Alle inzendingen, jaar 2008, week 14

ik open het raam voor een vroege lentegroet van mijn merelvriend zijn vrolijk getjilp ontnuchtert slaapdronkenheid ogenblikkelijk zacht fluit ik terug met een tweestemmig concert begint onze dag ~~~…

Geluk is een gevoel van verwondering dat op het juiste moment je hart beroert…

wie vindt dat hij vlees mag eten moet beseffen dat ieder dat mag landbouwgrondgebruik hiervoor geeft wereldvoedseltekort woonwerkverkeer leidt tot klimaatverandering door uitstootgassen misoogsten zijn het gevolg dus wereldvoedseltekort wie vindt dat hij ver mag reizen moet beseffen dat ieder dat mag zie voor het negatieve effect…

My language lingers thou my dear done thee unjust although sincere so fare enough I must confess my inner struggle more or less whilst poetry is not my thing Afresh thou love within my words although a well of pain endures I would not taunt to go along and jibber such in native tongue since poetry is not my thing Thou sees’st my lacking…

Vlieg op de vleugels van het geloof ga mee in de vlucht met de aartsvaderen die meeleven in levens met open harten. Zij brengen het Licht in een donker deel van het leven en zorgen voor hoop en geluk doordat hun handen onze handen aanraken. Zo worden wij verbonden met de Schepper. Je hoeft de handen niet ver uit te strekken God heeft je…

Een hart is iets breekbaars, Wat breekt als iemand je verlaat. Een hart is iets sterks, Wat nog sterker is als jij bij mij staat. Een hart is iets wat je kan delen, Dat ik deel met jou. Een hart is iets wat je gevoel verandert, Het kan sneller kloppen of het kan breken. Een hart is iets moois, Want zonder hart kon ik je niet voor…

Mijn geest zit vast opgesloten in mijn eigen ik een archief vol verspert het mijn gedachten En door de naden van beslotenheid drupt het onvermoede ongevraagd voort vallend in die kloof van peilloze duistere diepte soms zie ik vaag daarboven die uitgestoken handen En als ik dan bloedend omhoog klauter mijn vingers die liefdevolle handen…

paardenhandelaar vergaloppeert zich steeds weer nachtmerries te koop…

de gedachte aan je stem die over heuvels en zeeën vloog naar andere landen toen je vreemde vruchten proefde en opgewonden raakte van smekende vrouwenogen altijd een muntstuk in je hand het was al een herinnering bij je krantje kopen en kopje koffie op de hoek toen later vroeger werd van samen naar de bioscoop mijn tranen en jouw zakdoek…

in helder water legden wij de kiel bouwden ons schip met sterke spanten wisten van wanten in zeewaardigzijn lag nu eenmaal onze ziel en zaligheid wij zijn de horizon voorbij gevaren er was geen oceaan te groot maar in de havens bleek het water nog viezer dan een sloot ik ben daar aan lager wal geraakt gelukkig had jij wel…

probeer dat maar eens uit te leggen aan je kinderen niemand wordt als vader of moeder geboren voldoen aan een patroon zo ging het toch altijd nu besef ik dat mijn ouders door dezelfde hel zijn gegaan ik heb het mijn kroost uitgelegd, het knaagt…

Ze hadden erg hun best gedaan, mijn kinderen en die van hen, versierde stoel, veel ballonnen een grote taart met vuurwerk voor zoveel kaarsjes was geen plaats dat krijg je als je moeder oud wordt Maar verder was het fijn, en leuk De kinderen speelden Haydn, prachtig, want ze zijn zeer getalenteerd Ook iets om dankbaar voor te zijn Wel werd…

Ik zit weer op het dak Geen besef van tijd en zonder zorgen Alleen ik en mijn gitaar Niet snakken naar morgen.…

Dat voorwerp dat diep in je tas hoort Of op schier onbereikbare plekken Dat blijkt als een wilde te lekken Het privacysproeiende paspoort In afwachting van actie uit de Kamer Hanteren we voorlopig maar een hamer…

Laten we alles laten rusten Geen olie op de golven gooien Zelfs... hartje winter ontdooien Herinneren dat we elkaar -in 't voorbijgaan-kusten In de nek op de lippen en de vingertoppen We waren niet te stoppen als een waterstroom op weg naar zee.…

Was jij maar hier ik weet niet wat te doen Welke beslissing is de juiste, ik kan alleen maar gissen Was jij maar hier dan was alles veel gemakkelijker dan zou je mij sturen en steunen en helpen, ja echt, ik weet het zeker! O, als iemand ooit een keer begrijpen kon hoeveel ik je moet missen.…

Ik hou van jou zoals je bent niet anders dan anders maar ook niet gewoon.…

Volgen de wegen gelijk met de mijne, dan zal ik jou ontmoeten. Misschien weet jij eerder dan ik dat onze wegen ons kruisen, maar de betekenis is voor ons gelijk. Een ontmoeting waar niets de waarde heeft zoals het lijkt. Antwoorden vervormen zich tot een samengesmolten vanzelfsprekendheid, vragen bestaan niet meer. De wegen zullen…

het vlammend protest gaat als een lopend vuurtje, roept op tot doven wereldleiders chinezen liever voor eigen gewin…

voor jou heb ik de berk zilver gekleurd een kastanje getemd en kikkers gedrild voor jou heb ik van rozen een krans gemaakt sterren uit de zee geplukt en regen in blauwe ogen getroost voor jou heb ik zelfs het bos in sprookjes laten verdwalen en schrijf ik letters in het licht van dit zinnig dicht…

Vol warmte loop ik rond hopend op het wezenlijke op datgene waar ik op vertrouw Hopend op jou, van wie ik zo zielsveel hou...…

Ik wens dat je wakker wordt bij zonlicht dat door gesloten gordijnen schijnt vogelzang een warme douche vers brood Werk dat je graag doet…

gretig begin ik met wroeten de tuin wordt weer geschoond elk jaar weer die overmoed met opgestroopte mouwen na enkele meters onkruid daver ik niet meer zo snel het tempo zakt nu per minuut de bank lokt in de zon al kreunt mijn rug, knikt mijn knie ik hou intens van groen geploeter…

Zonder naam ga jij geblinddoekt het bochtige pad en de schelpen knersen zonder echo geschraagd door jouw verlangen steeds één tijd, één plaats te zijn. Vluchtiger dan ik wissel jij gedaantes als een hoed en wist geschiedenis voor zij geschreven is. Geen foto draagt jouw beeld en geen steen zal jouw naam torsen, door tijd noch plaats…

Ik dacht te zijn maar ik was monddood het was zij die floot op lippen roze en zoet De lucht verstond de belofte al was eigenwijsheid haar grootste goed, benedendeks was zij de kapitein en ik de schrobber in haar hand Toch eenmaal aan de bovenrand geraakt waar de zon haar ogen spleet en haar grimas kathedraalde tot in de kerkers van…

Ik mis je bij me hier in het huis, ik mis je stem hier om mij heen.. Zonder onze muziek is het stil hier als een muis, ik tel en zing de nummers mee één voor één.. Een cd gemaakt voor in Rotterdam, de herinneringen van toen dwalen door mijn hoofd.. Het maakt me blij wat mij intens diep verwarmt, jij bent het leven waarop ik had gehoopt…

Waarom begrijpt niemand hoe ik mij voel? Waarom begrijpt niemand wat ik bedoel? Mijn verdriet stop ik ver weg voor iedereen Ook al voel ik mij dan erg alleen Kan iemand deze muur om mij heen slopen? Misschien is dat wel alleen iets om op te hopen Er komt een dag dat ik mij helemaal kan laten gaan Dan is er iemand met wie ik dit alles kan…

zij drie- hij tweeëntwintig jaar hij haar vreselijk boeiend op een meeting haar ogen geilig lonkend greeting weer bewonderend heur haar haar geur was blond gebleven maar zijn jonge liefde was verjaard hij vond haar nog steeds eigenwijs wond zich op zij bleef bedaard hij voelde haar liefde in aanbidding als een hondje volgde zij zijn gang…

eerste liefde lange paardenstaart kijken in kleuterliefdekleur babyzeep en blond haar snikkend snoof haar geur zij snoof een eigenwijze kinderblik jongens horen er niet bij vind ik dacht ze toen hij haar naam zei en staarde naar de deur alsof ze lucht en bloemengeur wilde een lonk over haar schouder trilde zijn laatste weerstand stond…

nog klinken de zweverige woorden als ik drie keer met mijn vingers knip ben je alles vergeten ook dat mijn handen zachtjes streelden mijn vingertoppen liefde bedreven, kriebelend als vuurvliegjes dansten op jouw huid die fluisterende adem in je hals het knabbelen aan jouw oor je hals,schouders en okselholten zelfs dat je overgevoelig raakte…