snap niet waarom ik iets laat of doe.
Ik ben opgehouden met vragen naar waarom,
omdat een antwoord onbegonnen werk is.
Wij mensen hebben al meer dan genoeg werk,
met het beantwoorden van het hoe.…
Ode aan het gewone
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 431 Weer heeft de wekker
de manager gered,
staat de gsm
te popelen voor de flexer.
Geld stelt het leven vast.
Aldus de bankbediende.
Gezondheid en tijd -
daar gaat hij van uit.
Zeker, verpleegkundige,
elk uur zorgen uw handen
dat breekbare ouderen
hun levensavond halen.
Bravo, ecologe:
milieu bepaalt de cultuur.
Leve de branche die hygiëne…
David en Goliath
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 103 O gij reuzen van het witte papier en letter
Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier
En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier
En kleineert met uw waardering menig kleine etter
Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog
Straks komen die dwergen treffender van hun boog…
het ruizen van bamboe
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 506 ik zal het nog missen
het ruizen van bamboe
het zwiepen van de staken
door de mistral gedreven
maar er zijn ernstiger zaken
dus ik kan er mee leven…
Grandeur
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 128 Karina Wolkers grapte wat en ze liet haar
volop opgemaakte gezicht koninklijk in de plooi.
Ze sprak een uur lang op de televisie, want de
biografie van haar overleden man Jan Wolkers
was eindelijk klaar. Zowaar.
Hoe ze ooit met hem de wildste avonturen aanging
en hij kickte met nog een vrouw erbij, hoe mooi
hij in de keuken was en in…
Over jouw woord toch
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 144 Jij wilde een woord, dat is
in zijn staart kon bijten
een cirkel vormen, krijten
met een duidelijke betekenis
Antwoord kon alleen zwijgen
aarzelen en nog twijfelen
Liefst wilde jij vier woorden
om pijlsnel mee weg te rijden…
Zwaartekrachtgolven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 wij pulseerden wat
zagen toe hoe
zwarte gaten elkaar
radicaal op aten
wisten dat er
nieuwe energie
aan zat te komen ook
wij hadden onze dromen
een paradijselijk heelal
met lange diepzwarte
zwaartekrachtgolven
die ons liefelijk bedolven
ik voelde in de kern
van mijn neutronen
dat ook de rode dwerg
dit ging overkomen
wij spanden…
Heb je even voor mij
snelsonnet
3.5 met 4 stemmen 214 Mick Jagger is hét schoolvoorbeeld voor mij,
Wat barst die veteraan nog van de power!
Maar deze week ontdekte Mick Frans Bauer,
En die heeft nu een grote fan erbij.
Sindsdien ben ik volkomen van de leg,
Mijn laatste zekerheden vallen weg.…
Vrede
gedicht
3.2 met 16 stemmen 5.197 na de grote slag eten we gehakt
gekscherende de schedel afgezet en in de jonge schoten
gezet gelijk de geest met de broek open
en we stromen vol bier dat schuimt op de lippen
denken er niet aan een brief te schrijven naar moeder
naar heeroom naar de kardinaal generaal geen kettingbrief
op kringlooppapier waarin woorden ons doodsteken
in de rug…
verandering
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 150 er verandert zo veel en zo snel,
supersnel verandert alles en
dat pikken we niet, nee, niet nu, niet
weer alles veranderen, het was goed,
o wat was het goed en nu zeker weer
alles veranderen, terwijl het zo goed
was, beter dan ooit, dat kan ik niet
meer aan, niet met mij, ik blijf lekker
mezelf…
schorre zwanen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 de dag boeit, alsof het in boeien is geslagen
het roestig ijzer heeft geen jaartallen
om in te zien hoe lang de dood aan de poort
van de schorre zwaan zijn levensverhaal vertelt
wie boeit het, één ieder is de afwas in zijn eigen teil
ze sluizen zacht het geluid dat hen voortbracht
in broze herinneringen aan mijn schreden voorbij
snavels getuit…
Rozenkransmaand
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 125 Er hangt een dikke mist in Bremm
De Moezel houdt zich even schuil
Een berg gaapt met wijd open muil
Ik lepel cappuccino crème
Kapellen bidden kom tot Hem
U valt zich daardoor echt geen buil
Er hangt een dikke mist in Bremm
De Moezel houdt zich even schuil
En Merkel smeekt geef mij uw stem
Ik haal de slangen uit de kuil
Een kloosterkerk biedt…
Wie is....
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 130 'Wie.....
is van hout'?
schreef
ooit ene Jan Foudraine
Van steen
ben ik
-bij mijn weten-
...........niet
Ik ken
blijdschap en verdriet
hoeveel handjes en vingers
strelen me niet
een echt 'standbeeld'
in 'n stadshart
ben ik
ook al niet
Ooit heeft
een kunstenaar
mij uit hout
....gesneden
Uit goed hout....
want…
Uit het hoofd, Uit het hart
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 123 tijdens een wandeling
velden vol vergeet-mij-nietjes
kijk, daar, klaprozen…
Als ik
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 201 Als ik je mis
vlieg ik door de lucht.
Als ik bij je wil zijn
denk ik aan je.
Als ik je wil vasthouden
hou ik van je.
Als ik je wil zien
zoek ik je gezicht.
Als ik je ogen wil zien
denk ik aan de zee.
Als ik met je wil kroelen
denk ik aan je warmte.
Als ik je liefde wil voelen
denk ik aan je hart.
En als ik wil lachen
denk…
Het Anker
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 111 Het anker, ons symbool van hoop
Een vast vertrouwen in God de Heer
Die ons nabij wil zijn, steeds weer
Hij is er en bepaalt onze levensloop.
Het anker geeft op zee vastigheid
Wanneer er zware stormen woeden
Kan het anker het schip behoeden
Voor alle tijden is het een veiligheid.
God wil voor ons een anker zijn
Hij houdt ons stevig…
Begin tot eind
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 146 Wij kunnen niet anders dan wachten
Wachten tot de tijd daar is
En inmiddels gaan we in onze gedachten
Voorwaarts in licht en duisternis
Dwars door muren van ’t verleden
Brekend in toekomstige tijd
Over onzekere paden treden
Waar het heden ons toe leidt
En geruisloos gaan de tijden voort
Van het leven slecht of goed
Tot men op het einde…
wat een naam zegt
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 189 als jij Tanja Afra Maria
anders zou heten
dan zouden we nog
altijd aan je denken
we zouden niet zwijgen
misschien zocht je eerst
als een hinde je schichtige
weg maar dan fiere Tanja
veroverde je de wereld
dat zou jij doen
thuis Tanja de steeds veilige
thuishaven waar je ouders
blijven wachten reikhalzend
naar je uitkijken en…
Het kan niet anders
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 118 Na een nachtelijke busreis belandde ik
's morgens in een Wildwest-Parijs, waarna
ik zo gauw mogelijk naar de wijk Montparnasse
snelwandelde. Vele Franse francs op zak.
Ik had grootse plannen en ik liep dan ook naar
alle straten en vermeende woonplekken, waar
Arthur Rimbaud en Paul Verlaine vertoefden.
In een antieke boekwinkel zag ik de…
Bijna tachtig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 545 Och waarachtig
bijna tachtig
nog altijd prachtig
want ik schrijf
door de velden
met mijn helden
wilde paarden
volop in galop
grijze haren
ogen die staren
oude botten
lekker ravotten
met mijn kleinzoon
een fijn persoon
om mee te stoeien
en inkt te knoeien
blijf maar schrijven
dan zal je blijven
kon dat maar waar zijn
maar het…
Dichter van Dienst
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 182 Er is een arme drommel doodgegaan
Zijn drumsticks en zijn drank jat ik
Zo dacht eenzelfde stakker
Want hij wordt nooit meer wakker
Hij krijgt een graf, de mazzelpik
Waarbij een rapper rept van zijn bestaan…
Schone schijn
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 116 je ogen wijken niet
omdat ze kijken
alsof zij weten
dat schijn bedriegt
in het kruisen
van de blikken proef ik
de altijd durende strijd in
het spanningsveld der ikken
daar zijn geen sluiers
meer voorhanden worden
banden strakgetrokken
met ontblote tanden
ik lach terwijl
het altijd menens is
een schijnaanval omdat
jij naar meer…
Interview
poëzie
4.0 met 1 stemmen 808 Een interview? Waartoe? 'k Beeld nu al jaren,
— En 't laatst wel 't meest en nooit zo ongestoord —
In rijm, onrijm, met 't uitgezochtste woord
De stemmingen, die door mij henen varen;
En al de beelden grijp ik bij de haren,
Die 'k kan verpraaien van mijn kapersboord,
En ook begint — onlangs heb ik 't gehoord —
Mijn duistre Stijl, goddank! wat…
Zo helder is het werkelijk zelden
gedicht
3.2 met 5 stemmen 1.944 Zo helder is het werkelijk zelden, men ziet
het riet wit voor de verte staan
iemand klopt aan, vraagt water, het is
een verdwaalde jager
het antwoord is drinkbaar, zijn kromme weg
uitlegbaar in taal
in zijn weitas een bloedplas, het water
verspreekt zich al pratend in wijn
kijk, zegt hij, omstreeks het riet wijzend bij wijze…
Laatste Wil
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen 188 Er komt, zo heeft het klootjesvolk vernomen
Van Rutte en zijn derde kabinet,
Een einde aan de referendumwet,
Waarmee hij moeilijkheden wil voorkomen.
Akkoord, maar schrijf inzake dat besluit,
Nog wel een bindend referendum uit.…
Heiligenschijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 De laatste heiligenschijn
verdampt, bij het aanzien
van de geboorte
van een nieuwe dag;...
een nog onontwaakte libel
roerloos aan een tak
ragfijne vleugels
weerspiegelen de zon
tussen zilveren draden;
rust - naarstige arbeid
na een lange nacht
zelfs de kleinste trilling
ademt schoonheid
van zo dichtbij
en zo onverwacht…