122 resultaten.
Samen vechten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 190 Samen vechten
Bergen beklimmen
Op de top zijn en genieten van het zicht
Tot je knieën in de modder
Geen beweging in te krijgen
Maar toch eruit komen
Verdwaald in een woestijn
Uit zicht geraakt
Maar in gedachten verbonden
Tot de ander gevonden is
Samen vechten wanneer dat nodig is
Omdat je niet wil
Omdat je niet kan
Omdat je niet leeft…
De verwondering van de dag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 554 De verwondering van de dag
waarop iets van onverwacht
geluk om de hoek kwam kijken.
Waarop een verandering met
nieuwe ogen zag; en die zich
als een verrassing aan jou
liet blijken.
Onvergetelijk blijkt zo'n dag
nimmer meer uit jouw geheugen
verdwenen. Als een verwondering
met gezag heeft die jouw leven
met nieuw geluk beschenen.
Een…
Voor altijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 500 Tekst op de muziek van 'As' gezongen door Stevie Wonder - zie link.
(herhalingen staan tussen haakjes)
Zoals aarde om de zon weet heen te draaien
En de rozen weten lente is in mei
Zoals haat weet liefde wint
Weet waar liefde dus begint
Liefde begint bij jou en mij
Zoals toekomst voor vandaag een vraag zal blijven
En we morgen weten…
Als
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 274 Als ik kon kiezen
zou het vandaag
weer happy zijn
Als ik kon verliezen
zou ik toch gokken
op de winst
Als ik het kon bepalen
zou het zonnig zijn
met een enkele wolk
Als ik het kon halen
zong ik dit keer
de hoogste toon
zonder valse noot…
Zijkamertje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 Als de afstand groter lijkt
wordt de liefde dieper
in het onaantastbare
vangende met je blik
weet je weer wat
pure verliefdheid is
Het cement tussen
de stenen van liefde
die een huis bouwen
van uiteindelijk geluk maar
het onvermijdelijke verdriet
ook een kamer gunnen
een zijkamertje!!…
Boze baby.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Moeder zegt: jij moet mij vergeven.
De kerkmensen zeggen: ja en amen!
Moeder geniet van haar gelijk en mijn verlies.
'Volg de massa in het kwaad niet'.
Ik vergeef wie vindt dat die bij mij in de schuld staat.
Moeder vindt niet dat zij bij mij in de schuld staat.
Moeder vindt dat ik bij haar in de schuld sta.
En waar bemoeien jullie je mee…
Boerenpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 Een machtig paard
zoals God dat had bedacht
een werkpaard, een boer’n knol
als helper op het land
Ten dienste van de Mens
trok het paard de kar
de ploeg over akkers
was boer z’n rechterhand
De boer liep mee,
die ploegde voort
had niet die grote kracht
alleen zijn boerenverstand
Toen ik als kind zo’n paard bij opa zag
besefte ik hoe…
Aantrekking
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 jij snoept van hartig
ik snoep van zoet
jij vaart bij laagtij
ik vaar bij vloed
jij huilt om vreugde
ik om een traan
jij straalt bij zonlicht
ik bij de maan
jij ziet het blauwe
ik zie het groen
na zoveel jaren
niet meer te doen…
Weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 De donkerste duisternis
omringt het ruige land
het is een herfstige dag
zoals het vroeger wel vaker was
het zonlicht lijkt opgezogen
door wilde wolken met berenklauwen
een hagelbui maakt de wereld even wit
het landschap trekt dan een andere jas aan
mensen en dieren houden zich schuil
voor wolken en buien
binnen klinkt het gehuil
van…
Vogelveertje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Bladgoud op het ochtendsplijten,
het voorschrift van de schepping
wappert als ‘n verscheurd kasboek
haveloos in de schrikdraad.
Bomen stil als marmerbeelden
trekken theatraal de wangen strak,
aan hun enkels gevallen seizoenspruiken
en boomvruchten als oudejassenknopen.
Welk een stilte kan de aardkloot regeren
als de drempelwacht de koningszaal…
Sneeuwvlokken vallen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 326 Kennen zonder Kennis.
Onbegrip begrijpen.
Branden zonder vuur.
Uurwerken zonder uur.
Eén is gelijk aan alles.
Méér zijn dan wat of wie?
Twee is méér dan drie.
Spontaniteit leeft zonder tijd.
Is denken zonder gedachten.
Is zin zien in onzinnigheid.
Mensen worden geboren.
Kokend water kookt.
Sneeuwvlokken vallen.…
Spiketotal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 123 Wat heerlijk je weer te ontmoeten, blij en oh zo fijn
Vet knuffelend begroeten, je bent toch weer zo mooi.
Haastig dicht naast elkaar op de sofa, zin je op te vreten
Je mag schuilen in mijn schoot, ik lust je rouw ook bloot.
Bruine en olijfgroene kijkers treffen en raken
Lijfjes zo dicht verbonden, totale overgave raak!
Elke seconde betekent…
Liefdevol
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 194 je ogen lachen
jij hebt altijd al
het talent gehad
om met je blikken
woorden te bezielen
ze zoveel warmte
mee te geven dat
zij in raken hun
energie laten stralen
in zachte koestering
het zijn jouw vragen
die het beste in ons
naar boven halen
met een weerwoord
verpakt in onze lach
jij maakt het
delen compleet
omdat jij de pijn…
Een duinpan
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.904 Een duinpan was onze bedding.
Daar had het glimmende helm
geklapwiegd, ons in slaap gesust.
Daar werden wij wakker, wreven
het zand uit de ogen, zagen
een vogel hoog boven ons bidden,
wisten ons prooi van wat dwingt.
In de verte morde de donder.
Een komen en gaan van krijsende
meeuwen. Een hond sloeg aan. De
auto's op de snelweg raasden…
POSEIDOON
poëzie
4.0 met 1 stemmen 283 De stormwind giert een reuzensymfonie;
Het grauwe zwerk dekt d' aard; als woeste scharen
Van krijgers rollen donderend de baren
Op 't maatgeluid dier woeste melodie.
Poseidoon toornt en zweept de golven. Zie,
Titanisch lacht hij bij de doodsgevaren
De schepeling bedreigend. Schatten garen
In 't diepe zeerijk wil hij. Wat men bie',
Niets…
Drama
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 326 Het drama is cliché maar ook klassiek:
D: 'Oh Lodewijk, je tréft me met je woorden
...Doch mijn ambitie laat zich niét vermoorden!'
L: 'Eilaas mijn vriend, zó werkt de politiek...
( D. zijgt ineen...)
Ze waren broeders, eensgezind, aimabel
Maar nu heft Kaïn zijn hand op tegen Abel.…
Pure liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 228 Soms
wil ze haar vleugels uitslaan
ver weg, ...hier vandaan
trachtend zich nog uniek te voelen
liefde zonder doelen
iemand die van haar houdt, puur en naakt
zoals eens de wereld werd gemaakt.…
Overpeinzing tijdens strandwandeling
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 122 Dank zand, dat je me wilt dragen
mijn voeten voelen een behagen in je zachtheid,
Wind in mijn rug, je steunt me als werd ik
opgetild, vooruitgeduwd,
Zandlopers, als kwamen jullie uit het niets..
als glijd je, verblijd je om een worm en altijd
samen,
Wolken hoe je met de zonnestralen,
ver of dicht, licht doorlaat, alsof er altijd
ergens wel…
Bedding
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 96 Achter mijn oogleden is een donker heelal
met miljoenen sterren die ons omhullen.
Onder de wollen deken lik ik de wonden
en helen de goden jou en mij.
Door aanhoudende poem-poem-poem
duik ik er weer in, ook al is
mijn bed heel moe van mij.
Ook al slaap ik niet, het filmscherm
toont de meest boeiende beelden.
Achter mijn oogleden is…
Een bijna volmaakte vriendschap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 207 Stropdas
Hoe levensvatbaar
is hij, Stropdas
wanneer hij echt
tot leven komt
in een gesprek
dat op een dag verstomt.
Hij heeft je leven
kleur gegeven,
het grijs een
weinig rood geschetst.
De losgemaakte zijde
spoort je tot actie aan,
bewogen in
je ingeslagen weg
zet iets zich in beweging
na het dodend niets.
Uit je cocon,
je…
Binders en separatisten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 57 Het leven kent binders
en separatisten.
Dat wat ons samenbrengt
kent vaak meer voldoening
dan wat ons scheidt.
Zonder het samenspel kan
onze wereld niet draaien;
kent deze slechts verdeeldheid
uitmondend in haat en nijd.
Wat is er mooier dan reikende
handen die tasten om met anderen
verbonden te zijn om samen iets
positiefs te scheppen…
in al mijn zoute kieren
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 330 zoals het buiten storm slaat
geselen van rukwind
die de wereld opjaagt
tot geen enkele keus dan
naar zijn pijpen te dansen
zo striemt elke koude vlaag
in al mijn zoute kieren
deuren en ramen rammelen
mijn ziel overhoop…
Overbruggen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Hoeveel bruggen
zijn we
overgestoken?
Hoeveel wateren
in ons leven
hebben we doorwaad?
We zijn
bekend met
oever en wal
met gras begroeid
beschoeid
met palen of hout
De waterloop
driftig
soms ijskoud
We nemen onszelf
in de tussentijd
.....de maat
Het overbruggen
in ons
als 'n voetveer verankerd.…
Kenmerken van liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 205 Liefde is een licht, dat nooit dooft
liefde overwint alles, geeft kracht
liefde blijf erin geloven
het leven verloopt vaak anders dan gedacht
Liefde is iets geven van jezelf
liefde is een kwestie van vertrouwen
liefde is onzichtbaar, onmeetbaar,vaak onbereikbaar
weet op wie je kunt bouwen
Liefde verdraagt geen wrok
liefde is het ritme van…
Blikveld
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 187 het is mij om het even
of het pad stokt
een muur breed en lang
ik zal hem breken
te lang, te vaak
al uitgeweken
zonder obstakels
kies ik de vele kleuren
de weelderige bladeren
zet mijn stappen merkbaar
mijn natuurlijke gang
zal tot leven komen
in de werkelijkheid
heb ik mijn eigen dromen…
Isoleer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 78 Sluit mij maar op
in deze ruimte,
plaats spijlen
voor de ramen
en neem jij dan
de sleutel mee.
Ik heb genoeg aan
de zilveren vogel
die mij voor de tralies
met zijn snavel,
met zijn ogen groet.…
dikke nek
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 407 je nek is dikker dan je buik.
"mijn poëzie is de best"
althans, dat is wat je denkt
maar je pen, schrijft niet beter dan de rest
andere dichters worden ziek,
je woorden zaaien snel paniek
meestal door negatieve kritiek
je relaas, verbale tekst
veelal onderaan
andere gedichten gezet
ietsjes achterlijk eigenlijk
een eigen tekortkoming…
voor…
Ik draag het mee (De Andes)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Hoog in de lucht
Draagt de wind
Tranen van de Andes
Bereiken nooit de oceaan
Ik draag het mee
Lichaamstaal
Handen en voeten
De armoede kleurde
De tranen rood
En ik draag het mee
Nergens was het veilig
Op elke hoek loerden ogen
Ongelukken per ongeluk
Droefheid en frustratie
Ik draag het mee
Tranen mengen zich
Met het leven ten…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Over dat
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 120 je streelde
met een bijna
achteloos gebaar
mijn wang
terwijl jij
in zinnenlange
monologen tegen
de wereld sprak
je mening gaf
over van alles
en natuurlijk
over dat
jouw visie
warm belichtend
hopend op
mijn zwichten
nooit raak
jij uitgepraat
over de liefde
van een kant
maar die strelende
hand heeft mij toch
de das…