Alle inzendingen, jaar 2009, week 10

’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik kijk door het raam en volg de wind De wind die mijn liedje wegdraagt Mijn liedje over al het verdriet ’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik sta bij het meer en kniel Ik kijk naar de rimpels in het water Naar de zorgen die worden weggespoeld. ’s Nachts fluit ik mijn liedje Ik luister naar de melodie En soms…

nog eenmaal buigen in de beklijvende avondlucht de wind verspreid haar kille gedachten achtergelaten langs de vloedlijn komt het verlangen in golven slaat eenzaamheid harder dan de angst het verleden wringt zich in bochten haar gezicht in een doodlopende straat en niemand die zit te wachten……

Aan 't einde van de dag raakt die muziek mij andermaal en spoelt zij de sintels uit mijn hoofd. Voor even weer voert Mahler 4, mijn geest langs juichende pieken en inktzwarte ravijnen. Om tenslotte, onder 't goudgeel bladerdak ver van de furie van ons bestaan, de wind fluisterend.. voorbij te horen gaan.…

mijn lente groeit alsmaar meer grijs waar de aanwas zich vaker dunner vertoont daar kent zijn oogst in toenemende mate een schrale bloesem op weg naar eeuwig reflecterend zonlicht menselijkerwijs gesproken…

Ik tracht, verwacht, en dacht teveel misschien te weinig doelen, te weinig zin in leven, doen. Angstbevend. sta ik aan de kant van mijn leven.…

Hij loopt stevig door in de harde wind. En stamelt woorden voor ja, voor wie? Fluisterend, als een ondeugend kind. Hij is een nette heer Maar zijn woorden kloppen niet. Ik pak z'n arm. Voorzichtig, keer op keer Hij kijkt me donker aan Alsof ik hem bezeer. Met lege ogen, ja, van wie? Het is een nette heer Maar zijn ogen kloppen niet.…

Midden-Zweden, 29 december 2004 In het midden van de stilte zit ik met mijn naakte ik en het suizen in mijn oren vormt een koele kille kick en de vlakten en de verten ijzig lang en luchten leeg doen mijn lichaam gloeien doet mij beseffen: ik leef.…

zij groef de jaren op en stuitte telkens laag na laag op wat opnieuw met pijn weer bovenkwam waar ligt de bodem dan? hoe diep moet je nog gaan voorbij de jaren die zij deelden nog verder dan de rituelen dan liefde vol intimiteit nog sterker dan de steun, geborgenheid? als zij al dacht dat het niet dieper kon en dat de wond van buitenaf…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

Ik loop langs alle straten Op zoek naar een lach maar ik kan hem niet vinden omdat ik je mis Als ik aan je denk, vullen mijn ogen zich met tranen. Kan het niet tegenhouden. Mijn hart is gebroken ik kan het niet meer aan waarom moest je heengaan? Een echt afscheid heb ik niet gehad. Ik wou dat ik je nog had. Timmy RIP 03/04/06…

Toen ik vanmorgen uit mijn raam keek, speelde zich voor mijn ogen een horrorscenario af. De BMW van mijn buurman reed met volle vaart over een roodborstje dat net zat te eten. Bloed en veren lagen verspreid over het wegdek. Nu begrijp ik wat oma bedoelde met dat verhaal over oorlog.…

beroof me van het heden over drie weken opnieuw het leven gevoelens sidderen door me heen ik heb er liever geen geef terug mijn eigen ik want deze schizo voelt zich zelfs te sick zo hard is soms het bestaan terwijl depressies komen en gaan O lichaam verlaat toch mijn angst Gaat heen met mijn ongeduld! Verdwijn uit mijn ogen! Ga dood en…

na jaren van vergeefs verlangen heb ik tederheid verbannen in koele zinnen ver het zoete minnen bevroren dromen nooit uitgekomen verpakt in geur en kleur veilig achter de gesloten deur met staal en ijs bouw ik een paradijs verberg mijn spijt in ontoegankelijkheid…

Mooi in eenvoud, schitterend in complexiteit. Een vrouw met een prachtige persoonlijkheid. Geeft warmte aan een ieder die haar dierbaar is. Een lichtpunt die geen ruimte geeft voor duisternis. Liefdevol en zachtaardig staat ze in het leven. Altijd bereid om een vriendelijk woord te geven. Gezegend met een innerlijke rust, krachtig en zelfbewust…

Soms zijn je handen gesloten voor de prijs die je eens had gewonnen overpeins je het bestaan in een dal zonder stromend water met wat verdorde gras het leven te kort om je te geven en de hemel onbereikbaar voor het prachtige blauw ik weet dat mijn woorden soms snijden, maar ook kunnen ze fluisteren dat ik van je hou…

Als het rumoer mij tegenstaat, de beelden dansen voor mijn ogen, de bloementuin naar best vermogen geen plekje aarde open laat, maar mij te druk lijkt, overvol, dan keer ik naar het monotone, zie ik in kleurloosheid het schone, vat sympathie op voor de mol. Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken. De grootste…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward. Je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan. Je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land maar ik, ik kan je echt niet volgen. Ik begrijp niet veel van wat je zegt Kind van mijn hart…

Toeschouwer aan de zijlijn staat de wind gevestigd zonverwarmend stralen gericht op de grond Nieuwsgierig kijkend en zoekend naar het licht en lucht de aarde herleefd weer op Gedierte en bloemen tonen zich, in schijnwerper van licht en zon Lente, is geboren zal groeien doet ontwaken.…

Op vleugels van de lente laat ik mij dragen door kleurrijke strelingen voor het oog, die vanuit zwarte gronden mij betoveren Mijn wintergaap verandert in een voorjaarsglim, de dorre maanden lijken slechts een hersenschim Wéér is het de lente gelukt om mijn gevoelens te veroveren.…

Ik wil niet lijden aan een droom, die de geest verwart, verbijt mijn pijn, ik schenk je in een dubbelleven een ander hart, dat jouw realisme tart, om je ontrouw te vermijden. Laten we de duivel te grazen nemen, met wie jij in de slaap op moet trekken, met genoegen zal ik mij voor de daad lenen, om alleen die schim te wekken, om…

Berichten. Cultuur. Nieuws. Provincie Brabants. Nederlands. Mondiaal 't Journaal. Het weer; geschreven en gefotografeerd nieuws. Voor elk wel wat wils Naar aanleiding van berichten in de krant Betreffende het (wereld)nieuws Kunst en cultuur Brabants- en wereldnieuws; misschien niveau- maar echt geen kwaliteitsverschil Verslag; verantwoord…

Boei me niet knecht me niet claim me niet laat me vrij zijn komen, gaan en bij je blijven…

ze heien stampen nieuwbouw uit de grond waar slechts één generatie het bestaan in een naoorlogs leven vond ze groeiden bloeiden in de tijd van flower power beattles en de rolling stones krakers en het maagdenhuis zijn nu een mooie droom de huizen zijn gesloopt waar eens de muizen op de tafel dansten bij vertrek worden nu de duurste…

Hier in mijn hartboezem ruil ik jouw diepste adem voor de zee, die rode gloed van mijn naakte onderlichaam mijn lijf siddert doorzichtig door de gaten van het ochtendgordijn deze dag, al vroeg onder regen gedompeld is jouw lijf als een rots, bebost maar onbegrepen, laat ik je gaan ik was slechts tegenwind en geef je mijn nachtvracht voor…

sneeuwklokjes schuchter de kopjes scheefweg geloken witwassend een zee tussen de bomen, en daarna de anemonen, vaak wit en soms roze akoniet, geilend geel gillend om aandacht, schiet uit de grond krokussen, Japanners flitsen foto's wereldoverstekend naar het Lange Voorhout de lente naakt en smaakt naar zoveel meer…

De Barbiepop, die vijftig jaren telt, heeft aan één vrouw speciale eer bewezen. Al gaat het Angela niet 'naar den vleze', zij werd als rolmodel tentoongesteld. Omdat de Duitse welvaart verder daalt, heeft zij alvast de broekriem aangehaald.…

't leven draait niet om mij en evenzo niet om jou de liefde kan het het niet winnen in de wereld van zelfmoord. Graaf je maar in draai je nogmaals om al begrijp ik je nog zo goed het doet me pijn. Nu ben ik hier alleen en kijk soms naar boven of een ster naar mij lacht ik heb je nog steeds zo lief.…

Een lap om de geslachtsdelen. een sumoworstelaar, ongelijkheid. Bloot, in anderen wereld delen. een lopend skeletje, ongelijkheid. Tikkend op een toetsenbord. een spelende jongen, ongelijkheid. Rennend met bakken mort. een klein slaafje, ongelijkheid Een blijde luide gil. een om de hals vliegend meisje, ongelijkheid. Twee starende ogen…

zo boom, je bottelt al zie ik, knoppen in je oksels die op ploffen staan springseizoen, zeg je terwijl ik sta te jumpen in maartse kou het lijkt of je lacht ja, loop jij maar uit ik kom pas terug als krokussen en narcissen de vlakte kleuren rond jouw bolle bast en jubel dan maar over het lentegebeuren ajuu,…

Het NOS journaal De meest voorkomende kwaal bij de beroepsgroep is het beroep Op het veelbesproken grondrecht het zogeheten rugklachtenrecht de heilige plaats voor gelijkvormigheid is de vluchtelingenorganisatie geen plek voor liefdesschijnbewegingen van de hoogste baas op de nationale Eenheidsfeestdag heeft de oorlog ook ons land…