Alle inzendingen, jaar 2010, week 2

waarom zou ik jou mijn woorden laten morgen zijn ze al weer oud en weggegleden waarom zou je ze dan lezen zou je mijn gedachten volgen als ik alles achterlaat, mijn kind vluchtig zijn ze als de wind passend slechts bij deze dagen waarom zinnen nog bewaren als na iedere grijze winter zomer nieuwe kleuren vindt zoals jij onverwachts…

De witte winter dekt de harde vormen toe maar ach, dit hart vindt nergens rust, het wil altijd weer zoeken, vinden, loslaten en toch weer niet; het kan niet niets doen. Onrust steeds opnieuw, proberen, deleten, vergeten en weer ophalen; wanneer komt de avond, wanneer de morgen, het lijkt de klaagzang van Job wel. Is er dan geen antwoord,…

Wat zou het zijn om te leven zonder pijn? Geen scherven van een projectiel te voelen prikken in je ziel? Er is een draaiboek voor jouw leven. Het draaiboek is door anderen geschreven. Wat is een leven, omgeven door pijn? Wat is het leven als je niet jezelf kunt zijn?…

Naar dit veld leiden de wegen die wij lijdzaam moeten gaan aan het einde wacht de zegen voor ons kommervol bestaan Heel ons leven kruist de degen met de dood als Partizaan wil mijn as tot molshoop vegen als ik voorgoed heb afgedaan Blind van woede zal ik sneven waar de liefde is vergaan Doof mijn sintels in de regen verstrooide ziel,…

als ik zo naar je kijk stellen je ogen vragen je lippen bewegen op geluiden in een onbekende taal ik weet niet of zij op mijn antwoord duiden leven jij en ik op ongelijke dagen met ieder een eigen verhaal * je koude ijle vingers grijpen mijn hand wil je me voelen of zoek jij nog naar jezelf in de broze wereld door…

Een metro vol met mensen starend voor zich uit ieder zijn gedachten kijkend door de ruit. Elk een eigen leven elk zijn eigen huis met een ander streven en een ander kruis. Wat zijn jouw gedachten? denk jij net als mij, nog twee uurtjes wachten dan is het weer voorbij? Waar wil jij straks komen? waar wil jij nu heen? zal je samen…

ik breek de windstoten met harde kloppen in de schuimkoppen maar niets vlucht sneller dan de wind ik breek het spiegelende watervlak dat slechts wat rimpelt aan de oppervlakte terwijl het in de diepte verder stroomt ik breek de stilte met een schreeuw maar de echo antwoordt niet er rest nu slechts een hunkering en een speels geweten…

ik wil even tijd om na te denken om terug te kijken, stil te staan bij wie ik ben geworden om na te gaan of dat nog allemaal klopt met die ik werkelijk wil zijn ik neem even tijd.…

Eén vlok die valt. Niet meer dan één. Kan dat? Nee. Twintig seconden later, drie meter verder, iets kleiner, wattiger valt de tweede. Nog een paar vlokken, de laatste, één laatste en het is weer roerloos in de struiken en de lucht, op de vogeltjes na en (de tijd verstrijkt) één vlok die valt.…

Ik kan wel blijven kijken Naar de prachtige sneeuw Het is en blijft hemels Sprookjesachtig wit En als het uit de hemel valt Lijken het allemaal glittertjes Die zachtjes op de aarde gaan liggen Sneeuw roept iets op bij mensen Zo zag ik een man op de slee zitten Zijn dochters renden voor hem uit Hij schaterde als een kind Het is dan grappig…

glimlachend werd ze met open armen ontvangen waardoor het ijs smolt voordat het ooit kans had gezien zich te ontwikkelen…

Vanmorgen eindelijk eens na al het negatieve nieuws op het journaal het verheugende bericht dat het hebben van een stevig achterste niet alleen gezond maar ook nog eens sexy is dus weg met het dïeet de cirkel is rond niets mooier dan een dikke kont…

Waar eerst het verleden een hoofdrol speelde trok jij een streep door het donker het lijkt net of de dood door jou werd verdreven zomaar ergens tussen tijd en ruimte waar mijn gedachten ook heengaan ik verdwijn niet meer op de golven van eenzaamheid jouw ogen brachten mij terug _in een stralende diepe rust_…

kousenvoetend kom je uit de stilte als de mens zijn schaduw nog niet heeft gekleed twist en tweedracht zaaiend uit de halfnacht donker paaiend terwijl de dag zich met zijn kwetsbaarheid omgeeft nog is jouw zwaard tweesnijdend in het eerste ochtendlicht maar de doodslag heeft vandaag het leven weer gemist…

Als iedereen 'gewoon' zijn menselijk plicht had gedaan zoals jij dat hebt gedaan, dan was die hele oorlog er nooit geweest. En daarom, lieve Miep, ben je onze heldin. - ter nagedachtenis aan Miep Gies, verzetsheldin -…

Hoe kwam het kabinet tot het besluit de inval in Irak te ondersteunen, een strijd die tot op heden na blijft dreunen? Een onderzoekscommissie zocht het uit. In antwoord op de ongezouten toon veegt de premier alsnog z'n straatje schoon.…

Je paraplu is ingeklapt je valt ten prooi aan de serpenten in een taal die jij niet snapt je woont beschermd op indicatie in een huis vol ex-patiënten met zware medicatie Je schaakt op pure logica naar een eeuwig pat je slikt neuroleptica en de ogen staren mat bij elk afscheid ga ik dood maar ik houd me stoer onder mijn…

hoog boven in de lucht, waar duizenden sterren stralen, daar straalt een ster speciaal voor jou dat ben IK. je grote zus ik hou van jou…

De weg van het alledaagse blijft vruchtbaar zoeken naar een onbekende vreemde, in mij de wereld rouwig gehuld in geheimzinnig glazig zwijgen, meer rechtbanken als wetten. Teruggekeerd, verdwaald, waarheidzoekend als de zucht, een cynische leugen. De weg van voortgang, van gouden avondlucht prees zich mooi .. de sterkste positie valt…

Ik zie hoe hard je moet vechten Hoe uitgeput je wordt van de strijd Ik zie en voel hoe hard het is Maar onthoud: niemand wil jou kwijt En al heb ik er alles, alles voor over Maar ik kan alleen machteloos toekijken Ik wil helpen maar wat moet ik doen Om een oplossing te kunnen bereiken Om jou pijn te kunnen verzachten Om een lach te…

In gedachten tover ik een lach op zijn achterkant Fantaseer ik een glooiende zon zakkend achter de bomen aan de horizon van een typisch stukje heideland ...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein Of aan: gewoon een blik op de stadslichten vanuit het raam van de laatste trein Want hoe…

Ik zeg u als Minister President: Saddam had wél 'n heel erg massawapen En wat door die commissie is geschapen Bevalt mij niet en dus wordt 't ontkend En dan nog dit, dan hebben we 't maar gehad De zon draait om de aarde en die is plát! ---- Premier Balkenende bestrijdt de bevindingen van de - door hem zelf ingestelde…

Het sneeuwt over de kristalen herten aan het ijsmoeras, wat maant tot stilte, bewegingen verstillen in kilte, warme harten ademen alert op elk gebaar en blaast kapok uit neus en ogen, kool van transparante inkt maar even zichtbaar, onhoorbaar in de slag van snelle vleugels afgeworpen, verdwijnen schaduwen op het parelscherm van de avondwind…

Geloofsgebouwen - als musea nu te kijk. Stilte verloren.…

De weg te gaan - stap na stap Af en toe een woord Weg van tijd, weg van denken…

één les hebben we vandaag toch geleerd. iedereen mag komen met harde feiten, maar JeePee valt echt niets te verwijten. want als je zijn beleid koel analyseert, valt dit qua gedrag en omgangsvorm, simpelweg binnen de Balkenende-norm. Toelichting: De premier is het niet eens met de conclusie van de commissie-Davids dat het kabinet de Tweede…

Een Gebed zou af en toe moeten zijn als een heel mooi liedje. Waarom ?... Mooie liedjes duren niet lang Het is zo voorbij...…

De eenzaamheid staat op zijn gezicht te lezen ik lees letter voor letter ervan af. De triestheid is hem geheel omgeven, leven in soberheid bijkans een straf. Een gevangenschap die hij zichzelf oplegde als boetedoening leek het wel Een zware straf, misschien te zwaar, alsof alle kommer en kwel: Zo uitgezweet kan worden. De eenzaamheid ligt op…

later wacht je tot ik niet meer kan huilen en mijn tranen droog wacht je tot ik weer kan lachen en me niet meer zal verschuilen wacht je tot ik weer torenhoog van de daken wil gillen dat ik je zo graag zou willen liefhebben wacht je tot ik door zal hebben dat het moment is gekomen niet meer hoef te schromen om van jou te houden…

mijn vatting roert zich kraakt in zijn voegen zoekt zich een nieuwe setting…