Alle inzendingen, jaar 2003, week 34

Ik kijk in jouw ogen, Maar eigenlijk zie ik Zijn ogen. Jij raakt me aan Maar, ik voel zijn handen Mijn hele lichaam aftasten Ik wou dat ik jou kon voelen En niet hem… Ik hou van je Maar iedere seconde Dat ik mijn ogen sluit Zie ik hem Hij die me uitkleedt met z’n ogen Ik wou dat ik jou zo kon zien kijken Jou zo kon voelen … Als ik je…

Een boerenzoon in Hoorn Werd met een varkenshoofd geboren Hij was heel ongelukkig Maar de boer zei slechts nukkig: 't Probleem zit gewoon tussen de oor'n…

Krakende wielen op een landweg. De Boer op weg naar huis knarsend en langzaam de ouderwetse kar, neuriet de boer zijn favoriet gezang. De melkbussen leeg, rammelen mee De koeien in de wei, kijken met lodderogen toe, hoe de kar zijn weg vervolgt, naar de boerderij... Dampende bruinebonensoep staat te pruttelen op het fornuis... De…

Als muren op me af komen, En het weer donker wordt, Als ik niet slapen kan, of dromen. En verdriet mij weer omgord, Dan ben ik weer zo eenzaam, Zit stilletjes voor mijn raam. Niemand roept mijn naam. Heb niemand om me heen, Ik voel me dan zo eenzaam, En helemaal alleen.…

Het stormt in mijn hoofd. Hij zit vol met gedachtes, zo vol, dat het eigenlijk leeg is... Mijn hoofd is leeg, ik ben leeg. Ik voel me leeg en alleen, Alleen in deze volle, drukke wereld... Ik voel me klein, word verpletterd door mijn gedachtes, de gedachtes in mijn hoofd.... Mijn hoofd zit vol, zo vol dat hij eigenlijk leeg is....…

In de grote, drukke buitenwereld: een mooi lachend gezicht. In een klein, verlaten kamertje: een gezicht met vele littekens. Littekens van een nog kort, maar reeds vervloekt leven. Het wordt weer eens tijd mijn masker af te nemen. Het wordt weer eens tijd nieuwe littekens te kerven.…

Kwetsende woorden, misse gedachten. Een ster hoog aan de hemel fonkelt en wordt helder. Gehoord heeft ze me zeker, schuldgevoel komt bovendrijven. Tranen wellen op, maar blijven zitten. Een vriend, een knuffel, een huilbui.…

Kon ik nog maar even, nee niet de hele tijd. Kon ik nog maar even bij je zijn, want nu ben ik je kwijt. En niet voor even, maar voor altijd.....…

Morgen heeft een verlangen om mooier te zijn en beter te gaan Tijd is echter onbelangrijk als je maar weet dat er ook gisteren was…

Vandaag een geluid dat minder is geweest dan het gisteren was Morgen schreeuwt nu al om gisteren en je begrijpt wel waarom…

Gisteren een klank gehoord die mooier was dan de weken ervoor, gelukkig Vooruitgang is zo fijn om te horen en ook te zien, zucht…

jawel, ik ben betoverd en woon in mijn kasteel waar ik verlegen naar je kijk omdat je me hebt veroverd je bent geen ridder of een prins het witte paard zag ik niet staan ik hoorde slechts de woorden die je liefdevol en fluisterend door mijn hoofd liet gaan toen ik in alle stilte mijn hoofd nog op je schoot met tranen nat en zilt zo.. van…

het hert staat roerloos peilloos bij het meer dat verstilt de lucht vangt in haar loomte maar schijn bedriegt en in de vlucht struikelt de dood over haar voeten een rimpel en peilloos is het meer weer verlegen als de lucht…

vogels tillen de bomen op die dansen van hun gezang bladgoud klatert van de van zonnestralen ik hou mijn handen op in de ijle lucht neurie mee en voel me licht…

o Vrije, vlaamse poësis, gij sprankel van de dichterziel die brandend uit de hemel viel, gij blomme en blinkend veldgewas, gij orgeltaal, gij wierooktas, gij... al dat ik niet zeggen en kan, men kent u niet in ‘t eigen land der vrije, vlaamse poësis!…

Soms is het allemaal zo moeilijk is het zo donker om me heen dan kan er geen glimlachje meer af en voel ik me zo vreselijk alleen Niemand zie ik dan meer staan verzonken in m'n eigen verdriet zie ik geen vreugde meer of blijdschap al die mooie dingen zie ik niet Ik sta op zo moe zo futloos aan het begin van zo een dag sleep me door…

De telefoon opnemen op de grens van het bestaanbare ten einde raad een wildvreemd nummer draaien roepend: ik ben doodongelukkig dood en ongelukkig zeg iets wat mooi klinkt lieg iets wat beter lijkt ik ben doodongelukkig red mij. ----------------------------------------- Uit: 'Proeftuin', 1953…

Treurende druppels tegen het slaapkamerraam de natuur weent zacht…

bassen dragen je geluid voorbij de huizenblokken geven ruimte aan je stem die raakt met nostalgie van zware kerkklokken met vingers knijp je in mijn maag en draait de twijfels om in weten haalt uit met vaag verdriet dat ik niet kan vergeten de toon vervloeit tot woorden maar de beelden komen niet, dissonanten breken dan de melodie…

Hier aan de oever van het stil duistere meer diep in gedachten Fluistert het water uit onpeilbare diepten strelende woorden. Met troost voor de ziel en vredige gedachten voor een nieuw bestaan.…

Het voorrecht om de wapenrok te dragen Die toebehoort aan Hare Majesteit Is voor veel mannen straks verleden tijd, Maar als je vrouw bent, word je niet ontslagen. Toch snap ik daar natuurlijk niet veel van, Want in het leger, zegt men, word je man.…

Een kok uit het Belgische Hoboken, was werkloos, z'n schouwke kon niet meer roken. Het arbeidsbureau zond hem naar "Fu-you-Lok", want daar zochten ze een goede kok. Onthutst zei hij:"Maar ik kan geen Chinees koken!"…

op de grond ligt een gedicht een naakte scherf die de wind uit de spiegel van mijn leven nam mijn trouwe stoel houdt me krachtig vast en hoest het stof vanonder mijn onrustige kont vantussen de takken ijlt een lichtstraal door het glas en legt de titel bloot 'volmaakt gelukkig', hij glanst ik trek gehaast aan de pen poog…

Door wind en regen kaalgeslagen, afgelegen land van steen. Door sneeuw en ijs geschuurd, gescheurd door scherpe kou, bezocht door eenzaamheid, het binnenland. Omkranst door de beschaving; een pas aangelegde ringweg door bussen vol bewonderaars bereden. Mooi ben je maar ik raak je niet meer aan.…

buiten in het donker helemaal alleen in gedachten verzonken stilte om me heen één blik naar boven starend in de lucht schitterende sterren de kou op de vlucht denkend aan gesprekken weer even voorbij en ineens ben je toch heel dicht bij mij een glimlach verschijnt van puur geluk grenzen verdwijnen dit kan niet meer stuk…

angst vreet de appels uit de kruinen van mijn dag mijn nekharen overeind hijgend en wolken volgen zijn hand ze leggen zich vlokkend neder op de vensterbank van mijn ogen het onbekende staart me recht in het verbleekte gezicht zijn ogen zijn zo donker dat ik niets kan dan tasten en mijn gedachten vallen in een heelal van een…

Ik denk niet zo vaak aan morgen alleen nog maar aan jou maar soms droom ik weg ik zie je zo graag ik heb je lief en dan durf ik nog te hopen dan geloof ik weer in liefde dan geloof ik in een toekomst een toekomst met jou? Jij wil er niet aan denken jij ziet morgen wel hoe het gaat maar je ziet me graag je hebt me lief dat voel ik alle…

Omarmend heb ik je vorm gegeven en zorgvuldig al je letters neergezet samengevat in ‘n keurig net couplet zodat ik je zag groeien en zag leven Je bent ontstaan uit mijn gedachten en opgevoed door een dichtershart dat alle vastleggende regeltjes tart met wens ‘n eigen stijl te betrachten Nu je volwassen bent laat ik je gaan nog een laatste…

Nu Schwarzenegger gouverneur wil worden Gooit menig vijand roddels in de strijd Zijn zonden uit een lang vervlogen tijd Zijn op het net ineens weer aan de orde Een oeroud interview in 't blaadje 'Oui' Waar Arnold spreekt van orgieën en blowen Pleegt men vol trots op menig site te showen Vergeefs, die opponenten-euforie Want ach, het…

Moe van al het vechten, geen zin meer in mijn werk, Geen zin meer in mijn huis. Moe van al het zoeken naar begrip en liefde Heeft het nog wel zin? Heb ik nog zin? Waarin? Ik ben moe.... Mijn liefde hoopt zich op, verandert lanzaam in verdriet. Ik voel me eenzaam en verlaten en niemand die het ziet. Het leven is een molen en ik zit…