Alle inzendingen, jaar 2018, week 10

Een plek ver weg van huis Ik weet niet waar ik ben Maar ik heb een raar gevoel Dat ik dit toch herken Een plek ver weg van huis Ik zie meer dan duizend kleuren Hoor de vreemdste geluiden En ruik hier heel veel geuren Een plek ver weg van huis Ik voel me langzaam verdwijnen Overal om me heen zie ik Een helder licht verschijnen Ik sla…

Grijs groeit de lucht en vloeit zich aaneen met de grijze golven van de zee aaneen tot aan de zichtbaar wolkende horizon door wind bedolven krijsen meeuwen daar in buitelende vlucht kolkend en brekend omwoelt de branding en beukt de barrière van de verzanding veilig brengt de kust voor het volk een teken na de grote misère het…

Voor voetbalfans die boos hun gram gaan halen Is elke coach een makkelijke prooi. Dat ondervond ook Erwin van de Looi, Die ging in Tilburg door de diepste dalen. Die weet dus als geen ander dat het waar is, Dat wie bij Willem II werkt de sigaar is.…

de dichter tracht te verwoorden wat zich in zijn hoofd heeft genesteld alsof hij het zelf is die het ei heeft gelegd en de tijd neemt het uit te broeden met gedrevenheid en een portie nestwarmte zal hij gevleugelde woorden vinden waarmee hoofd en hart het eens kunnen worden…

God waagt niet, hij kent de eerste dag en zag aan de laatste dat het genoeg was; een vader weet tot aan de deur. Daarbuiten begint het wonen, leggen wegen afstand uit, zingen banden over tijd, gaan naar daar waar engelen en demonen zorgen voor sterfelijkheid. Tot hier nu, tot de dood waar God zwijgt en kijkt. Zijn voetvolk…

Mijn gedachten zijn als muzieknoten toonladders die een lied componeren, is het om een hele groep te laten zingen, dat scandeer je in de nacht steeds weer. Hoe zou het zijn om te heten zoals jij heet, drager te zijn van jouw voor en achternaam je mooie naam , die ik maar niet kan vergeten laat staan doorstrepen en al helemaal niet kan uitgummen…

En ik splijt ze eist ik Noem mij dwaas Verleggende symbalen Oorsprongen neo-situaties De claustrofobie slaat toe Een oorkonde slaat mijn wang Ik keer hem de rug toe En lach in mijzelf drie keer Van de Vader Van de Zoon En van de Heilige Geest Dat ik het nooit geweest ben En desondanks het toch ben Geen eb kan mijn vloed Beminnen weigeren…

De taal der vogels in urgentie van jouw dromen merels, zwarte kraaien duistere vleugels naar de dood soms ontwaakt er een zombie op zijn grafsteen beitelt hij woorden over liefde er is geen onverschilligheid hoorbaar in het geluid van vogels komt het voorjaar nooit te vroeg.…

De knoppen zwellen in den zoelen nacht. O! morgen, morgen zullen ze opengaan! De twijgen trillen en de stille laan Is diep ontroerd, als een die zwijgt en wacht. Op 't zwarte water zwemt een enkle zwaan. Heel in de verte zwijmt een vogelklacht En op het mos zijgt door de takken zacht Het zilverlicht der pasontloken maan. Ik voel…

langzaam werden rode lopers binnengehaald contacten niet bestendigd de uiterste datum is evenwel nog lang niet verlopen in een eerst recapituleren leek mantelzorg goed te functioneren maar toen alle impulsen waren gestopt resteerden slechts herinneringen uit een vage plek heel diep van binnen sijpelde nog een lieve werkelijkheid…

De deur opent en er is geen as op zijn pyjama, nergens is het wit vervoosd met verf of koffievlekken. Op zijn teennagels glimmen maantjes, duur melkglas met vuur geboend; woede is vlijt geworden, toewijding. Hij draagt een koffer voor zijn buik het hengsel vast met beide handen. Ragfijne lijntjes en zoveel; moedeloos gooit de waarzegster de…

Ze zijn in Rotterdam zó progressief, Dat zij zelfs met partijen samenwerken, Die bezig zijn de vrijheid in te perken, Dat nemen ze uit strategie voor lief. Maar na die oude tweet vol jodenhaat, Bedekken zij uit schaamte hun gelaat.…

je was al weg omdat ik dat met woorden zei mijn gevoel stierf als 't ware zijn dood maar je kon niet weten wat ik bedoelde, het had het gewicht van ondraagbaar lood wat geweest is, is nooit geweest, wat leeft is nimmer vrij zolang ik zal leven; ik heb aldoor gevreesd iets koos er voor en je werd door dat onhoudbare al eerder…

Als je in bent vaar je wel je bent je bewust van het te spelen spel Je dirigeert aan een tafel het gesprek jouw woordenvloed heeft geen gebrek Snelle woorden duidelijke taal weinig haperingen je bent geniaal Je bent in je bent populair je hebt flair je staat aan de top jouw aanwezigheid is geen flop Je hebt je bewezen je…

Aan de westkust der Atlantic van New York tot aan Miami stond Liberty naast Yes we can aan de wieg van Uncle Sam, land van Yankee en Cheyenne, indiaan en fuselier, van goudkoorts in het wilde westen - huifkar, cowboys, pioniers over canyonlands en prairies, Rocky Mountains, Colorado - Gold Rush, jagend, immer verder naar 't land van…

Jouw stralende lach Doet wolken verdrijven En in jouw mooie ogen Zou ik wel willen blijven Bij jou voel ik me veilig Gevaar komt niet bij jou En dat is ook de rede Daarom ben ik je trouw Bij jou is altijd vrede Nooit een bittere strijd En daarom blijf ik bij je Bij je voor altijd Jouw stralende lach Laat oorlogen verdwijnen En in…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

kom in mijn kooi de mooiste hij blinkt als goud komt allen heb niet het hart om me tegen te spreken in een heldere notendop: ik sta boven de wet ik maak ruim baan om je kopjes kleiner te maken ik kan je laten verdwijnen geen haan die er naar kraaien zal heksenjacht ik bedoel zuivering is mijn toverwoord niemand valt buiten…

Soms zwaait de zeis langs beide oren en nog kunnen wij het niet altijd horen. Soms zwaait de zeis signalen, flitsend luid maar in andere talen. Waren zij maar verstaanbaarder! Vaak blijven wij met het gevoel achter: te veel tederheid gedoseerd voor later. Antwoorden zoeken wij, bitter en wrang, tot de tijd heelt en de pijn zachter, maar dat…

de storm stemt zijn vork ruimt verlaten tafels uit het zwerk fleurt de bloemen flets als zij zijn daar struinen losse blikken langs het bestek hier en daar verwaterd tot een stroom van onfrisse wanen niet alleen van deze dag ook de nacht verspilt zijn zinnen…

Je wordt dan wel oud krijgt het op de heupen kunt niet uit de voeten het kniegewricht niet van 'n goed jaar Je bent niet langer van zessen klaar toch wil je een-blokje-om Het landschap ligt voor het oog te wachten Als zon de zondag viert voorjaarsgoud... de hazelaar siert.…

Eens is het diepste duister van de nacht hopelijk verfrissend als de regen na een snikhete dag heb je helemaal niets op haar tegen Voelt het beklemmend zwarte donker behaaglijk zacht behaaglijker zelfs nog dan die regen Afhankelijk van de omstandigheden is het niet eng niet echt vervelend maar is het soms onverwacht zoals gezegd juist…

Ik weet niet wat er met me is, niemand weet wat er aan de hand is. Ze maken zich al zorgen om m’n keiharde gevecht, maar ondertussen gebeurt er zoveel meer. Ik kan het niet meer aan, ik wil niet zonder hen zijn. Ik wil alles kunnen uitleggen, dan kunnen ze misschien beter van begrip zijn. Als een dood vogeltje lig ik hier, niet wetend wat…

Geen morgen is zo heerlijk om te ontwaken Dan bij ochtendgloed van zachte lentezon Bij geluid dat duizend vogelkelen maken Moment dat je weet dat nieuwe tijd begon Een nieuwe dag en nieuw leven een nieuw begin En stralende zon lacht ons lokkend te gemoed Zo’n beloftevolle dag krijgt ieder uur weer zin Een dag door warm stralend lentelicht begroet…

In dit lege huis ligt verkruimeld mijn heelal, op de tast vind ik babygeur, heilig vuur, verschoten pijn. Op het oog blozen dozen van het grauwe stouwen Over en weer klinkt stom geblaf of brekend hart. De deur, een bokkig heer, wil niet open, kast blijft steken, bank schiet dwars. Met blauwe knieën, geschaafde schenen, wring ik door…

Nu de sneeuwvlokken ook na vijf jaar op deze dag een laken over 't groen wensen, de vraag wat kunnen we doen en betekenen gelukkig geen vrouw als Lot situatie geeft verweeft mijn pen gevoel niet krassend teder. We zijn niet meer op zoek om iets te vinden alles vonden we in elkaar, we hebben rust, een blik is voldoende, een half woord genoeg…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de…

bagger modder klonterkoek ik ben niet meer dan een druppel levend water uit het boek der boeken het woord de levende bron de vurige tong geniaal muzikaal de dichter torenhoog op ‘t zwarte paard spuugt zijn gramschap over de joodse sjacherige zwetsaard en het zuur is ook voor de zwarte jazzcultuur degene weerloos en van waarde…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn brieven…

waar we heen zouden gaan waren we bij aankomst al vergeten op de plek waarvan we dachten al eens eerder te zijn geweest meenden we ons te herinneren afscheid te moeten nemen van ons lichaam dat hier ooit sliep de ademtocht die hier stilviel in theewater op een vooravond of bij schemer in een bruin bierflesje bij sommige dingen stonden…