Alle inzendingen, jaar 2014, week 30

Je bent mijn rots in mijn donkere diepten Mijn houvast in emotionele tijden. Jouw schouders dragen mijn lasten Jij absorbeert mijn helse pijnen. Je lijkt onaantastbaar in je steun aan mij En niemand ziet jou vertwijfeling. In je ogen een sterke blik die van geen wijken weet Heel alleen dan vloeien tranen die niemand ziet. Ik kijk in het…

Twee letters twee cijfers MH17 en 298 maal een punt uit.…

Een pissebed kruipt door de schuur; een spin springt toe, schrikt, staat stil, en - vlucht.…

Dordrecht, stad van Brok en Brokking Van binnenvaart en bakboordlicht Van wolkenlucht en vergezicht Hier verteert men graag een bokking En af en toe eens een gedicht ...…

ik ben een gekooide kamerplant gekluisterd in een kamertje aan een rolstoel maar in mijn beperking is plaats voor alle sterrenstelsels een tuin vol bloemen een berg liefde en tederheid en zelfs voor een kussentje onder mijn kont mijn gedachten zwerven onbelemmerd en vrij de nacht verduistert ze niet ik ben een jonge god…

Ik zal het nooit vergeten. Ik probeer het nóg te begrijpen. Ik keek in jouw ogen, En ik wist. Jij raakte mijn leven aan. En het is net; Of God dat heeft gedaan. En ik wist. Dit is het mooiste, Dat ik ooit mee zal mogen maken. Ik zal het nooit vergeten.…

De schaduw die ik werp als eieren over kiezels die voor een deel de avond stuurt en niet mijn bereik vergroot, vervreemding van licht en donker verwekt een karikatuur van een pad naar een vers gedolven graf passend naar mijn schaduwlengte voor mij alleen een wereld waaruit de bodem is geslagen, houten kruizen gezaagd uit de herinneringen…

Dit wordt een ode Aan alle potloden. Het stempotlood Het vulpotlood Het kleurpotlood. Voor elke exoot Zijn eigen potlood.…

De bloedsomloop heb je niet Met haar gedeeld, niet dezelfde Vochthuishouding, niet dezelfde Temperatuurschommelingen met Haar meegevoeld - Na de daad van liefde die Tot haar ontstaan heeft geleid Is er een achterstand opgetreden In de relatie die je tot je dochter Hebben zal - zij maakt pas na haar Komst op deze wereld kennis met…

Als topman van een woningbouwcorporatie Reed ie schaamteloos in een Maserati, Op kosten van hen die toch al niet veel hadden Maakte hij dagelijks de blits en gaf hierover geen kik - Maar maandagochtend sloeg hij over de kop, En bleek de carrosserie van de Maserati Ook niet meer dan een gewoon stuk blik…

Als een vlieger laat ik het eiland op ik draaf de grote leegte binnen een zilveren draad verbindt mij met opstijgend strand de dorpen zijn in zee gegleden het vee is door de horizon verzwolgen alleen galopperende paardenhoeven achtervolgen mij het wad toont de sporen van dode golven de wind baart stuifzand en fluisterzang slechts één…

Woorden schieten soms te kort, woorden doen soms veel omdat je het gevoel hebt dat iemand met je deelt. Woorden zetten soms kracht bij en soms daden. Woorden kunnen zwijgend zijn maar soms ook beladen. Woorden schieten soms te kort om het leed te verzachten maar plots gebeurde iets waarop de hele natie wachtte.. Woorden die meer zeiden…

Ah, het einde van de Ramadan we staken het vasten. sterken hebben hun ziel gereinigd conflicten worden uitgepraat want zoet eten doet zoet praten we trekken onze mooiste kleren aan. iedereen wil lekker ruiken. feestelijk getuigen we van een maand lang vasten. kinderen kussen de hand van hun ouders brengen die naar hun voorhoofd. iedereen…

Wellicht komt het wel door die lange dagen dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd of door de warme wind die met zijn vlagen de laatste wolken uit de hemel jaagt. De hete zon is haast niet te verdragen die zengende het droge land belaagt en ook nog die verrekte lange dagen; ’t is logisch dat mijn geest zo wordt geplaagd. Het…

jij bent vlijmscherp op de snede toch dartel je in de karteltjes van het uiteinde fileert flinterdun langs ongeschreven lijnen waar pijnen intens voelbaar zijn jouw lemmet schittert in het speels hanteren een stuk trancheren gaat je gemakkelijk af jij ligt als gegoten in mijn warme hand opent pas in snijden als lijden uitgesloten…

De misdaadscene verplaatst zich naar het zuiden De wietproductie levert daar grof geld En dat leidt bijgevolg tot meer geweld Zodat gemeenten nu de noodklok luiden Misschien valt het nog wel een beetje mee: Het zijn wel gangsters met een zachte g…

Zo toevallig werkt het licht Een kado via simpelweg Een gedicht dure woorden komen hierin niet voor Wel staat achterop een naam in rode letters Iemand loopt hier een magische deur door zachtjes, zo geven wij een handdruk veel liefde en geluk zo! jou verjaardag kan niet meer stuk Een drie en een zes en ieder zingt z'n eigen lied vooraf…

MH 17, ze gingen met vakantie, pa zou later komen, bracht moeder en twee kinderen naar Schiphol. Bij het inchecken, oei, paspoorten liggen thuis. Pa besluit met een race tegen de klok, de afstand van Amsterdam naar Capelle te " nemen", en komt ' gelukkig' op tijd aan, om de paspoorten af te geven. Maar wat is geluk? Wat is haast? Wat is…

Mijn lieve liefste, mijn liefste, Wat waren jouw gevoelens, mijn lieve liefste, die ene seconde, toen het vliegtuig werd getroffen door een onbedoeld krachtige doeltreffende raket? Ineens is er dat luid, intens en meer dan oorverdovend lawaai, in de zo veilig geachte stalen body van de stoere Boeing 777, alles trilt, schudt, schokt en bonkt…

De tijdrit deed hij op een nieuwe fiets, Hij moest en zou een nieuw model gebruiken. Hij zou ze wel een poepje laten ruiken, Helaas voor Bauke werd het driemaal niets. Dus durf ik (weer) de stelling te poneren Dat je het op een oude fiets moet leren.…

Ik keek over mijn schouder het was nog steeds dezelfde schaduw, die mij vergezelde, waar ik ook heenging een zekere mate van trouw kan je hem wel toedichten de afstand bleef eigenlijk hetzelfde tot mijn schrik werd ik op mijn schouder getikt kennelijk maakte hij mij op iets opmerkzaam diep in mijn droom hoorde ik: "Kijk uit!" zonder mijn…

Moet het kort of moet het lang Dat is wel degelijk van belang. Het is altijd juist de maat Waar het eigenlijk over gaat Want wat komt er in het gedrang ? Het onderwerp heeft mij zo gegrepen Om je er met de haren bij te slepen.…

Even stilstaan de wind waait uit het noorden en de kale bomen buigen langzaam mee de regen valt in vlagen zoekt de juiste weg die het altijd vindt de maan breekt door de wolken in een zwarte lucht, de donder houdt niet op maar de mensen die er niet meer zijn ze kleuren nog de foto’s in m’n hoofd stilstaan bij de mensen die je voorgingen…

Hersens nemen de vorm Aan van een nogal scherpe Betonboor die gat wil zien In de betonmuur die het Leven wordt genoemd - Beton met keiharde onderlaag, Laag van pure ondoordringbaarheid Waar zelfs de scherpste betonboor Op stuk loopt, hij laat hooguit Een klein kuiltje achter Als ultiem bewijs dat er Een poging is gedaan, Zonder…

naar verluidt hebben olifanten een pijnlijk groot geheugen naar verluidt trekken zij eenzaam naar het knekelhof als het tijd is om te sterven waar kan ik heen, ik die niets vergeten ben, maar deze laatste weg niet vinden kan?…

Momenten vliegen voorbij, Ogenblikken duren hooguit een tel, Ook al lijken ze af en toe Eeuwen te duren in de beleving Van hem die de pijn van Het leven ondergaat, In werkelijkheid zijn ze Na een seconde of zo al weer Vervlogen in de tijd - Probeer mezelf te vangen In het moment, roep hardop Maintenant, jetzt, now, En daana Pats…

onvergetelijk heeft zich in ons brein gegrift respectvol omvat…

het zou jouw jaar worden, nieuwe baan, nieuwe partner, nieuw begin en vooral gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, leuke vakantie, leuke dingen doen, leuke mensen leren kennen en gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, huwelijk, kindjes krijgen, huisje, boompje, beestje en gelukkig zijn. vliegtuig in, vaarwel gezegd voor de laatste…

Alleen maar alleen, Ik mis mezelf nog het meest Want al die tijd, Is dit nooit mijn thuis geweest Kamers veel te klein, Te klein om echt te wonen In een hoekje van het bed, Hoop ik ooit thuis te komen Geen warm gevoel in huis, Geen ruimte echt te binden Denkend over toekomst, Hoop ik ooit een thuis te vinden…

huilend en huilend in een droom waarin ik mijzelf voortsleepte over verkoolde akkers het geluid was weggenomen rondom vlaggenmasten uit respect voor stoffelijke resten ik struikelde en struikelde tussen sterke armen onderdoor het dragen van de kisten huilde en zwaaide in een droom langs de snelweg waarin ik mijzelf voortsleepte achter…