Alle inzendingen, jaar 2011, week 22

Het is de laatste dag in mei 2011. Zegt de een: ’Er waren niet veel zonnige dagen in mei’. Zegt de ander: ‘Tot nu toe nog niet!’…

Waren wij traag als slakken ook vrij van alle ongemakken en kenden we klok noch tijd dan leefden we dicht bij d' eeuwigheid Dan werden we door licht gedragen hoefde geen God ons meer te schragen we kropen voldaan naar de ontknoping zonder kennis van wat ons voorging Doch deze gang willen wij niet gaan hunkeren naar snelheid in ons bestaan…

Ik zou je graag leven willen geven vol levensechte dromen waarin we mooie dingen beleven genieten waar we aan toekomen eindeloos wandelen over de hei vliegen naar tropische oorden plukken we gezamenlijk bloemen in mei bezegelen ons zijn met de mooiste woorden versmelten we in een nacht vol indigoblauw liefdevol kleurt het zand op je gezicht…

Als wolf eenzaam huilt stromen rivieren afscheid maanlicht over de ziel. Haiku…

Uit haar schoot weerklonken sirenen, gezang zonder woorden, stapte ze uit haar ziel, wenkte met de ogen en haar lippen - vast besloten, alsof ze mij haar zegen gaf, “ Wacht met wikken niet te lang, er ligt een niet ontdekte vrucht te rijpen met een honingzoete pit." Die kunnen rotten als je het juiste woord niet vindt, maar zullen…

www.inspire2live.org Wieken van een molen Pedalen van een fiets Gedraaide wind met Vereende kracht en Elke spier bestrijden De één na de and're Beklimming; strijdend mét Vóór en tégen angst Gevecht voor 't leven en niet te vermijden Massief monster kanker Als Alpe d'Hu(Z)es niet hol Strijdend fietsen en Al fietsend strijden Minder…

Ik trof een onbekende vrouw zij las mijn meisjesnaam, vroeg naar mijn moeder die zij nooit zou vergeten ze schreef een lied ooit in haar poeziealbum ik wilde weten welk toen zij de woorden doorgaf voor de telefoon werd ik ten diepst geroerd alsof een stem van boven mij trof door deze vrouw “een rijke schat van wijsheid schonk God ons…

De huurmoordenaar concurreerde, doordat-ie, zoals men beweerde, zeer ambitieus de persoon van uw keus voor een opruimingsprijs liquideerde.…

waarom warrelt wind in niet aflatend tijdverdrijf gedurig rond haar lijf is ’t de winter die verzint ijskoud door te breken en het broze lentelied te doden tussen ’t riet de vliezen te verbleken van ogen die klaarden wanneer het zacht gezang ‘t kleine kind bedaarde dat heistert in haar hoofd zo koud, zo bang, zo bang dat winter mei…

Gisteren overviel mij het verleden voelde ik weer hoe het toen was de pijn van eenzaam zijn, het kind in mij liet haar tranen komen. Vandaag kan ik lachen genieten van al het moois om me heen toch zijn gisteren en vandaag allebei een deel van mijn bestaan. Het kind van gisteren dat soms even terug komthier in mij de vrouw van vandaag…

Vormde om in zacht papier doordrenkt met hopeloze dagen nu verfomfaaid zonder vragen rechtstreeks in de prullenbak uit de tijd en schoon geweven nat werd meegedragen…

een schelp ruist vertelt verhalen over een verlorenheid aan liefde op zee golven vervlogen dromen roerende verhalen over onbeantwoord geluk weemoedige tranen stromen over het strand van weleer een misthoorn toetert het schip verlaat de haven zonder ommekeer…

jij hebt vogels verschrikt die reeds lang zaten te slapen ze wakker gemaakt uit verstilde rust door hun veren te strelen warmte en voedsel gegeven vleugels gespreid klaar voor de vlucht nog hokken ze rond in onwennig gekwetter schrijven vrijheid met andere letters proeven de lucht van hartstocht en vuur vliegen uit voor…

Als je nergens meer van op kijkt Als alles gesneden koek lijkt Dan wordt het tijd dat je je zelf herijkt…

Een ster: een klompke ijs tussen mijn hete tanden... Terwijl ge onzichtbaar zijt, o zee, die nauwelijks hijgt; terwijl mijn hart gelijk een oude zuster zwijgt, komt deze stipte oneindlijkheid mijn lippen branden. – Mijn nachten waren ene mand vol droom aan droom; mijn dagen, ’t vast getal der appelen die zwellen in elke boom-gaard en aan elke…

Na de vernietiging van stapels vee Volgt nu, grootschalig, de komkommerslachting Welk voer verdient nog onverdeelde achting? Elk soort brengt onderhand een ziekte mee Maar geeft 't 'n komkommer nou meer baat Of ie in één keer of in plakjes gaat?…

Elke dag opnieuw Ben ik op zoek naar jou waar ben je toch? Waar ben je gebleven? Waar is jouw ware ik? Ik ben op zoek naar de echte jou Zit je soms verstopt? Vertel me wat er aan de hand is Waar ligt het aan? Soms denk ik: Was je maar niet veranderd Je bent weggelopen, van je oude ik Laat die nieuwe ik maar verdwijnen Zodat jijzelf…

Soms is het leven zwaar en zie je het even niet meer zitten. Het liefst ga je naar een plek waar je alles alleen kan bezitten. Altijd is het weer 'het komt wel goed' Noemen ze dat nou 'goede moed' ? Toch is vriendschap onmisbaar, vrienden zijn voor mij heel erg kostbaar. Ik weet dat ik niet zonder ze kan, iedereen maakt fouten, dus…

(Bij 'Badende nymph', marmeren beeld, 250 v. Chr.) Als geest dwaal je door de Griekse bergen, je schoonheid wordt beschermd door goden en godinnen en je droomt in donkere grotten, terwijl je kuis als een non door het leven gaat, bewapend met pijl en boog, want geile saters liggen overal op de loer en dat moet jij niet hebben, want die bezoedelen…

Bedriegende ogen die een moment vragen van woorden die uitwissen wat de pijn en elke ontmoeting niet kan geven of vergeven. En de stilte weer laat spreken als de scherf die haar naam krast in het spiegelbeeld dat ze wil zijn of wil geven als de mooie illusie die je wilt geloven om haar aandacht niet te verliezen en te wachten…

Een hart van brandende kaarsen Een hart van witte wolken Een witte roos Een ondergaande zon een goude glans Rode tranen Een rode roos Warmte Een sterren hemel Een hart van liefde uit zee zoute tranen Handen samen Warm zand De zee zingt Ogen spreken Een weerspiegeling Een weerkaatsing Een evenwicht…

gestroomlijnd, zonder enige weerstand stijgend, dalend, door de lucht al mijn liefde en pijn gebundeld in een kleine beweging ik wou dat ik jou kon zijn niet te hoeven denken aan de leegte en pijn mijn handen om jou vrijheid, dat is wat jij wil ik ook mijn handen ontvouwen zich laten jou los zonder het te weten put ik kracht uit…

toen het uitkleden nog zeer aantrekkelijk was brandde het volop [senryu]…

Want nu is eerder tijd vliedt door mijn vingers heen en geen houden aan…

Het grote geheel lijkt zonder inzicht op chaos zonder uitzicht ik zou het moeten opdelen in grijpbare deeltjes maar het mes ontbreekt het is te scherp en hard voor blote handen waarvan de meeste wonden nog niet geheeld zijn…

[Senryu] de boer bokst fervent akkers bewerkt hij het liefst met twee knokploegen…

Hallo xxx, Ik zal er in ieder geval maandagmorgen zijn. De zon komt inderdaad te vervallen. De paraplu’s hoeven niet per se. (In onze liedjes regent het niet.) Zoals afgesproken komt de regenboog links te hangen. De aap wordt door xxx meegenomen. Tot maandagmorgen. xxx…

De lucht is zwanger van geluid vogels alle soorten fluiten, tjilpen, kwinkelieren, van daken, bomen, poorten. De bevalling bij ’t eerste licht zwermen stijgen op zoeken voer voor kroost en zelf vullen gretig krop. En bij het warmen van de dag dan volgt een lome rust geen fluiten tjilpen kwinkelieren geen kapers op de kust.…

Doe ook eens iets voor de wetenschap: en ontleed 's avonds uw motorkap. De Splash Databank weet u hiervoor dank. Uw snelheidsboete volgt dan wel rap.…

Ik wou, ik wou wat iedereen wel wilde, ik zag en voelde terwijl ik rilde, ik dacht ik zag ik droom maar toch, met open ogen is alles weer gewoon. Ik wou ik wou, dat ziekte niet bestond, ik zag ik zag, gewoon in het rond, dat er mensen doodgaan, zomaar. Ik droom een droom, waarin alles heel gewoon, normaal en synchroon lopen zal, maar…