177 resultaten.
Onbereikbaar Hart
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.393 Ik voel me vreselijk alleen
Al zijn er zoveel mensen om mij heen
Vrienden kunnen niet vervangen
Als mijn hart brandt van verlangen
Als je houdt van die ene persoon.....zo onbereikbaar
Al staan ze allemaal voor je klaar
Je lichaam huilt, heeft groot verdriet
Maar er is niemand die het ziet.…
Vliegen grote hoogte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 473 jouw vlinders
zijn de vleugels
van het paard
waarop jij schaart
in zonlicht om te drogen
vliegen grote hoogte
na een nacht in
het moeras waar gas
haar donkere lichten gaf
we dwaalden in het
volgen van de vlam zij
spookte tot de zon weer kwam
kom op mijn paard
ja jij voorop in alle dromen
jouw vlinders zijn mijn zomer…
Mirage
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 Wat het oog
niet weet
maar helder
ziet
aan de warme
horizon
Land en water
bevrijd van
zwaartekracht
Gewelf van trilling
Wolkenland
Spel van een
onzichtbare hand.
(Jean-Luc Ponty - Mirage)
http://www.youtube.com/watch?v=bKkMvBvyqvE…
Down under
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 932 In Sydney is een groot evenement,
waar je kan praten over levensvragen,
maar als de paus de mis heeft opgedragen,
bezoekt de jeugd massaal een hoerentent.
Er zit dus toch een kern van waarheid in:
geloof bevordert de gemeenschapszin.…
een gevierd dichter
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.640 Zo vaak gevierd als dichteres
heb ik dus veel te vieren.
De vierde vier viel deze week
dus vier ik dat nu heden
gevierde vier mij toegediend
gij haalt mijn fiere score naar beneden.
maar wie die teugel vieren liet
heeft hier zijn jaloezie beleden
gevierendeelde deelt u mede
u heeft de vierschaar slechts bereden.…
Even rondneuzen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 344 Een handwerkster, spreker, atleet en een gids,
een dracula, witter en breister,
een fuifnummer, slijter, kwajongen en spits,
een fruitteler, nar en een vrijster:
één eigenschap hebben ze allen gemeen:
herkenbaar zijn zij aan hun neuzen.
Er volgen er veertien. Voor elk is er één.
Een raadsel: aan u is de keuze.
---------------------------…
Zeeën van tijd...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 138 Zeeën van tijd
Uit het niets,
Niet gewend.
Zeeën van tijd,
Waarin je wordt geconfronteerd
met de persoon die jij bent.
Rusteloos en vol met twijfel.
Aan het begin,
Het begin maar van wat?
Deuren staan wijd voor je open,
Maar wie wijst mij het juiste pad?…
Voor eeuwig slapend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 219 De tijd die, zegt men, wonden heelde,
ging aan haar voorbij, grijs gekleurd.
In het leven dat ze met niemand deelde,
is nog nooit iets sprankelends gebeurd.
Alleen met de naald kon ze leren leven,
al was het een nachtmerrie en een hel.
Maar wat die nachtmerrie haar kon geven,
was een vaag soort vreugde in een cel.
Een cel waarin ze leefde…
En dan nog iets (5)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 415 Voor hen
die voordelig verwijzen
wat ze moeten weten
Daarbij driemaal verhuizen
zonder brand
Zich in weelde terugtrekken
in een Hollandse kaas
Ik ken ze
Zonder dat ze me zoeken
Ze kunnen zelf(s) niet lachen
om hun eigen leugens
Ik vind ze
Zonder dat ze me zoeken
zal ik hun namen noemen
Voordelig bewijzen
wat ze moesten weten
Ze zullen…
krachten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 244 Krioelend zoeken wij connecties
geinspireerd door imperfecties
voortgedreven in ons leven
door een onbepaald soort streven
verwonderd zwerven soms gedachten
zonder richting, onbestemd
vrijgekomen krachten werken vormend, ongeremd
ingeklemd of vrijgevochten
stoeiend met een ideaal
torenhoge aspiraties
zwijgend maak ik toch kabaal.…
Noten van morgen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 366 een ander morgen
staat nu voor de deur
had ik dat nooit verwacht
niets kan toekomst borgen
gespleten door de zorgen
slaap ik alleen vannacht
en ook daarna heel ver van hier
waar ik voor altijd samen dacht
toch blijft er nog een kier
met draden en signalen
haal ik aan wat is gevierd
dan langs nieuwe lijnen
de zijne en de mijne
nu…
De hand van God
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.363 God gaf me de vleugels
om zinnen te geven
aan maanlicht dat even
zich druppelt in dauw
Hij gaf mij alleen niet
de kracht om verheven
die woorden te weven
die ik jou zeggen wou
Toen heb ik mijn vleugels
aan Hem teruggegeven
uit angst dat in streven
ik niets zeggen zou
Maar nu ik je hand voel
zal ik hier weer zweven
op vleugels van…
Jij
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.355 Jij bent de reden waarom ik die hartjes op mijn boek schrijf,
Jij bent de reden waaom ik lach.
Jij bent de zonnestraal die mijn dag verlicht.
Jij bent de dief die mijn hart heeft gestolen...…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.605 Onder de lakens gedoken
voel ik mij vrij en pijnloos, alsof ik onder een stapel sneeuw lig,
alsof de tijd stilstaat en sneeuw het rimpelen van het lichaam tegen gaat.
Ik voel me even vrij van alle pijn die mijn lichaam dagelijks voelt.
Als de sneeuw weer smelt
ben ik weer een mens tegen de wereld
en het is Hij, die mijn menselijk lichaam langzaam…
6 maanden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 302 De eerste helft van 't jaar is al weer om
6 maanden lang
't is de tweede helft die vandaag begon.
de tijd vliegt, razendsnel, geniet nu, want
even zo snel als de eerste helft
vliegt ook deze met een bloedgang voorbij,
ondanks dat ook dit zes maanden zijn.…
Een glimlach
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.471 Een kleine geste, een klein gebaar
een klein complimentje, of eventjes maar,
een aai over een bol
Een glimlach, een kus,een telefoontje
een kaartje van iemand die gewoon
nadenkt over anderen dus.
Het is zo makkelijk iemand af te branden,
het is zo makkelijk iemand neer te maaien,
blijkbaar leven we in een maatschappij
waarin men weinig…
overleving?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 373 de balans tussen dromen en leven
is soms voor even
wazig en zelfs onbepaald
zou de last van contemplatie
ook wegen op een simpel wezen?
Zijn de rede en reflectie
middelen tot overleven?
Nemen zij ons bij de hand?
Is afstomping soms een zegen?
Voor ons strijdende geweten
we kunnen er soms niet meer tegen
we vallen van ons evenwicht…
de smaak van Ingmar Bergman
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 de smaak van Ingmar Bergman
grimassen verstoren de gang
van de wind
de eenzaamheid
slechts rotsen en dromen
scheppen de beelden
van de schilder
tastbaar het lot
vrouwen ontvangen
tussen kleffe dijen
de webben
het gruis
van eeuwen
de melkende zee
de tempel als kasteel
stemmen achter de branding
verstoren het gaan…
haikuïstenwens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 Weven van letters
naar indringende woorden
vol vurig elan
De ziel beroeren
voor de heling van pijnen
zo lang ik het kan.…
Blind gevlekt
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 567 vergeet zo vaak
te vragen
hoe het je vergaat
soms moet het dagen
door de eigen kwetsbare
schaduw heen
waar ook nog
mijn stokkende adem,
onverstoorbaar,
een verlammend zicht
verraadt
hoe draai ik,
blind gevlekt,
een zandloper
van steen…
Verloren
hartenkreet
2.0 met 31 stemmen 2.013 Waarom moest je mij verlaten
we hadden het samen zo fijn
en nog zoveel om over te praten
maar helaas, het mocht niet zo zijn
te jong en zeker veel te snel
ben je van me heen gegaan
maar het was voor jou een hel
om zo verder te moeten gaan
vaak voel ik me eenzaam
en verschrikkelijk alleen
dan verlang ik naar jouw armen
heel zachtjes om me…
Verloren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 183 Wat eens was is er niet meer
Een acute explosie
Een geconcludeerde breuk
Verzachtende omstandigheden
Een herkansing volgt
Verspilde tijd
Doorboord van een ijskoude wind
Vallen parten uiteen…
De mens vermag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 716 Ogen spreken
Geen gehoor
Oren spitsen
Tussendoor
Harten huilen
Ongebroken
Liefde
Nauwelijks ontloken
Lippen
Rond een blijde lach
Alles wat de mens vermag…
Dood?
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 504 Was, ik durf het niet uit te spreken.
Is, dat klinkt al beter.
Maar, dat klopt niet!
Je bent dood,
Maar leeft nog in m'n hart.…
Het erf gelaten
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 535 in hoge vlucht
zweef ik ontbloot
van zwaartekracht
overzie de grauwe grond
van het ondermaanse
in blauwe baatzucht
waar klauwen gierig
worden gepoot
op de dood der dingen
heb ik
het erf gelaten voor
wat het is
en mijn laatste kaap gerond
om te hemelvaren in
een tijdloze ruimteslaap…
Eén hoog achter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 332 tijdloosheid treedt in
in weekend èn doordeweek
namen der dagen
verdwijnen
de dag en de nacht
linten van licht en donker
die aan m'n venster
verschijnen…
Je leeft verder in mij
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 5.591 Je staat niet meer naast me
Je zit niet meer bij me
Je ligt niet meer achter me
Je loopt niet meer voor me
Maar toch ben je er nog
Nee, je bent niet dood
Je leeft verder in mij
Ik kan je zien zonder te kijken
Ik kan je horen zonder te luisteren
Ik kan met je praten zonder te spreken
Ik kan je voelen zonder je aan te raken
Nee, je bent…
Genade.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.254 Het pad naar genade
is een lange weg,
Het is een moeilijk
begaanbaar pad,
slechts te belopen
als je geduld hebt,
een echte Vriend,
en tijd zat.…
gesloten deur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 453 Een luisterend oor
waarom krijg je geen gehoor
de deur blijft dicht
je leven wordt ontwricht
ze sluiten je buiten
alleen omdat je je niet kunt uiten
je bent voor hen een vreemde gast
ze willen van jou geen last
en hebben zeker geen tijd
ze schitteren door afwezigheid
eigenlijk is dit toch te betreuren
dat dit in deze maatschappij nog kan…
zonnetijd
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 757 Niets krijgt me nu nog stuk
'k ga dansend door het leven
en lach de zorge-lijken uit
geen oordeel laat nog beven
Ik dans de wereld door
gedragen op de stralen
van zonlicht in mijn hart
voorbij de ziekten en de zorgen,
na pijn en lijden, dood en smart
glanst weer opnieuw de dag
haar zoemend pad
langs glanzend licht
en bloemengeur naar morgen…