Alle inzendingen, jaar 2003, week 14

Schaduw werpt halve treden op de trap die wentelend opdoemt uit het verleden steil, maar leidend naar het heldere heden moeizaam beklommen met slepende stap Diep gebukt gaand onder geleden lasten maar volhardend en met moed de blik gericht op het hoogste punt in het helende licht zonder een tel in het duister te tasten Zij die stil wentelen…

Alweer is er van mij Een mooie fiets gestolen Wat zijn dat toch voor Lui Stelletje Halve Zolen Blijf met je fikken Af van andermans spullen Ga werken voor je geld en koop dan zelf je spullen Lekker makkelijk he, dat stelen! Ach, wat kan het jou ook schelen dat ik moet sappelen voor een fiets voor de zoveelste keer, heb ik wéér Niets…

We kunnen het nog niet echt geloven Het is echt waar, misschien gegund van boven? Eindelijk is het zover, het komt eraan Ja, je bent zwanger nog 8 maanden te gaan Dan een echo voor de zekerheid gedaan Vol vreugde en geluk, het is waar! De komende tijd wordt leuk en zwaar Ja, je bent zwanger nog 7 maanden te gaan De kleine groeit en je lichaam…

Ze sturen foto´s bij het leven Sms-en tot de blaren branden De nieuwste games zijn nu voor handen Wap en kleurenscherm zijn het streven Ik zal je eens wat vreemds vertellen Ik gebruik mijn telefoon om mee te bellen…

De mensheid is nog jong, haar godsbegrip nog onvolwassen; de broedermin is nog niet groot, want nog slaat Kaïn Abel dood. De mensheid is nog jong, haar denken primitief; toch is er perspectief want: de mensheid is wel jong, maar haar bewustzijn groeit... Ontwikkeling is te bespeuren; zij is in gang gezet door hen die om broedermoord,…

Spanning die rond raast in mijn hoofd Legt een band van ongeloof rond mijn hart De waarheid loop ik achterna Waar de werkelijkheid een vaag gegeven blijft Zie ik haar staan in de grijsheid van twijfel Bibberend kijk ik in mijn hart Is er nog iets weg gelegd Voor een nieuw bestaan…

het was alleen vandaag dat telde de dag was open en nog vrij het patroon brak ik in stukken de uren waren dan voor mij want morgen was zo ongewis die tijden kon je niet vertrouwen ik had me al te vaak vergist ging luchtkastelen bouwen zo dacht ik maar de toekomst heeft me ingehaald vandaag is veel te klein voor wat morgen te gebeuren…

Als ruggesteun voor Beatrix en Lexje En alle leden van het koningshuis Krijgen zij een aardigheidje thuis: Een button met daarop een guitig tekstje Zo'n cadeau is als je 't mij vraagt te gewoon Zoek naar een camera of microfoon!…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

Is die oorlog nu voorbij of kunnen we nog meer verwachten Kunnen we nu zeggen:"Vaarwel Dictatuur?" Dat zou de pijn verzachten Ik heb gedacht aan al die soldaten Ze gingen er toch maar op af Zandstormen trotserend. Op naar Bagdad! Richting Dictator, met zijn geblaf. De emoties komen eindelijk los zag je die man met die foto staan? Schreeuwend…

ik wil heel veel met jou delen mijn geluk mijn verdriet mijn woede ik wil heel veel met jou delen mijn pijn mijn zorgen mijn lachen ik kan niet altijd alles met jou delen mijn beleving mijn gedachten mijn gevoel…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Je lippen zacht Mooi gevormd Vurig gekleurd Zoet verleidelijk Je zoenen Zijn zinderend Ik proef je Heerlijk zoet Ik voel je Warme tinteling Zachte streling Je lippen zacht Gemaakt voor mij Ik kus je lippen Lang intens Zalig warm genietend Ik streel je Lippen zacht Zoekend de weg Naar passie Jouw zoenen Zijn oneindig,zo lekker…

In seizoenen vond ik jou tussen geweven spinrag en gevallen oude bladeren, verwelkt tot in het diepste van je ziel. Ik opende jouw deuren en zette ze op een kier zodat de warmte naar binnen kon en je uiteindelijk smelten zou voor het eerste zonlicht. Nu zweef je tussen hemel en aarde, een eerste glimlach trof jouw lippen die…

Elke bom is een bewijs van angst en macht die valt en elke leugen laat winnen omdat de dood alleen met onverdragelijke stiltes terugvecht…

Haar schoentjes van rag gesponnen goud gul gegeven door de morgenstond trippen speels over slapende grond in een poging hem te doen ontwaken Helder als een klokje klinken kan zuiver als een sneeuwwit laken zingt haar stem een lied over leven om de natuur het ontluiken te geven Als dan…

Heb nog zoveel van je te leren op mijn bek gaan doe ik elke dag door je onbewust te kleineren vernietigend door mijn honend gelach je heb me zoveel te geven iets wat ik jaren geleden heb begraven jij die me weer laat leven mijn gevoel begint weer te dagen jij laat me voelen wat liefhebben is aan jou geef ik mijn ziel bloot zonder jou leven…

De zee die de rivier opvloeit zal de berg niet bedwingen Zijn koude water blijft naar beneden stromen Een strijd die niet gewonnen kan worden Maar toch aanhoudt te bestaan Vrede utopische droom We bestaan allen uit de zelfde regen Soms warm en soms koud Maar we blijven in conflict Soms voor een berg en soms voor een zee Maar de zonen…

Ranzig, onzin, vetmakende troep, dat is wat de duivel in mij roept. Waarom zou ik het nodig hebben, ik kan het zonder ook wel redden. Kom op, eet nou wat brood je wilt vast niet zo jong al dood. Het kan echt helemaal geen kwaad, zegt de engel die in mijn praat. Ach joh, steek gewoon je vinger in je strot, je moet slank zijn, tot op het…

Achter een stuur van tijd beweeg ik me langs dagen laat ik jaren achter me en momenten flitsen voorbij Mijn leven is een wagen waarmee ik mij beweeg die mij naar het einde brengt en startte toen ik kwam De lichten zijn mijn denken soms fel en soms zo groot Zie ik daar anderen die mijn weg verlichten? Wegen liggen voor me Banden…

Ik kwam aan in mijn herinnering Ik stapte uit waar ik dacht te weten Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd maar ik herkende het beslist Wat jaren op mijn netvlies had gezeten was uitgewoond door eenzaamheid Wat er niet meer was wist ik Opende mijn ogen van verborgenheid…

Wanneer hemelen verdwijnen het licht niet langer schijnt En schaduwen omheinen geen zicht op het eind Zoek dan overal en daar waar je nooit alleen bent Al is dat nog zo zwaar lijkt ieder gevoel absent Je zult jezelf hervinden mits je er wilt zijn Daar waar herinneringen aan beminden niet langer bestaan, niet langer vol pijn……

je stond er al een hele tijd de rug tegen een wilgenstam in een poging met hem treurigheid te zijn tussen je vingers door glipte een warme voorjaarswind de takken in en bracht bloei in dat vermengd verdriet je stond er als een lentekind…

Mijn huid is strak gebleven, een rekbaar vlies maar het geheugen drijft haar zin door. Krampachtig speel ik nog onder haar rok In het begin was zij een sidderend standbeeld, de laatste storm die mij omhelsde met tentakels van tropenwind. Een matroos in het kraaienest kon niet zwijgen over haar wijkende lippen met zijn zwijmelziek gezang…

Mezen tjilpen nog tussen sprokkelhout en glippen de klokketoren binnen. Je bent voor een ander licht gezwicht. We verbijten tranen, onze klieren weigeren. Engelen zaten op een wolk naast jouw bed. en wenkten je naar een hemel van hars. Misschien kerfde ik te vaak in de bast. Ik geloof het vandaag. Morgen een vraag. Je verdampt en valt samen…

het hete geel glooit afgrond oplichtend in het zwart schemer drukt de warmte dieper eenzaam in het hart tast met vingers naar het duister blinder dan de nacht pakt en zal niet kijken omdat zonlicht nooit de avond wacht morgen bloeit het rotten in het sterven van vandaag laat de uren gaan, lange dagen doden langzaamaan…

overal vlijt de natuur zich tegen mij aan maar in de stad ben ik er ver vandaan tussen wat ik eet en zie bevindt zich dan een muur van menselijk vuur modificatie, emulgatie, plastificatie machines, doder dan steen scheiden mij van stinkend veen als had ik alles maar te leen alles wat ik zie menselijke hand en been alles voor mij bekeken…

oh leven, dwing mij breng mij in nood verdruk mij en ontredder mij. Dan zal ik doen wat uit nood en lijden geboren wordt. ik beloof dat ik in dat hete vurige helse moment weer een daad van passie pleeg en mezelf eindelijk weer eens echt herken. maar elke keer krijg ik als antwoord op mijn bede van dwang. Lijd niet. je bent vrij!…

Laat elke letter Een steen zijn Die jij dan kan aanraken Laat elk woord Een kleur zijn Die jij dan kan voelen Laat elke zin voedsel zijn Voor U Mijn lezer…

In het gebied waar dromen leven, en wensen geven, je laten beven, een zoet verlangen, in emoties gevangen, momenten wachten, de daad verzachten, ben ik in gedachten. Ik denk aan jou, aan ons, en hun. En realiseer me dat we weer dichter bij elkaar zijn.…