Alle inzendingen, jaar 2016, week 14

“M’n moeder gaf me, voordat we vertrokken, Wat water en een zwemvest, een oranje, Ze bad en zei me: ‘ik houd héél veel van je.’ We kwamen aan, moe, dorstig en geschrokken. Nu gaan we wéér aan boord, van grote boten, Maar volgens mij zijn we niks opgeschoten.”…

Veel mensen kennen het bijna niet meer De blijdschap van het Pinksterfeest Toch vieren Christenen dit elk jaar weer Maar niet meer zoals het is geweest. Men weet niet meer wat Pinksteren is Ja, een extra vrije dag misschien Maar waarom, wat is de betekenis Veel mensen houden het voor gezien. Toch hoort men de kerkklokken luiden Die roepen…

Het kleine dorp is als een zee van rust Ik dobber vredig door de stille straten In mijn geheugen vielen flinke gaten Al lang ben ik op hun verhaal belust Als van de kerk de zoete klank mij kust Verminderen ze plots, alle hiaten Ik duik de diepte in; jouw doen en laten En word me van je inhouden bewust Je had vast ook een njai in je verleden…

kunstjes vertonen voor de mens niet voor dieren komend uit de oceaan Harderwijk mooie stad ga andere leuke evenementen daar bezoeken voortaan leve stichtingen o.a. anti-bont anti stierenvechten Peta aap en wel W.P.A ja zij die zich moedig inzetten met het redden van gemartelde/ voor winst gebruikte dieren zo velen…

Als de scheidsrechter de bal zonder mankeren op de penaltystip legt; de keeper zich concentreert en aan zijn tegenstander alle moed ontzegt; de speler voor de eerste maal zijn ogen kruist met zijn gehandschoende tegenstander; gaat het publiek over drie zaken debatteren; namelijk: 'wie is er koelbloediger, de één of de ander', 'wie de…

Het is komen en gaan met Auto’s die staan Te wachten op een plek Te parkeren tussen Vrouwen met tassen & kinderen die moeten plassen. Ik wacht en de radio speelt Schoorvoetend Een melodie Een dromerig ondergronds beekje Borrelt omhoog. Er is nu wel plek Maar ik wil niet meer rijden Tussen de mensen Maar wachten totdat het stuk…

Het moest 'het einde' betekenen hij keek er niet naar uit maar ging er wel op in Wim Brands zoende de nacht en de nacht vergreep zich aan hem want niet de mens zelf maar de dood moordt!…

Na één minuut ná en nooit een vóór, 9 uur meteen beginnen en zo verder door.. Op deze plek waar plots uit mijn ogen alle kleur wordt weggezogen. 7,5 uur mijn leven op hold, voelde het net of ik langzaam wegsmolt. Met één stap naar buiten is het licht weer in mij wedergekeerd. Als dit mijn toekomst gaat worden, doe ik toch echt iets verkeerd…

en dan zo maar uit het niets staat de wereld even stil even maar het verdriet van nooit meer biggelt over wangen van degenen die haar altijd een warm hart hebben toegedragen Nelleke rust zacht…

Zingende vogelen Geurende bloesemen Slechts een grijs sluierdak moet nog geslecht Wie zet de pomp met de wolkenopzuigende slurf aan in dit elementengevecht?…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

zij is de werkelijkheid ontstegen vergeet zich zelve keer op keer vraagt heb ik ooit een kind gekregen en zo ja van wie ook weer…

ontken het maar niet tegen beter weten in bedrieg je jezelf…

Stralend lenteweer: de vogels zingen het uit. Gewandel alom. De knoppen springen open in het park. Zienderogen.…

wie belt er op dit late uur de oorlog is hier al vandaan morgen woont niemand meer voorbij het laatste huis later zijn de ramen toegedekt op een zeker moment valt toekomst steeds verder in de straat, nu zonder mij ooit, achter de tijd in een open veld…

daar staat een bloeiende linde ze is een beetje rank ik zou haar willen voelen om te weten hoe ze het land beschrijft voor haar zou ik willen zitten met een kleed en picknickmand broodjes met jam besmeren en genieten van het weidse land trots staat ze tussen wat beuken genietend van de voorjaarswind en geeft een beetje bloesem aan een…

De grootste zonde die we kunnen begaan in deze tijd als het gaat over onze medeschepselen is niet door ze te haten maar door onverschillig voor hen te zijn ze als pionnen op het schaakbord van het politieke spel te verplaatsen en in wollig taalgebruik hun pijn weg te praten dat is de essentie van onmenselijkheid.…

Midden in de nacht, staat mijn ziener op. Mijn lijf blijft liggen. Ineens wordt wat donker is helder. Hij doorziet de onzin van gepieker. Hij ontbloot de wortels van getob. Mijn ziener gaat weer opgelucht slapen. Mijn lijf staat straks uitgerust weer op.…

Ook ik heb dus 'Off Shore' wat zaakjes lopen Mijn versjes in een Trustfonds afgedekt Maar toch is een en ander uitgelekt En ging in Panama de beerput open Mijn brievenbus BV wordt aangepakt Ik heb de klep alvast maar dichtgeplakt.…

Blijf maar binnen, zeg ik, blijf maar in jezelf, dan kan je niets gebeuren, en ze verbergt zich voor kille blikken en boze buien en blijft zitten waar ze zit Een schrepele kat lijk je, een verschrompelde roos, een gekooide vogel vol onrust, groei maar krom naar binnen, naar jezelf toe, je hoofd naar je hart, je blik op…

Terug van vakantie vlooi ik door de post. Er is een ansichtkaart van mijn moeder. Sinds de dood van mijn vader gaat ze elke zomer naar het buitenland. De Jura, dit jaar. Dat ligt tegen de Spaanse grens, had ze gezegd. Ik beaamde dat. Ik spreek haar niet meer tegen. Ik bekijk de kaart. Op de voorkant een dorp in de bergen.…

weer dansen spoken door mijn gespannen geest op plaatsen waar ik in mijn jeugd ooit ben geweest ik heb hun angsten en waanzin gekleineerd tot een niet meer weten in verschrompelend vergeten ze zijn weer opgedoken in mijn nieuwe vriendenkring heel gedienstig en voorkomend als in een nieuw begin ik voel de sfeer veranderen in het verharden…

De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten, Maar water uit de beek ten dienste van de beesten, Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht, Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht. Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen, Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen, Ook dient hij niet verschraald, maar vers…

Een jetlag had ik door dat ene uur! Een week erna liep ik nog steeds te gapen. Wie zulks bedacht heeft, is niet uitgeslapen, die wijziging is tegen de natuur! Ik ben geen Pow-fanaat maar ik bepleit een referendum over zomertijd -…

Ergens in de verte zwellen trommels aan, het gebonk en gedreun vult alle leegte tot een oorverdovend slaan op het ritme van stilte. Genadeloos verdreven op de maat van het hart, opgezweept door het onheilspellend kraken van een zwichtende kilte.…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

Het lenteluikje kiert reeds naar buiten. Het voorjaarslicht dringt binnen in een sombere gang van de voorbije donkere maanden, waarin geen plaats leek voor een aanzwellend vogelgezang. Doorgelicht en doorgelucht vertelt de natuur een nieuw verhaal van een goud gekeelde invliegende nachtegaal. Die de nieuwe lente zichtbaar iconiseert; en…

zo open en bloot domme schaapjes op de hei onwetend en vrij…

De feniks heeft zijn Hoofd begraven in de as Die hem aan alle kanten Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt - Over hem heen groeit Het onkruid dat gretig Omhoog schiet uit Deze hopen puin en as En met een schok besef ik Dat hij zichzelf is geweest, En dat ik die feniks was…

Zij is een mooie, slanke, goedgeklede vrouw. Haar man, dat is een hard en machtswellustig beest. Terwijl ze afkeer in zijn hele houding leest als zij voorbij marcheert, roept hij schijnheilig wouw! Hij domineert, hij is pervers en commandeert. Hij, die weer eens een zogenaamde meeting heeft en zich met smoezen in het nachtcircuit begeeft,…