Alle inzendingen, jaar 2004, week 34

er ligt stilte in een enkel woord leven als de wind door pollen stuift omringt door lelies zingt een trillende schemering nieuwe bloesem schrijft de maan omgekeerd je naam hoop ik te zien het hart als liefde door te gaan…

De lente is verleden tijd de zomer haast vergeten de herfst bracht storm en regen mee de winter is het heden. De winter die jouw leven neemt regeert met wrede kracht het vechten heb je afgeleerd de dood komt altijd onverwacht. Ik geef mijn bloed ik geef mijn hart ik wil je alles geven als in het allerlaatste uur de tijd zich keert naar…

In de stad loop ik op steen En water loopt langs de randen Naar gaten naar onder In steen naar plassen en meren Het water en de plek het land Ontmoeten elkaar zelden Want de stad de stad Het land het land Dat wat hier had moeten plaatsvinden Vindt elders plaats…

's Avonds als het donker wordt, en de vogels hun laatste lied fluiten dan sluit ik de gordijnen, en ga nog eventjes naar buiten. 'k Zie de eerste sterren verschijnen en een bleek opkomende maan het is alweer bijna tijd om naar binnen, naar bed toe te gaan. Nog even het late journaal en de sloten controleren dan heerlijk gaan slapen…

er eten dwergen uit mijn hoofd wat ik niet bergen kon wat de dag niet kon verdragen wat de mensen liever zagen maar de nacht die is van hun zachtjes in mijn hoofd geslopen zingen zij hun maal voorbij tot mijn ogen open…

De koning wankelt langs de bergkloof Hij grijnst de tanden bloot In de waan van zijn krom geloof In de afgrond lonkt het schroot Doof blijft hij als de troon kraakt Bijziend als lakeien op listen broeden En een kraai, de onheilsbode, waakt Zijn zwart verenkleed doet de val vermoeden Van een kantelend rijk Het kon niet anders dan zo gebeuren…

Ik ben een mijnenveld, een emokip 't Gebeurt regelmatig, dat ik flip Maar zo ben ik, ik kan niet anders zijn Mijn emoties zijn een terugkerend refrein Ik ben een mijnenveld, een emokip Ik ken de hoogste toppen, maar ook de diepste dip Maar zo ben ik, ik kan niet anders zijn Wie me verkeerd raakt, raakt een mijn Ik ben een mijnenveld…

Het was die ochtend dat het bos naar binnen kwam door gesloten deuren en jij dronk thee bij het eerste licht na mijn droom die zich langzaam in taal transformerend over dieren leek te gaan. Ik ga koffie zetten zei ik aan dieren denkend niet aan vlees maar aan vacht niet aan bloed maar aan zacht hoor ik de merel zoals iedere ochtend…

je hebt het zelf voor het zeggen of je ze wilt zien de zonnestralen ze binnen in je hart wilt halen je hebt de keus je hebt de keus om te beslissen hoe groot geluk is in je leven ben je bereid ze op te geven de dingen die je denkt te missen want echt geluk zit in het geven 'n kus een groet een handgebaar een telefoontje naar elkaar een…

thuis titi oto sies opa oma eten vies pelen does taart koek papa bal mama boek paard kar eend toel titi eten ijs boel…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

Het eerste stadspark van het land, de hoogste molens van Europa. Het pauselijk wapen pontificaal boven de ingang van de kerk, voor enkele jaren monumentaal gepromoveerd tot basiliek. De hoogste, grootste en het eerst: wie tussen raffinaderijen en grote havens niet onder wil gaan, moet met pakhuizen aan een gracht, zelfverzekerd en megalomaan…

wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen met blokjes spelen en een toren bouwen de pop uitkleden of de kar voortdouwen of geeft ze snel haar beer een dikke zoen misschien een kopje thee voor mama maken voorzichtig om vooral maar niet te knoeien de lepel in de kop om mee te roeien of zou ze bezig zijn met hele andere zaken het hoofdje…

de actualiteit vandaag de dag: slecht weer, zwaar gemoed pessimisme verdrijft de lach omdat er zoveel 'moet' mensen 'moeten' naar het werk mensen 'moeten' naar een feest mensen 'moeten' naar de kerk mensen 'moeten' weten waar je voor het laatst bent geweest ik zou zou graag zien dat het woordje 'moet' mag verwijnen we gaan…

Haat, nijd, geweld… het intolerante ‘zijn’ ’s Werelds snelle leven, vol egoïsme en venijn Normen en waarden, de grenzen verlegd Ons eigen gevoel… is het nog echt? De verlegde grenzen overschreden, bekeken met angst De massa kijkt toe… wie is het bangst? Afgekeurd met afgrijzen, maar wie staat op? En geeft het teken: dit gaat te ver, STOP!…

Vlammende stilte in het ochtendgloren, dempende nevel boven het stille land, waar je enkel nog de stilte kan horen. En ik sta hier genietend aan de kant. Drukkende drukte die straks zal winnen van de stilte die nu nog aanwezig is, zal weldra met veel kabaal beginnen, nu de stilte nog zo lekker bezig is. Vergezichten vlak voor mijn ogen,…

Door zijn kind ging hij beseffen Dat je het als kind moet treffen Wat je meekrijgt in je leven Welke bodem je is gegeven Hij keek naar zijn kleine vent Waarin hij zichzelf zo herkent Nieuwsgierig, vol levenslust Iedere dag lerend, onbewust Zo'n kind mag je vaderlijk leiden Dat is zo waardevol voor beiden Maar al ben je als vent nog zo…

luidruchtig zoemend landt de steekmug op mijn gezicht in een reflex haal ik uit game set and... bloedneus…

En de lucht zal open breken, grijs maakt plaats voor blauw. Liggen zal de stormende wind, en zwijgen de eeuwige regen. Alleen de vogels zullen spreken, en een lied aanheffen voor jou. Vertel ze maar wat je er van vindt, wandelend over onontdekte wegen. Weg met alle pijn, de zorgen, weg met het zeurende verdriet. Adem de dag in, adem de…

jij schopt sterren wapent zo glas kubust de wereld hebt alles gehad schreeuwde toekomst in schilderend heden vervloekte het nu in nakijkend verleden ik gaf je mijn hand droomde de jouwe jij koos het pigment in onschuldig vertrouwen ik zag je staan op de rede van scheiden jankte onzichtbaar confrontatie vermijdend ik ben…

Leeg is het strand, guur is de wind, er is geen zonneschijn meer. Ik kijk naar mijn handen. Zand glipt langzaam door mijn vingers heen. Net zoals jij dat deed. Wanhoop laat mij tasten naar iedere zandkorrel, maar je bent er niet meer. Doodse stilte. In dromenland verdwijnt de gure wind, is er weer zonneschijn. Het zand keert…

Denk je dat je klaar bent met mij ben ik zeker klaar met jou Denk nou niet dat ik alles pik omdat ik zoveel van je hou Ik laat me niet gebruiken door een onzeker individu Of je van me houdt wil ik weten het liefste hier en liefst ook nu Als je zegt het niet te weten dan weet ik al meer dan genoeg Ik ben niet de eerste de beste die je oppikte…

mijn rechterhand gaat onbewust doelbewust naar de linkerelleboog tast het ruwe oppervlak af voelt of er een velletje los zit even gaat het mis de huid is dun mijn zakdoek stelpt het bloed de rest van de plekken is rood kaal afgezocht cellen delen snel mijn linkerhand gaat onbewust doelbewust naar de rechterelleboog herhaling van het voorafgaande…

Als het einde in het zicht is, leven bijna uitgeblust kan een mens soms zijn geliefden heel veel pijn doen, onbewust. Dan zijn ruzies, leugens, boosheid, onberedeneerd gedrag, ergernissen en getreiter aan de orde van de dag. Kan het zijn dat deze mens dan in zijn eigen duisternis, diep van binnen, met zijn ziel al aan het afscheid nemen…

En toen ging de telefoon op een hele gewone dag maar de stem die ik hoorde nam mijn hart in beslag Verrukt, verrast en intens blij onverwachts maakte jij je rentree ik luisterde met mijn ogen dicht en toch had ik er moeite mee Alles wat jij ooit had verwoest stond gebrand in mijn ziel moet ik geloven in jouw schone lei omdat die ander…

Niet lachen, maar ik heb een heus idool Dat klinkt op mijn leeftijd nogal frivool Maar ik kan haar charme niet weerstaan Mijn gevoel voor haar, is als een orkaan 'k Zou het liefst bij mijn idool willen leven Haar vooral mijn oprechte liefde geven Dan zou ik niet van haar zijde wijken Mijn idool is met niemand te vergelijken…

Ook stewardessen hebben hun ups en downs…

Voor faam hoef je echt niet per se te leven Ook dood liggen er mensen aan je voeten Die vanaf komende week proberen moeten De Peace van Converse 'ns een kans te geven De eerste keus gaf pas een echte kick, maar Toen bleek 'Nike en Tina Turner' niet beschikbaar…

met de dood voor ogen leef ik maar niet uitzichtloos niet wanhopig scherper dan ooit zie ik wie Gij zijt - míjn God en weet ik dat alles wat er tussen ons ontstond onvergankelijk is met de dood voor ogen lééf ik…

Luchtig en soepel op een zomerdag Warm en zacht op een winterdag Zo is mijn hand een jurk voor jou Aait je huid van schouder tot kuit Volgt je lichaam teder en zwijgzaam Kust je overal waar hij komen zal…