Alle inzendingen, jaar 2007, week 9

ik voel het scheuren van de lucht nog voor een siddering mijn lijf heeft kunnen beroeren het broeide al langer sluimerde in stilte en zeilde regelrecht af op een ontlading -je ogen bliksemen- gedonder schudt me wakker een lichtflits opent mijn ogen en deze keer breekt het de nacht in meer stukken dan ik lijmen kan…

Buitengesloten na hooggestemde verwachting ooit binnengelaten te worden maar xenofobisme en verachting alom de deur voorgoed met zeven sloten gesloten vastbesloten elke vluchteling te verstoten nog voordat hij aan de poorten klopt, nog alvoor hij doodgezwegen wordt…

Twee scherp knippende scharen, en lange dunne sprieten markeren jouw antieke kop. Een glad en stevig pantser beschermt jouw zachte, weke delen, zachtrose en gemarmerd, blinkend in de zon. Ach jij mooie sterke kreeft, je piept zo machteloos wanneer je sterft in kokend water, omdat ik vind dat jij dan pas zoveel beter smaakt. Gretig…

na dagen zwoegen kwam hij aan bij de rand van de vulkaan daar heeft hij toen nog lang staan staren vlocht onderwijl z’n lange haren en uur na uur na uur doorvoelde hij het woelende vuur dat gloeide in de kille mist totdat hij het heel zeker wist toen legde hij z’n kleren af en sprong in dat verzengend graf…

Ik zag je stralen van daarboven even glimlachte je naar mij Ik heb het gezien je moet 't geloven er vloog 'n engeltje voorbij…

De zwerver kreeg van de pastoor bij de eucharistieviering een hostie. 'Wel fijn, maar klein', verzuchtte hij, 'ik zie toch meer brood in een tosti'.…

In het kille van het donker. In de warmte van het licht. In de schemer van mijn dromen, zie ik steeds weer je gezicht. Eenzaam lig ik hier te wachten, tegen beter weten in. Ik kan het beter onder ogen zien... dit wachten heeft totaal geen zin. Ik moet je gaan vergeten, ook al doet me dat zoveel pijn. Bedankt voor al die mooie tijden, dat…

verzonken in zichzelf buiten bloeien krokussen wat is het leven…

ik heb als mus beslist een drukke baan ben elke dag op het centraal station waar ik kleurloos ronddwaal als spion je weet vast wel hoe die dingen gaan niets maar dan ook niets zal mij ontgaan soms wacht ik urenlang op het perron op goed geluk pik ik een straaltje zon al wordt dat eigenlijk niet toegestaan ik woon en werk al jaren in de stad…

en jij zwom naar de overkant het water aan de lippen want de zee stond je te wijd er gleden vissen onderlangs en het besef kwam later pas ze haakten aan jouw vlinderslag er werd iets uitgedreven je ogen schenen helder maar je zag niet wat het was je vloeide naast de tijd.…

Meer dan 't gebeurde telt wat kon gebeuren en niet gebeurd nog steeds gebeuren kan. Je loopt een huis langs en herkent daarvan de grammofoonmuziek, de braadvleesgeuren. Is dit jouw huis - of woont een andere man met vrouw en kinderen binnen deze muren? Vitrage voor de vensters, dicht de deur en geen pad waarlangs je achterom kunt gaan.…

Je nadert lente Ik voel je hoor je in vogels zie kale takken langzaam groen tooien weidevogels flikflooien de zon sterkt fooien op voorzichtig terras wacht op straks ik voel je lentezon tooit ons in vruchtbare kracht.…

Ik heb een vriendje en niet zomaar één Geboren met syndroom van Down Het is een maatje, zoals hij is er geen En als ze zeggen je bent gek zegt hij Laat gaan Dat vriendje is een knul apart Dat zijn z’n ouders ook, die Hebben hun portie wel gehad Maar doen wat er van hen wordt Verwacht Ik heb een vriendje en als je hem ziet Dan denk…

We doen of pesten uniek is Of het pas geboren is We doen of op de uitvinding Patent gevraagd moet worden We doen of pesten er niet toe doet Of het normaal is dat het gebeurd Of een slachtoffer erom vraagt Niet dat die van binnen wordt verscheurd We doen of het de gewoonste zaak is En laten steeds meer toe Zo van, reageer dan maar niet…

Ik weet het nog goed, het was de derde Zaterdag, tijdens de tweede volle maan, in dat jaar. Oud liep gebukt door het leven, terwijl Jong, fier en rechtop door de tijd liep. Oud, had alles voorbij zien komen, terwijl Jong, dit allemaal nog moest ondervinden. Jong had zijn mondhoeken zo staan, dat het leek alsof hij altijd lachte. Terwijl…

gevoelens van verdriet en pijn, zullen heel veel bij ons zijn. gelukkig met ons kindje zo klein, helaas mocht het niet zo zijn! Voor altijd in ons hart, en nooit zullen we je vergeten je gaf ons zo'n mooi gevoel en dat mag iedereen weten. mensen zullen er niet meer aan denken, dat wij jou in augustus het leven zouden schenken. Voor ons blijft…

De koude geur van de zonsopgang beukt op de nachtpoort, plechtig richt de dag een kruis van vogelstemmen op. Door de oranje lanen van Jerez zweven maagden en heiligen, gemaskerde mannen slepen zich blootsvoets naar de toren. Rood stof dwarrelt op, de menigte fluistert en buigt onder het gewicht van kersenhout en wierook wolken.…

vraagt men losjes aan de praat hoe het nu met de liefde staat mijn antwoord luidt veel landelijke spreiding naar verwachting weinig pieken in de peiling bekijk het als platonisch abonnement mails naar heenvliet zelzate baflo weert gent overloon sneek en dinxperlo leidden niet tot erkende uitzaaiing ik heb geen harde data inzake rendement…

vandaag is de dag dat de sneeuw waarnaar ik zocht gelijkt op eeuwige liefde ik spring en huppel door naamloze vlokken en lik mijn waan met onzichtbare woorden de lippen wit straks de aarde wanneer ik slaap op het lichaam van de wachtende nacht ik zuiver mijn zonden met de ogen van onschuld en zie hoe het land zich verhoogt de…

duik maar niet in het diepe roep ik binnensmonds naar haar bewijs slechts eer aan oppervlakkigheid het is een loos gebaar dat weet ik goed immers tot meer is zij niet bereid het is haar lach die mij overdondert en zij heeft weet hoe naar lippen te praten ook de bevallige heupen die haar verschijning lijken te omhullen ontgaan mij niet…

jij bent mijn zon ik naast koelte uit de bron die we samen dolven jij lierde stenen die diepte schampten verwondde zo mijn schenen ik groef uit vergaarde buit van wateraders die lang waren verdwenen bodemde met ragfijn zand gefilterd op een naamloos strand we putten zee en zon draaien zo met hemels water het woestijnen nogmaals…

Gritselstil van bladerdak doet licht spaarzaam dwarrelschijnen. In griffeldonker graven gruizelwormen steenslag. Praalzaad mag dan waardevol zijn, maar: Oppotten? Nooit! Alleen zaaien in braggel. Daar anders de meerwaarde vermindert en druilboeren gaan staan raggelketsen…

Het ging natuurlijk niet om de provincie, dat niemandsland van hier tot aan Den Haag. De coalitie kreeg de volle laag, Dat is realiteit die ik wel inzie. De winst was voor SP met zijn tomaten. De PVV ontbrak in alle staten.…

Donkere, gespierde slaven wuiven geduldig koelte, scarabee en papyrusblad zijn haar symbolen. Verleidelijk uitgestrekt, ligt zij nu te dromen van macht en minnaars en de kracht van Rome. In de rieten korf naast dat heerlijke bed, soezen twee slangen, giftig opgekruld. De twee slangen die geduldig wachten op haar laatste teken.…

Schaam je gelogen zinnen in dieprood Beeldvorming van jouw hallucinatie Draag mijn dromen naar niemandsland Wees stil ontzie je verzegelde lippen Kijk niet in je verblindende tweestrijd Verzwijg mijn bestaan diep in je ziel Schop de schenen van machteloosheid Mijn pijn grenzeloos gelijk aan liefde Dool maar door de paden van je daden…

hedendaags vrij gelijk leven vraagt geestelijke gymnastiek menigeen is echt lenig perfect in evenwicht kris kras op balken luchtig vederlicht waar ik bedeesd en stijf wankel loop te zwalken soms komen er tranen iets gaat dan te snel intense prikkeling van nerveuze organen teer en terloops geraakt door een kwieke passante je denkt die…

dieper dan ze dacht te kunnen voelen dan ze dacht te kunnen zijn treft de mokerslag van het venijn onverwachts verborgen doelen plots is niets meer zeker staan de uren even stil is belofte een bacil en tijd de belangrijkste spreker waar een lach onschuldig klonk huist nu enkel nog wat glim alle kracht is voor de klim en een sprankje van…

Op mijn stugge beukenhouten benen Vervolg ik met moeite mijn rechte weg. Eieren loop ik struis op mijn tenen; alle kippen voor mij dus aan de leg. Geen woorden van dank wanneer ik niets breek, De tale God's is nog steeds niet verwoord. Toen de gemeente naar de Herder keek bleef Z’n boodschap vooralsnog ongehoord. Hoe zal men mijn levenspad…

De roker heeft het koud onrust stookt hij niet kranten leest hij niet lachen doet hij alleen als niemand hem ziet. De koffie is op tijd en de trein vertraagd. De zuil brandt offers slierten rooksignalen zwalmen zwijgzaam. Er is iemand per fiets banden hard opgepompt, harder dan de longen aan nicotine zuigen, zuurstof er gratis bij…

stalen ros op twee sporen toetert en klingelt voorbij de voetganger achteruit zet zijn beste vinger voor geïrriteerd om zoveel onbegrip wie is nou weer de zwakste stormt het volgepropt vehikel doorheen het ontwaken van de dag over rotondes naar de eindhalte de mensen onderweg slikkend en brakend vomerende kotsstudenten komt de stad…