Alle inzendingen, jaar 2004, week 46

in de adem der stilte sluit ik mijn ogen die laatste zucht verhult alle pijn door liefde gegeven vervulde dromen aanvaarden het heengaan naar ooit weer terug waar die laatste streling mij eeuwig beroert sluit even jouw ogen aanvaard mijn dood…

Ik zie je lopen daar Jaren niet gezien Ik vind je mooi, als vroeger Maar, die vonken van weleer Ze zouden mij verteren Ik wil zo naar je toe Ach 't kan niet meer, het kan niet meer 'k Zou oog in oog vergaan al zouden wij ontmoeten Want in de hitte van jouw liefde Kan 'k niet voor je bestaan.…

de hemel bewolkt mantelgrijs tegen dofgrijs verwaaien meeuwen…

Een biscuittje bij de thee korrel blijft in stil verlangen aan d`r volle lippen hangen lispelt dorsten met haar mee lepel wordt afwezig roer in de goudgelige stromen die warm in het kopje dromen zilver wervelt parelmoer Porselein ginnegapt breekbaar terug met vlaag melancholiek tuimelt zwervend in bouquet Kruimel zandt in het verzet…

Enkel de gek wijkt niet voor zijn venijn De tong die zich in steekvlammen vertakt En toch heeft hij gelijk Want als je een naald door zijn schubben prikt Lost hij als een plastic pop Tot er van dat belachelijk lijf Van klauw tot getande kam Niets rest dan een prop…

Red ons van de ondergang, de Beerenburg is op. Die ijselijke doodskreet vliegt ons naar de krop. Al wie er kozen voor de zee, voor het ruime sop, Die redt ons van de ondergang, de Beerenburg is op. Gestrand zijn op de bodem van dat Friese bocht Bij windstil weer nog gaat tekeer de laatste ademtocht. Al zullen wij nooit zinken met onze houten…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

O, wanneer ik naar jouw lichaam zie dan kunnen slechts mijn ogen glijden vanaf je kruintje tot ver voorbij je knie en laat ik mij door schoonheid leiden O, wanneer ik al je heerlijkheden zie dan kan ik daarna uren zitten dromen over geleidelijk weggegleden lingerie welke bij je enkeltjes is neergekomen O, wanneer ik jou dan nogmaals zie…

Overwoekerde achtertuin Ingeslagen ramen Scharnierloze deuren Toen we terugkwamen Verboden onbevoegden Niemand toegang Het ouderlijk huis De traan op de wang Stroom afgesloten Behang afgescheurd Blijven rondspoken Wreed afgekeurd Huis onteigend Vriendschappen kapot Bewoners vluchten Uit hun toekomstig krot Boor in de grond Als…

Trap de deur in, overbluf me, laat me zien hoe het kan zijn, doe me weer opnieuw geloven, in een liefde zonder pijn. Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

Gert-Jan en Annemieke zeien dat ze altijd roken na het vrijen. Nou, nou, die hebben met z'n tweeën dan toch wel héél erg heet gevreeën!…

Het land tussen hoop en vrees is onbegrensd, continu vervormend, niet toegankelijk voor afgestompten en hun verwanten die het gerace van hoopvollen en vreesachtigen gadeslaan op supergrote schermen. Nu eens leidt Wanhoop Avier voor Banenvrees Folio, dan bekrachtigen de teamleden van Jan zonder Vrees hun dominante positie, vervelend bumperklevend…

Met seks had Sjaan nog niet zo veel ervaring en dus, bedenkend: 'Wat niet is, kan komen', besprak ze haar vakantietoer naar Rome. Intens was haar verlangen naar een paring. Verheugd, de reis te hebben ondernomen, ontmoette zij een man, - een openbaring! - die gauw al kwam met zijn amourverklaring. Hij was precies de macho van d'r dromen.…

De storm in mijn glas groeit tot orkaan. Ik ben moe van het vastklampen aan waarden, ze bieden geen houvast. M'n krachteloze vingers klauwen, glijden af op onverschilligheid. Het duizelende tollen van gedachten, maakt, dat ik geschreven woorden braak...…

De obsessie Van melancholische fantasieën Loopt uit mijn hand Het blijft een leugen Want de realiteit is bij nader inzien gestrand Met kinderlijke gedachten Weggestopt op vochtige zolders Mijn misplaatste gevoel Gefuseerd als engelen met steen Een beeld om aan vast te klampen En afhaken is geen doel Letterlijke woorden Hebben mij het…

zoveel liefde voor je voelen als je 's morgens naast me ligt ogen dicht en ademhaling regelmatig, mond die even opent dan weer dicht haren warrig op je kussen engelengezicht kan me nauwelijks bedwingen met m'n ogen langs je lippen voel jij dat ik naar je kijk lieve ogen lachend open blijven hangen in mijn hart en we weten zonder woorden…

Naakte bomen kleden zich weder aan. Winterslaap is nu gedaan lente kan weer dromen. Zomer in de lucht terrasjes schuimend blond. Zwaluwen in vlucht een blauw wit achtergrond. Een dek bladeren en regen waaronder zomer sterft aan geen mens of dier gelegen het is gewoon de herfst. Een winterlied verhaalt over lange koude nachten…

Een eind lopen Even lucht happen Zonder haast, zonder haat, Glimlachen kopen. Ik besta niet Zeg ik hen Heel serieus, heel duidelijk, Onecht verdriet. Bij beelden stilstaan Stenen gezichten aanraken Met passie, met ongeloof, Vleugels uitslaan. De mensen staren Wijzen naar mij Uit gewoonte, uit afschuw, Uitgerold garen. Genaaid…

Een jaar moest ik wachten, en wachten duurt zo lang. Soms huilend op mijn knieen, help me Heer, ik ben zo bang. 's Nachts badend in het angstzweet, in gebed, Heer sta me bij. Dit kruis kan ik niet dragen, het is echt te zwaar voor mij. 4 mei, toch was die dag gekomen, mijn bange hart werd stilgezet, Even weg van deze wereld, onwetend…

Onder de jeneverbes scharrelen de patrijzen in het licht dat zich traag van de dag losmaakt. Er dwarrelen verdorde dennennaalden op mijn kraag terwijl op fluwelen voet een vroege vos mijn pad kruist over de flanken van het bos Mijn achtertuin leunt tegen dit woud waarin de vrije loop van de seizoenen voorziet in het natuurlijk onderhoud…

Een zekere Ab, in Abcoude, wiens liefde voor Bep nooit verflauwde zag zijn aanzoek ontzield omdat Bep hard riep : “Hield !” steeds als híj zei dat hij van haar houde. Maar Ab, die op Amor vertrouwde, die smeekte en sloofde en sjouwde. O, het was zonneklaar dat hij houde van haar, hoewel Bep steeds weer “Hield !” tot hem snauwde. Tót hij…

Verward beleef ik deze fase Ik weet het niet precies Ben ik nu jong en moet ik stappen Of is het thuisblijven waar ik voor kies Ga ik wandelen langs het strand Of ga ik uit in Rotterdam Lekker vroeg naar bed vandaag Of zuip ik me vanavond lam Ik weet niet wat nu bij me past Het trekt me allebei Soms baal ik van een doorzakavond Dan is…

Waar populisme al niet toe kan leiden! We zitten er voorgoed mee opgescheept: Die man met wie hysterisch wordt gedweept: De doodste Nederlander aller tijden. Maar wéér vergat men een belangrijk ding : Dat het hier niet om lichaamslengte ging. _____________________________________ ...Pim Fortuyn is uitgeroepen tot Grootste Nederlander…

Het is een stof dolend in je bloed dat meer vraagt en verlangt dan dat je hebben kunt. Je ziet elk gevaar van woorden en gedachten telkens weer geraakt een zwakke snaar ach, laat ook maar.…

Onder de sterren in het hart van de wijsgeer taal is de spiegel…

Wanneer ik hunker naar het leven dat niemand mij nog kan geven, wanneer het heimwee naar gelukkige dagen mij naar de zin van het leven doet vragen, laat me dan niet alleen Wanneer mijn lach geen echte lach meer is en ik met mijn vingers steeds je handen mis, wanneer mijn geest geen rede meer verstaat en mijn verstand mij in de steek laat,…

Ach, Truitje! wat een grote schrik, Hoezeer ben ik ontsteld! Gij wachttet, ijs'lijk in uw schik, Het tiende, welgeteld. De naam bedacht, het wiegje klaar, De mutsjes net en klein; Doch God bezocht ons bang en naar - Het heeft niet mogen zijn. Nog eer het wichtje was volgroeid, Ontwonden uit uw schoot, Hebt gij u wat te veel vermoeid...…

dartelheid in speelse ogen intens verdriet keert langzaam om even die lach op tranen veroverd duister gevoel dat wijken wil vraagt een kind niet langer dromen in momenten vrij van pijn fluistert stil wat het zelf wil horen vandaag eens vrij te zijn…

De gokkast is in speelhal en café In drie jaar tijd in aantal flink gaan dalen Maar waar iets daalt stijgt ook iets in getale Wat afneemt neemt hier iets dat toeneemt mee: Het aantal kroegen dat niet rond zal komen Is hierbij fiks in aantal toegenomen…

in het verleden was het heden nog mijn toekomst maar vandaag ben ik al blij als ik morgen niet van gisteren ben ... en jij?…