Alle inzendingen, jaar 2007, week 22

Schuimende golven rekken zich uit en bedekken het naakte zand Helmgras wuift onder een wolkenvlucht van oogverblindende kleuren Boven, op het zonverwarmde duin tintelingen door heel mijn lijf sta ik compleet verwonderd Ik zie de geestverruimende zee het ruige tussenland een magisch veldmozaïek Ik ruik heerlijk bedwelmd alle geuren tegelijk…

Mond vol warme zoete kersen Hoofd vol flarden zomerverzen Lig ik in een wei vol klavers, muizenoren en papavers Wiebel met mijn blote tenen Schiet de pitten rond als stenen Richting wolk in vorm van hart In mijn buik een zweepje smart…

Mijn hart gebroken In duizend stukjes Drijvend in de rivier Die mijn ziel is Golven zwaar klotsend Die de stukjes vermenigvuldigen Langzaam vervagen ze Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…

Uit kille roezjka schrijft anoezjka brief naar buitenlandze man jij bent liefszka ja met poenska `k hou van jou zo vér ik kan hollandskaya maak mij blija klompska tulpska wodkaka Kóm anoezjka laat ons mixja jouw foto is pikant genoeg ik stuur een ticket regel visa en vertel dit in de kroeg anoezjka poezjka knotszkaya waar ik mee…

op simpele wijze schrijf ik woorden als kinderen die ademen in het bed van de taal in iets onbestaanbaars een sprookjesboek om voor te lezen op de rand van het bed woord voor woord hand in hand…

ik trof je laatst nee jij trof mij zo teneer geschreven schoolschrift bijna vaag las ik je door zoals je hoort klinkt bijna rijm op mijn gehoor beluister ik of hoorde ik de liefde goed ja vers toen jong nog ik je aansneed schaafje laagje plakje doorschijnend fris ik zong maar nu ja vers zo oud in taal dat ik je las als…

oude sporen en stenen en ik tel mijn stappen aan de waterkant behoedzaam tussen het vertrek van geloof en schemering ik ga liggen vergeet alle woorden wanneer niets van waarheid begint, ook al wijst iedere richting naar de wind, haast leunend en onafgebroken uit de bomen valt het licht, nergens eindigend of beginnend en het uur breekt…

Niet boos worden, schreeuwen, hard weghollen nu, en niet als een gek om je heen slaan. Wie zegt dat er iets moet duren? In de herfst vang je minder licht dan 's zomers, en 's winters nog minder. Waarom tekeer gaan? Nee, met bescheiden animo en, is die niet meer beschikbaar, versleten bewegingen. Besta ik straks niet meer, kan ik alsnog…

Sara... Mijn naam is sara... Ik ben nog maar drie Mijn ogen zijn opgezwollen Ik kan niet zien Ik zal wel dom zijn Ik zal wel slecht zijn Wat anders Zou mijn papa zo boos hebben gemaakt? Ik zou willen wensen dat ik beter was Ik wens dat ik niet zo lelijk was Misschien zou mijn mama Me misschien nog willen knuffelen Ik kan niet spreken Ik…

hoog in de hemel is er een ster bijgekomen, die ster kwam heel onverwacht. en als je nu naar boven kijkt dan zie je haar elke nacht ineens was zij verdwenen, verdwenen hiervandaan. dat was mijn bedoeling niet. je mocht van mij nog lang niet gaan!…

zilverkorrelige stiltespraak zei je wat? het leek alsof wij spraken van dingen die wij waren in heldere overvloed woord minus moed ik wende mij tot jou en jij veranderde en toch beken je dagelijks jou tot mij en ik zeg ja - zoals het altijd was - alsof ‘t een alledaagse gauwheid en wat jij mij betekent al die jaren en in jouw toverondertoon…

je jonkt sneller in een spijkerboek en topt de kleine borsten het tikkeltje losbandigheid zal jou de kop niet kosten maar in je ogen zie ik toch die blik het leven heeft ook jou niets voorgelogen…

Het eerste licht, stralend fel Het wit pijnlijk contrasterend De snelle hartslag Het ritme van ontdekking Tatoemb, tatoemb, tatoemb, tatoemb, tatoemb De puber kleurrijk uit de pop Wit ontdekt zwart Het grijze kloppen van het hart Op zoek naar zichzelf Tatoemb, tatoemb, tatoemb, tatoemb Genietend van de regenboog Zon en regen samen in…

Toneel Als actrice Vol enthousiasme Fakete zij telkens Haar orgasme Dikke dame Ik zag Aan het trillen van het vet Dat ze haar vibrator Niet had afgezet Lippen Zo tussen neus en lippen door verbrak hij plots het befrecord…

al een tijdje kijkt de reiger op de vijver neer en denkt ik krijg er ook nu wel eentje weer hij cirkelt boven het water en ontwaart een stuk of tien een paar tellen later heeft hij genoeg gezien hij duikt naar de aarde als een racende raket en schat de buit op waarde maar ai, hij stuitert tegen het net hij worstelt en komt boven en…

het bamboe fluistert van ritselend verlangen naar verstrengeling…

De landen die met sufgesust geweten Gezamenlijk de rijkdommen belijven Bepraten hoe zij rijkaards kunnen blijven En lekker met z'n allen kunnen eten We missen een verslag van de couleur Door een cynisch-charismatisch chroniqueur…

Ik liep door het helder verlichte bos, De berkeblaadjes hingen los Naar beneden aan slingrende takjes, De beukjes staken hun takken rechtuit, En over het hoge varenkruid Viel zonlicht in helgele vlakjes Ik liep met blij tevreden zin, Mijn voeten verdwenen beneden in En dwergenbos van varen, Hoogstammige varens en bosbes en mos, Mijn…

als ik iets zo om me heen zie is dat niets sommigen weerhoudt om als in een perseveratie voort ijlend in een klaagzang van algemene strekking zonder ik-beperking gewoon maar door te lopen tegenstribbelaars onderweg in het voorbijgaan alsof het in de haast gewoon is terloops zo maar op te knopen vraag mij niet bovenstaand hard te maken…

zoals je daar ligt het laken wat verschoven in uitgeputte overgave snakkend naar frisse lucht zo ben jij mijn liefste prooi door ’t zout prik ik wel heen daarna smaak je des te zoeter soms kan ik je bloed wel drinken maar vannacht zal ik je nippen als een exquise rode wijn ja, ik zal voorzichtig zijn het zal voelen als een streling en…

Gaandeweg denk ik steeds meer aan jou of eigenlijk aan ons hoe we samen liepen in de kou hoe wij “plons” in de gracht vielen onze ogen waren teveel op die van elkaar gericht kletsnat waren we eenmaal op de kade wreef je rillend met je handen over je betoverend mooi gezicht maar dat was toen dingen die je nog eens over zou willen doen…

hij zegt duizend dat is zeker genoeg voor veel zoals een duizendpoot of duizend bommen en granaten het is veel zoveel als duizend dat is zeker genoeg voor veel…

Hoe zou het leven zijn Als ze me zou verlaten Mijn engel voor een dag Zoals ze mijn leven inkwam Een zilveren lijst om mijn zwart Mijn engel voor een dag Ze zweeft in mijn ziel Maar kan niet worden gevangen Mijn engel voor een dag Ik ben nu al bang Dat ze morgen weg is Mijn engel voor een dag Dus geniet ik En vergeet morgen voor…

Een leven voorbij Vijf letters met een verhaal Alinea’s triest, zinsneden blij Een twijfelachtig moraal Geschreven in tranen Een schrijver verdreven van z’n plot De fictie waarin we ons wanen Geredigeerd door het lot Dan de pen gedoopt in geluk De taal van het hart Een plezierig hoofdstuk Verschoond van smart Soms woorden teveel Als…

Nu De t.v. meldt een nieuw schandaal Een leraar dit keer Hoe banaal De radio zegt Er was een gevecht Slachtoffer werd gevonden Dood Gedumpt in het kanaal Vroeger hoor ik oma zeggen toen gebeurden dat soort dingen niet Op de achtergrond de radio Er klinkt een Nederlands lied De tekst wat raadselachtig Een meisje dood, gevonden…

een scherpe dolk snijdt parels uit week oestervlees en verwondt de zee…

Nevelsterretje, niet van deze tijd zwevend door de lucht altijd op de vlucht voor de werk'lijkheid. Nevelsterretje, hemelhoog vol van onrust en verlangen in het aardse web gevangen zoektocht langs de regenboog. Nevelsterretje, groot van hart ademzucht der goden hunkert naar wat is verboden hopeloos verwart. Nevelsterretje, zielsverwant…

de wind speelt een symfonie met de bladeren in rake noten de wind raakt de boom zichtbaar zodat ze plots huilt van het lachen de wind wiegt als een moeder takken in slaap totdat de boom droomt de wind staakt haar wilde bui de boom komt tot rust de laatste noot valt…

in jouw gelaat zie ik de blik van beantwoorde liefde tot de dood ons raakt als dan de dood ons plots wreed scheidt dan verbindt onze liefde hart en gedachten door de dood heen zijn wij nog een tot in volgend leven jouw gelaat ontwaakt…

Het onbeschreven vel drukt zwaar en lijkt de ruimte op te zuigen De chaos van boven, van binnen Je lippen ademen droog de drukte in je hoofd Ongebonden blijven de woorden zweven in je maag. laten zich niet pakken door je pen maar scheuren jennend stroomopwaarts in je bloed Ze ruisen langs je trommelvlies op het jachtig ritme wat het…