Alle inzendingen, jaar 2002, week 42

Met tevreden handen maak ik gebaren die iedereen wenst als ik sta en blijf staan en niet meer weet waarom ik niet meer weg wil gaan.…

waar we woonden wilden we weg wie we waren werd weerlegd wat we wensten wisten we wel we wilden waarheid-wordende wensen…

Vlinder voort, verlegen vlinder Vlinder vrij, vergeet verdriet Vul vanavond vol verliefdheid Vergulde vleugels; Vlinder vlieg!…

een zomerzacht herfstgevoel, verneveld in kwatrijnen en horen en voelen en kraken onder druk druk van binnen en van buiten van binnenste buiten dag lentevogel moet jij niet dood zijn? de winter loopt zich warm om koud te worden en dromen te bevriezen er wordt weer gekropen in holen en spleten verscholen, vergeten en niemand kent de…

hij is niets meer dan de schaduw van wie hij zou willen zijn als hij bewonderend kijkt hoe zij haar schoonheid draagt want zij is de vraag die geen antwoord kent en woelig raast in zijn gedachten zij, die niet weet dat ze zijn muze is…

Ik ben een sterretje aan de hemel en een wolkje in de lucht, een visje in het water en een vogel op de vlucht. Ik ben een blaadje aan een roosje en een ring in een klein doosje. Maar wat ik nog het meeste ben is "mij" en daar hoort alles zo een beetje bij!…

Je zorgt ervoor dat ik een schuldgevoel krijg, ik praat er met niemand over, ik zwijg. Je geeft mij de schuld van alles , je gevoel, je wilt me terug dat is je doel. Ik kan het niet meer dat negatieve gepraat, je trekt me er in mee en dat maakt me kwaad. Je hebt geen idee hoe het voor mij is , je ex die dood wil , dat gevoel is maar niet…

vijfendertig voelt zich prettig met z’n lijf en met z’n geest heeft een huis een boom een beest en geld zat houdt van babbels bier en knabbels met zijn billen op een kruk besluit de avond met een stuk in bed of kraag kan de hele wereld aan ook als hij op één been gaat staan altijd zijn gsm paraat zelfs tijdens de liefdesdaad in z…

mama, waarom hou je niet van mij zoals ik ben? mama, waarom kun je mij niet accepteren? mama, waarom ben ik niet diegene die jij wil dat ik ben? Want dat is mij wel duidelijk geworden ik ben anders dan jij anders dan je dacht maar anders is toch niet verkeerd? je bent teleurgesteld in mij ik ben niet de dochter waar je van droomde en dat…

Je weet wat je wilt Je weet wat je voelt Je wil het hem vertellen Maar weet hij wat jij bedoelt? Je weet wat je wil krijgen Je verwacht het al zo lang Dan sta je weer met lege handen Het wachten maakt je bang Je moet slikken en bedenken Want de woorden raak je kwijt En als je ze eindelijk hebt uitgesproken Krijg je misschien wel spijt…

de ijzige stilte doorbroken door alweer een reeds vertrouwde gedachte het is voorbij maar ik leef nog voort als een bloem die geplukt is, voort bloeiend niet wetende dat het einde nadert. de weg naar vernieuwing niet gezien. achter mij daalt het stof net neer de omgeving valt me nu niet meer op ik ben één met het landschap...verdord, gebroken…

Al gaat het dan niet om de oermatrijs Maar om wat dozen versgeperste platen Een laadklep die halfopen was gelaten Vervelend is het wel voor Rob de Nijs. Toch liever dieven die je handel kraken Dan veertig jaar in 't vak bij platenzaken.…

de dromen die de dagen doordringen die de dreiging dragen dat dit doelloos dromen de dagen doodt die dagen doen denken dat de diepe droefheid doorgaat dat de 1000 dromen doen dwalen dat de dwaasheid danst…

Het water koelt af, terwijl de discussie verhit. We liggen op elkaar, we liggen overhoop, en samen zijn we naakt. De spanning neemt toe, het water deint met ons mee. De spiegel beslaat, het is mistig en laat, mijn stem die overslaat. Nu klettert er sop tegen de tegels omlaag. Een golf van stilte volgt, we verzuipen in onbegrip, en…

Jaren gaan voorbij waarvan ik niets meer weet waar ik alles van vergeet Ze zijn niet meer van mij Zo simpel als de tijd verstrijkt zo doelloos gaat mijn leven door een leven waarin ik niet meer hoor Dat vervreemd van mij lijkt Wanneer is het over? Wanneer is het voorbij? Wanneer komt mijn einde nabij? Ik weet het niet meer Mijn gedachten…

Niet dreigen lief dat staat je niet Zoek niet naar mijn zwakke plek je mooie ogen dwingen niet maar droom je door de hele dag Gedraag je in je slaap vannacht en knipper als je wakker wordt…

Zandkastelen bouwen in het warme zand water vult de kerkers een vlag siert het bestaan Wit schuim treedt statig binnen buigende schelpen transpirerend zand ontluisterende stilte Een straaltje zon verlicht de toren de golven komen vesting van oranje klaar voor ontvangst Langzaam ruisend ongeduldig, steeds luider explosief…

Gekleurd kabinet? Laten we maar eens groen doen ! beetje geel, ietwat blauw, druppeltje wit... Misschien, dat zo'n regering, dan wat langer zit...…

Eindelijk, Wij altijd samen…onafscheidelijk…. Jij zo mooi naast mij Ik heb zo lang gewacht…maar niet voor niks Nu jij, eindelijk van mij Je lichaam naast het mijne Wij zijn perfect samen, als 2 handen op 1 buik… Je hebt spijt dat je zo lang moest denken… ‘Al die momenten had ik al bij je kunnen zijn’ fluisterde je zacht in mn oor… Werkelijk…

met van die grote kinderogen stond ze midden op de straat terwijl mensen om haar heen bewogen op weg naar iets, altijd te laat in de zakken van haar oude jas zocht ze naar wat ze wilde weten en hoopte in haar versleten tas te vinden, wat ze was vergeten haar geheugen leek compleet gewist zij wist niet waar of waar naar toe haar hersens…

Al die tegenslagen maken je zo moe zoveel momenten waarbij je niet meer weet hoe... geen tranen meer voor het verwerken van al dat verdriet wanneer ga ik me weer beter voelen? dat weet ik niet...…

Het lijkt alsof ik altijd vrolijk ben en goedgezind... Het lijkt alsof mijn droefheid niet meer van me wint Het lijkt alsof de tranen niet meer komen... Het lijkt alsof ik verlost ben van al die nare dromen... Het lijkt alsof... Maar niemand weet hoe ik me werkelijk voel... En dat is nu net wat ik bedoel...…

Het papier groeit aan de muren bedoeld voor het doelloos turen Propaganda voor het dromende volk ontzetting doorboort me als een dolk Ik heb die films dus nooit verslonden voelde me nooit trend gebonden meepraten kon dus niet lag toch al niet in 't verschiet Of lag het aan te weinig geld? eerder teveel aan superheld…

Dat je uitgerekend denkt aan mij in Stuttgart waar Stuttgarters wonen leven en sterven en dat jij je brief eindigt met veel liefs dat zich verplaatst in bits en bytes me rakend waar nooit eerder tevoren pijn was geweest doet me afvragen hoe het nu zit met tijd, ruimte en afstand op een wiskundige manier slaat al mijn remmen los In de…

Je schoonfamilie kun je niet kiezen, die krijg je er gratis bij. Dat blijft voor velen een moeilijk iets. Soms maakt je dat niet blij. Maar toen kwam mijn jongste schoonzus en ik heb dus absoluut geluk gehad, want zij is mijn allerbeste vriendin en een hele lieve schat. Natuurlijk hebben we wel eens wat, daarvoor zijn we per slot van rekening…

De bieren dorsten die ik les zijn borsten die ik evenmin beklim / bestijg (als ik begin) Het raam weerkaatst een koele maan ik zie gespiegeld op zijn kop je handen op mijn lippen staan…

als je het even niet meer ziet zitten en niet meer door wil gaan denk dan aan je echte vrienden die onvoorwaardelijk naast je staan dan gaat het allemaal wat beter beter dan je had verwacht want je vrienden zijn er voor je elke keer weer dag en nacht…

doorn in mijn hand gevoed met mijn bloed hield de roos in leven niet loslaten een hand tekort voor wat moest steel en hand vergroeid versmolten onderhuids ontstoken ondragelijk de pijn met harde liefde ruk de steel uit mijn vlees plant de bloem in de donkere aarde en voed haar met het bloed uit mijn hand rood op zwart morgen schijnt…

Raar kan het gaan, Zo denk ik dan. Een Zoen, daar blijft het dan bij. Intens, maar heftig. Een moment, niet meer en niet minder.…

Hij wil uw stem: het spaarloon wordt gered. Een prachtig voorbeeld van opportunisme, u aangeboden door 't liberalisme dat borg stond voor de val van't kabinet. Zalm slaat daar slaatjes uit, dat was te raden, wat zeg ik, een complete zalm-salade !…