Alle inzendingen, jaar 2005, week 30

Genezen wonden helen pijn Een geprezen tactiek waar ik in verdwijn Geen terugslag te veel Laat staan te hoog Die goeie tijd waarin ik vloog…

Uw dichter is in Frankrijk, hij rust uit en meldt vanuit de verte vriend en vijand: als lezer heeft u ook een dagje vrij want ditmaal wordt hier geen speedsonnet gespuid. Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie, vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…

De pluisjes van je oren Kriebelen aan mijn wang Je ogen overspoelen mij met rust En je blik laat me niet los Mijn hand streelt je kopje En meteen rek jij je uit Want ons samen-zijn Vind je prettig, en ik ook. Wij zijn meer Dan mens en dier En zonder woorden Troost jij mij.…

Groots in dadendrang Maakt iedereen elkaar bang Gevoel schreeuwt om vergelden Ratio hoort men nog zelden Verloren, tegenwoordigheid van geest Onvoltooide haat is wat men leest Open groots het hart Aanvaard verdrietig 's werelds smart Besef dat alleen door vergeven Tegenstellingen zullen sneven…

Ritmisch verschoof de troubadour het contragewicht van het leven zijn zinnen schoten soms vuur horizon scheen lichter voor even Hij brandde woorden in neon van binnen bedekt met velours het leven werd minder beton door contrast van zacht parelmoer Zwaartekracht trok minder zwaar vreugde nam plaats van verdriet toekomst leek weer wat…

Zou het niet beter zijn als filosofen het voor het zeggen kregen in dit land? Zet die politici maar aan de kant. Hun praatjes kan toch niemand meer geloven. Ze blinken slechts in één ding uit: beloven. Dat doen ze even als het er om spant. ze vallen daarna heel gauw door de mand en houden zich voor vier jaar weer als doven. De wijsbegeerte…

langs meren en door wouden gaan dan begrijp je hoe oneindig dit landschap moet zijn wind streelt teder de toppen van de bomen een stroompje valeriaant me rustig en terwijl het maar niet donker wordt benadrukt de koekoek achter mijn rug dat de zon niet zal ondergaan…

Het zwijgen is doorbroken Je bent totaal niet bang De rechter heeft gesproken Hij geeft je levenslang Nooit meer tussen mensen Alleen met je waanidee Vast tussen 4 muren De Koran neem je vast wel mee Zinloze idealen Brachten je tot deze daad De samenleving onwrichten Was het doel van al dit kwaad Eigenlijk verspilde moeite Iets wat…

Verzadigd met gevoelens, Grijp ik naar het antwoord, Van mijn denken en mijn doen, Mijn toekomst en mijn toen. Lonkend naar wat komen zal, Bevredigd door het weten, Dat wat ik heb gehad, Nooit meer zal vergeten. Kijkend naar het heden, Met jou in mijn gedachte, Verlangend naar een ons, Waar ik eeuwig op zal wachten. Maar wanneer je…

Slaap verwekt door zorgen, Verziekt door een verlangen, Liggend langs de waarheid, Door onbegrip bevangen. Geketend in een droom, Gezegend met een gedachte, Gevuld met zacht gefluister Om de leugen te verzachten. Het strelen van de wil, Door ongeduld vergaan, Het bevaren van je liefde In een leeggelopen oceaan. Verstrengeld in kille…

ooit was ik geheel vrij in de adel gelogeerd bij Freule Franchine I.W.Q Oeuwtewaal tot Sliptegen ten kastele Heucheneut niet ver van Wanperzegen waar blauw bloed met acte de présence werd gefrappeerd het gebeurde dat de Freule geschrokken op sprong zij zag plots de hooischuur op en neer hippen en dacht dat er twee olifanten lagen te wippen…

Hij las in een gedicht dat liefde te vergelijken viel met kauwgom. In een ander gedicht leek het op drop. In weer een ander op een lolly. Hij hield niet zo van snoepen. Toch kocht hij bij Jamin: een pakje liefde, een onsje liefde en een hele grote liefde.…

geen spiegelbeeld wel schaduw handen vol zo in de ogen weerkaatsen? ho maar een beeld zonder netvlies etst nooit een ziel synapteert slechts herinnering raakt geen achilleshiel vorm mij met schaduwen uit angsten en complexen in een uithoek van je eigen geest ik ben en niet geweest…

wat is verder gaan in een bestaan als alles is gestild in zijn verlegenheid met wat formeel nog restte in z’n tijd van levenslang werk aan gelegenheid zijn droom van leven samen oud eeuwig zorgen gelieven met elkaar dat moet toch kunnen niet waar waarom ging alles dan in de fout het gist in zijn gebroken hersenpan de schrik de angst ‘t…

ik kijk naar buiten, zie geen blad bewegen de straat bedekt met zaagsel, mos en stof ik hoor de uitspraak van het Hof, de rechter spreekt zacht, schiet nergens uit zijn slof beschrijving van een leven, afgenomen door wie elk blad de mond bedekt, van hem, gesnoerd door hout en aarde geen mens die hem tot spreken wekt 'bewolkt, met af en…

In eenzame afwachting kijkt zij door ramen in duisternis en telt seconden in minuten steeds verder weg tot ogen nog enkel sterren zien oneindig hoog ongrijpbaar ver en zij wacht geduldig tot die ene schitterend krachtig zal vallen deze nacht…

Zacht gefluister na een harde knal Dwars door het hart, daarna een val Bloedend kruipend over de asfaltzee Steek je je hand uit en ga je met een engel mee Rumoerige stadsdrukte, maar hier is het even stil Een dwazemans oordeel zonder een laatste wil Starend naar de aarde zonder angst in je blik De klok is gestopt, het was de laatste tik…

Zoekend naar iets dat ik niet zal vinden Dwalend door de lege straten Ogen kijken op me neer Ze houden me in de gaten Sterren stralen door het amatyst Zijn gulle lach, dit vreemde gevoel De maan vervaagt door de mist Als een sneeuwhond vlieg ik af op mijn doel Zijn zoete lippen, zijn gulle blik Zijn donkere ogen, zijn zachte hand De streling…

Ik ben heel de tijd bezig met een strijd de tijd te helen Ik zoek naar balans tussen toen en thans om tijd te kunnen delen Een laatste dans Een nieuwe kans Om wonden weer te helen De klok tikt door...…

Ach Here de vrijheid klatergouden geschenk dat de liefste mij geeft als hij gaat Ach Here, dat droef sieraad. Hij hangt het mij jubelend over 't strenge kleed, en - ik lach met de lach die de mondhoeken slijt neem gij mij dat strassen*-lawijt* van de fiere troon van de hals ach Here de vrijheid zo vals. Want hij hield mij zingend omhoog…

ik zag de zon haar tranen huilden kermis in de hel stilte was alom ik voelde snel de dreiging die van onweer uit ging in donkere wolken donderde de bliksem, zag felle stralen in geluid verdwalen ze raakten niet, alleen het licht sloeg door de buien zon weerkaatste vals tegen de puien brak met regenbogen in een laatste pogen om…

een dichter die met vakantie gaat en smart aan anderen over laat een bevlogen kamerlid die even niet met uw problemen zit vrijheid verkozen gewillig vrijwillig niet gedacht aan werklozen het leven is grillig oprechter dan recht echter dan slecht eerlijk gezegd wat is echt ? onwetend het gemis wat verbondenheid is.…

Schaamrood bloeit op zijn wang Het fleurt hem stiekem op Gekneld in schuchtere twijfel Blaast hij de afspraak op Siddert van verlamming Het kost geen moeite Zijn groet te laten ontsnappen Door overbodige handen Door lippen van ijs Verstrooid weent hij met droge ogen Vergeet de eerste zin En verraadt de koele koorts…

In een doolhof van gedachten Wanhopig zoekend dat wat is Teruggetrokken uit het heden Zijn geest is zijn gevangenis Onderhuids kolken emoties Als een ondergrondse stroom Duizend tranen opgesloten Stormvloed in een boze droom Zoektocht naar een nieuw verleden Twijfelend in niemandsland Zonder uitzicht op een leven Na de vloed opnieuw gestrand…

Nu gaan studenten zelfs al kamers kópen Vanwege de constante kamernood Die studie zal -met lasten zwaar als lood- Haast als het echte leven gaan verlopen Het geeft 'n hoop geschipper en gedoe Maar ooit komt wel die kamer naar je toe…

Midden op straat Gelukkig en vrij Lig ik daar Ach, die auto’s gaan wel opzij Hé, wat hoor ik daar? Bekend geluid Een bakje rammelt D’r valt wat uit Sprint naar boven Hap, slik, weg Voldaan en volgevreten Is dit alles zeg? Ik ben best moe Tijd voor een tukje Op de hoek van de bank Ze schuiven maar een stukje Nu naar buiten kijken…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…

Tussen angst en verlegenheid in dat kleine onzekere gebied daar ligt mijn liefde voor jou te wachten totdat jij het ziet Ik ontmoet jou in prachtige dromen mijn hart zingt als ik aan jou denk maar ik durf jou niet aan te spreken bang voor het allermooiste geschenk Ik wil mijn angst overwinnen maar weet nog niet precies hoe met mijn ogen…

koeien sproeiden hun schijt van schrik tussen schaap en geit duiven dweilden koerend de vloer een zweep zwetste en kletste het geld van tafel wisselaars gristen en hielden gewis hun wafel gehoede boeren gedroegen zich stoer maar hun stieren zwierden hun staart in de bedremmelde gezichten, bebaard of niet, onheil lag op de loer nu de timmermanszoon…

zwarte lome vogels in hete nevel boven felgroene weilanden met daarop zwart-witte koeien als standbeelden de einder verdwijnt in trillende wazigheid lauwe wind voert trage warmte aan de wereld is gevangen in een vochtig warm web er zullen kolkende luchten met grijze wervelingen komen bomen zullen buigen onder het geweld van de…